Μουσικό-εικαστικό δρώμενο για τα 100 χρόνια από την εμφάνιση του φουτουριστικού κινήματος θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009 και ώρα 19.30, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο των πολιτιστικών δρώμενων που προωθεί το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης με την ευκαιρία της 9ης Εβδομάδας ιταλικής γλώσσας στον κόσμο, στη Θεσσαλονίκη από 14 – 22 Οκτωβρίου 2009 «Τα ιταλικά μεταξύ επιστήμης, τέχνης και τεχνολογίας». Πρόκειται για ένα τρίπτυχο φωνής, μουσικής και εικόνων εμπνευσμένο και αφιερωμένο στον Umberto Boccioni, έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του ιταλικού φουτουρισμού.
Σύντομη αναφορά στον Φουτουρισμό
Στις 20 Φεβρουαρίου 1909, ο Filippo Tommaso Marinetti εκτοξεύει, μέσα από τις στήλες της γαλλικής εφημερίδας Le Figaro, την πρώτη διακήρυξη του φουτουριστικού κινήματος.
Στο όνομα μιας γενικής ανανέωσης της τέχνης, ο Φουτουρισμός υποστήριξε την εγκατάλειψη της καλλιτεχνικής παράδοσης, με την έννοια της αιώνιας επανάληψης κενών και διαβρωμένων εκφραστικών κανόνων που δεν αντιπροσώπευαν πλέον τον σύγχρονο κόσμο: ≪ο χώρος και ο χρόνος πέθαναν χτες!≫ ≪ας εξοντώσουμε το φεγγαρόφωτο!≫ δήλωνε χαρακτηριστικά ο Μαρινέτι.
Ο Φουτουρισμός, με κύριο χαρακτηριστικό τον νεανισμό (giovanilismo), αποτελεί την πρώτη πραγματική ιστορική πρωτοπορία στην Ευρώπη: ≪οι μεγαλύτεροι ανάμεσά μας είναι μόλις τριαντάρηδες≫ υποστήριζε ο Μαρινέτι.
Ο νεανισμός, η ανατρεπτική αδημονία και η μανία καταστροφής συνοδεύονται, στα διάφορα μανιφέστα και διακηρύξεις του κινήματος, από μια έντονη δημιουργική δραστηριότητα, μια πραγματική φρενίτιδα που διασχίζει σθεναρά τη σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη: ξεχωρίζει η μορφή του ζωγράφου και γλύπτη Umberto Boccioni ο οποίος ξεκινώντας από μια αναζήτηση στον ντιβιζιονισμό (πουαντιλισμό) του ύστερου 18ου αιώνα, φτάνει με τα σπουδαία φουτουριστικά του έργα σε μια πραγματική από-σύνθεση των έργων και των επιπέδων της όρασης που προσεγγίζει την απεικόνιση νέων καταστάσεων συνένωσης της ύλης
Η φουτουριστική λογοτεχνία, τουλάχιστον στους προγραμματικούς της στόχους, συνδέεται έντονα με την εικόνα του κύριου θεωρητικού και ψυχής του κινήματος, Φιλίπο Τομάζο Μαρινέτι.