Γράφει ο Σαλονικιός
Ο Δημήτρης Μάρδας είναι ένας συμπαθητικός καθηγητής του ΑΠΘ ο οποίος για ένα διάστημα, νομίζω χωρίς καν να το καταλάβει και ο ίδιος, βρέθηκε από σπόντα αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών στην πρώτη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Στη συνέχεια υποβιβάστηκε σε υφυπουργό Εξωτερικών, περίπου άνευ χαρτοφυλακίου, ενώ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 διορίστηκε (καθώς δεν υπήρχε σταυρός) βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές του 2019 απέτυχε να εκλεγεί και προ ημερών ανακοίνωσε ότι στις επόμενες, όποτε γίνουν αυτές, θα διεκδικήσει σταυρό στην Α' Θεσσαλονίκης.
Ο Μάρδας έγινε γνωστός στο πανελλήνιο, περισσότερο για τις ευφάνταστες ιδέες του, παρά από τις πολιτικές επιδόσεις του. Θα ενθυμείστε, υποθέτω, εκείνη τη ρηξικέλευθη πρότασή του περί της διοργάνωσης του «θερινού Νταβός» στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, ο Μάρδας είχε προτείνει, όντας ακόμη αναπληρωτής υπουργός, ένα μικρό νησάκι πλησίον της Εύβοιας, η Αιγιλεία, να μετατραπεί σε «Νησί Τεχνών και Φιλοσοφίας» καθώς πίστευε ακράδαντα ότι «η Ελλάδα μπορεί να γίνει ξανά Κοιτίδα Ανάπτυξης και Προβολής Παγκόσμιου Πολιτισμού, που θα συνεισφέρει τα μέγιστα στην κοινωνική και οικονομική της ανάπτυξη»!...
Δυστυχώς για εκείνον, ενδεχομένως και για τη χώρα, η ιδέα του δεν έτυχε εκτιμήσεως από την τότε κυβέρνηση. Ο Μάρδας όμως, δεν πτοήθηκε. Επανέρχεται αραιά και που, με ανάλογες ιδέες, όπως εκείνη την οποία διατύπωσε τον Φεβρουάριο του 2016 για την αξιοποίηση του Ολύμπου, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων, ακόμη και από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Προχθές επανήλθε, υποθέτω με τη διπλή ιδιότητα του ακαδημαϊκού και του πολιτικού, διατυπώνοντας μια κάπως δυσνόητη, πλην πρωτότυπη, οφείλω να ομολογήσω, πρόταση σχετικά με το ακανθώδες θέμα της φύλαξης των πανεπιστημίων. Σύμφωνα με την πρόταση του Μάρδα σε κάθε πανεπιστήμιο θα μπορούσε να παραβρίσκεται ένας αριθμός εν ενεργεία αστυνομικών, οι οποίοι όμως, θα εμφανίζονται σαν φοιτητές και θα παρακολουθούν μαθήματα με σκοπό την απόκτηση ενός δεύτερου πτυχίου ή μεταπτυχιακού διπλώματος.
«Αυτοί λοιπόν, θα κυκλοφορούν στους χώρους του πανεπιστημίου για κάτι χρόνια, σε ώρες εκτός της υπηρεσίας τους. Έτσι θα εξοικειωθούν με το πανεπιστημιακό περιβάλλον χωρίς ουδείς να γνωρίζει ποιοι είναι. Αυτά τα άτομα», προτείνει ο Μάρδας, «μετά τη λήψη του πτυχίου ή του μεταπτυχιακού τους διπλώματος, (σ.σ. δηλαδή ζήσε Μάη μου) θα μπορούσαν να ενταχθούν σε ένα ολιγομελές σώμα και σε συνεργασία-συντονισμό με τους ιδιωτικούς φύλακες του πανεπιστημίου, να εποπτεύουν τους χώρους του και να παρεμβαίνουν».
Εξειδικεύοντας περαιτέρω την πρότασή του ο πρώην υπουργός σημειώνει πως αυτοί οι «μυστικοί» αστυνομικοί «θα αποτελούν ένα μικρό πυρήνα, με 'έδρα' εκτός του πανεπιστημίου και θα κυκλοφορούν χωρίς στολή φυσικά. Έχουν τη γνώση αντιμετώπισης αξιόποινων πράξεων, διαθέτοντας επίσης προανακριτικές αρμοδιότητες όπως και για έρευνα-έλεγχο-σύλληψη. Θα είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίων λοιπόν, ανήκοντας στα Τμήματα Τάξης της αστυνομίας και όχι Ασφαλείας φυσικά». Διευκρινίζει δε, ότι «ως προς τα κακουργήματα, αν δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν οι προαναφερθέντες αστυνομικοί-πρώην φοιτητές σε συνεργασία με τους φύλακες του πανεπιστημίου, θα παρεμβαίνει η αστυνομία άμεσα, σύμφωνα με τα ήδη ισχύοντα».
Δεν ξέρω αν, έπειτα, από τέτοιες ιδέες, ο Τσίπρας θα συνεχίσει να επιθυμεί τη συμμετοχή του συμπαθούς Μάρδα στο ψηφοδέλτιο Α' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όχι, όμως, θα μπορούσε άνετα να αξιοποιηθεί στο πλευρό του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.