Skip to main content

Μήπως ήρθε η ώρα για λιγότερους βουλευτές;

Τελευταία τι ζητήσατε από τον βουλευτή της περιφέρειάς σας; Ποια πρωτοβουλία ανέπτυξε και τον… θαυμάσατε; Τι δουλειά προσέφερε στον τόπο σας; Εν τέλει ποιον ψηφίσατε και δεν το μετανιώσατε; Γράφει η Μ
Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου


Από την αρχή της ιδιωτικής τηλεόρασης - εδώ και είκοσι χρόνια - ένα θέμα παίζει...κλασσικά και διαχρονικά. Οι μισθοί ή για να ακριβολογούμε οι αποζημιώσεις των βουλευτών. Τα παράπονα για το ύψος των αποδοχών τους, γίνονται με τις πρώτες δυσκολίες του έθνους ή τις πρώτες περικοπές των μισθών των εργαζομένων.

Ορισμένοι εκπρόσωποί μας, αν και δεν κόλλησαν ποτέ ένσημα σε κάποια «φάμπρικα», παραδοσιακή ή μοντέρνα, έγιναν τελικά πλούσιοι. Απέκτησαν ισχυρούς φίλους και μελλοντικούς εργοδότες ή συνεταίρους, πιο γεμάτο Ε9 και πιο καλή ζωή, με ακριβά πούρα, γρήγορα αυτοκίνητα και βαθιές πισίνες.  Άλλοι πάλι, έγιναν πλουσιότεροι και δυνατότεροι, γιατί το χρήμα ποτέ δεν είναι αρκετό. Ευεργέτησαν τους συνεργάτες τους, άνοιξαν οφ σορς εταιρείες και γενικά πρόκοψαν μέσα στο κόμμα της εξουσίας. Υπήρχαν κι αυτοί που έβαλαν στη «δουλειά» (βλ πολιτική και βουλή) τα παιδιά  και τα ανίψια τους και όσο να πεις η υπεραξία του ονόματος έφερε καλούς γάμους κι άλλα τόσα καλά διαζύγια.

Όμως, γιατί τακτοποιήσαμε τόσους πολλούς; Δεν θα μας έφθαναν λιγότεροι σε μεγαλύτερες εκλογικές περιφέρειες;
Γιατί να συντηρούνται τόσα γραφεία και τόσοι ιδιαίτεροι, όταν ακόμη και βουλευτής της ΝΔ είχε παραδεχθεί - πριν από λίγους μήνες - ότι δεν μίλησε με  τον αρχηγό του κόμματός του τα τελευταία...δυόμισι χρόνια;

Ίσως ήρθε ο καιρός να σκεφθούμε ότι αρκετούς «δοκιμάσαμε» και αρκετά μεγάλα λόγια ακούσαμε. Ας βάλουμε στη Βουλή την επόμενη φορά, λιγότερους και τους ήδη...πλούσιους των κομμάτων, γιατί ότι γλιτώσουμε - όπως λέει ο Παπακωνσταντίνου - κέρδος είναι. Για μια φορά, ας είναι, των ψηφοφόρων...