Η ρύπανση της Μεσογείου από τα πλαστικά ενέχει σημαντικό κίνδυνο για τα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία, προκαλώντας δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις στις παράκτιες κοινότητες. Ποιες όμως είναι οι κύριες τροχιές των πλαστικών στη θάλασσα; Από πού προέρχονται και πού συσσωρεύονται;
Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του σχεδίου AMAre και με επικεφαλής την ερευνήτρια CMCC Svitlana Liubartseva εντόπισε τη μεταφορά και την τύχη των πλαστικών θαλάσσιων αποβλήτων στη Μεσόγειο με στόχο την εξεύρεση λύσεων σε αυτό το βασικό ζήτημα.
Ένα σύνολο περισσότερων από 10 δισεκατομμυρίων εικονικών σωματιδίων έχει εντοπιστεί με σκοπό την κατανόηση, τη μεταφορά και την τύχη των πλαστικών θαλάσσιων αποβλήτων στη Μεσόγειο Θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων των τριών περιβαλλοντικών τμημάτων της: την επιφάνεια, τις ακτές και τον πυθμένα της θάλασσας. Ανθρωπογενείς πηγές, όπως παράκτιες πόλεις, ποτάμια και ναυτιλιακές λωρίδες λαμβάνονται υπόψη.
Η τεχνική Monte Carlo έχει αναπτυχθεί για να υπολογίσει τη μέθοδο διάλυσης των πλοίων που βρίσκονται στο τέλος της διάρκειας ζωής τους απευθείας στην ακτή (beaching), καθώς και την καθίζηση των πλαστικών.
Το μοντέλο υψηλής ανάλυσης της θαλάσσιας υπηρεσίας Copernicus στη Μεσόγειο Θάλασσα δείχνει την κίνηση των πλαστικών αποβλητων κατά τη διάρκεια του 2013-2017 και η εικόνα είναι κάτι παραπάνω από αποθαρρυντική για όλη τη Μεσόγειο!