Την βεβαιότητά του πως μόνο κερδισμένη βγήκε η Ελλάδα από τη Συμφωνία των Πρεσπών εξέφρασε παραχωρώντας συνέντευξη στη Voria.gr, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης.
Ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ τονίζει πως δεν θα κατέβαινε στον πολιτικό στίβο ενόψει των εκλογών με το συγκεκριμένο κόμμα αν δεν θεωρούσε πως «η συμφωνία είναι επωφελής για τη χώρα μας».
«Αν με ρωτάτε τι κερδίσαμε; Κερδίσαμε την ιστορία μας», υπογραμμίζει ο κ. Νικολαΐδης ξεκαθαρίζοντας πως τα όσα πρεσβεύει ως άνθρωπος και ως Ολυμπιονίκης «δεν έχουν ιδεολογία και είναι υπερκομματικά».
Ο δις αργυρός Ολυμπιονίκης του Tae Kwon Do αναφέρει στη Voria πως όσοι τον αποδοκίμασαν κατά την παρουσία του στην Πτολεμαΐδα και όσοι επιτέθηκαν στο γυμναστήριο συγγενικού του προσώπου στην Πολίχνη είναι άτομα που ανήκουν σε ακραίες οργανώσεις, λειτουργούν στο σκοτάδι και δεν σχετίζονται με την έννοια «δημοκρατία».
Για τον ρόλο των Ευρωβουλευτών σε αντιδιαστολή με τον ρόλο της ΕΕ που βλέπει το όραμα της ενοποίησης των κρατών να απομακρύνεται, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης υπογραμμίζει πως οι Ευρωβουλευτές μπορούν «να θυμίσουν στην ΕΕ τους λόγους με τους οποίους συνέδεσε την αφετηρία της, ως ένας θεσμός που θα προωθούσε την ειρήνη, την αλληλεγγύη και ευημερία».
Ακόμη, ο υποψήφιος στις ευρωεκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ έστειλε το μήνυμα πως «η Θεσσαλονίκη χρειάζεται και τις τέσσερις ομάδες της πόλης» συμπληρώνοντας πως πρέπει να περιοριστεί το «άρρωστο οπαδικό κομμάτι» για να επιστρέψουν στα γήπεδα οικογένειες και παιδιά που αποτελούν «την μαγεία του αθλητισμού».
Αναλυτικά παρακάτω η συνέντευξη του Αλέξανδρου Νικολαΐδη στη Voria.gr:
-Γιατί ένας Ολυμπιονίκης να κατέβει στον πολιτικό στίβο χάνοντας ίσως την πανελλαδική αναγνώριση και απήχηση που έχει το όνομά του, δεδομένου ότι αναπόφευκτα εμπλέκεται σε πολιτικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις ερχόμενος έτσι απέναντι σε σημαντική μερίδα της κοινωνίας;
Αυτά που πρεσβεύω ως άνθρωπος και ως Ολυμπιονίκης δεν έχουν ιδεολογία και είναι υπερκομματικά. Ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, η μάχη κατά των διακρίσεων και του ρατσισμού είναι πανανθρώπινες αξίες και θα έπρεπε να μην υπάρχει κόμμα που να διαφωνεί με αυτό. Ωστόσο, επειδή κάποιοι έχουν βαφτίσει ιδεολογία τα αντιανθρώπινα φαινόμενα του ρατσισμού και του φασισμού, δεν με πειράζει, αν θα χάσω κάποια από την απήχηση που είχα. Αν κάποιος με καμάρωνε στο βάθρο λέγοντας ''Μπράβο στο Νικολαΐδη'' και διαφωνεί με τις αξίες που ανέφερα, τότε κακώς με καμάρωνε. Στο βάθρο αυτές ακριβώς τις αξίες πρεσβεύουμε. Οι κοινωνικοί αγώνες δεν θα κερδίζονται αν φοβάσαι ότι θα χάσεις απήχηση και αναγνώριση.
-Είσαι Θεσσαλονικιός, Μακεδόνας. Δεν σε ενοχλεί που η χώρα μας, διά του κυβερνητικού κόμματος με το οποίο εισέρχεσαι στον πολιτικό στίβο, υπέγραψε μία συμφωνία με την οποία είναι αντίθετη η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της Β. Ελλάδας; Εσύ θεωρείς ότι είναι συμφέρουσα η Συμφωνία των Πρεσπών; Δεν βρίσκεις γκρίζα σημεία έστω στα ζητήματα γλώσσας και ταυτότητας;
Ακριβώς επειδή είμαι Μακεδόνας από πατέρα και μητέρα, αν δεν πίστευα ότι αυτή Συμφωνία είναι επωφελής για τη χώρα μας δεν θα κατέβαινα υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Δεδομένων των συνθηκών και δεδομένων των τεράστιων λαθών που έκαναν κυβερνήσεις στο παρελθόν, συγκεκριμένα ο Αντώνης Σαμαράς επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, υπέγραψε να υπάρχει έστω προσωρινά ο όρος ''Μακεδονία'' μέσα στο ΠΓΔΜ. Αυτό που ακολούθησε είναι πάνω 140 κράτη στον κόσμο να τους αναγνωρίσουν με το συνταγματικό τους όνομα, μέχρι την Συμφωνία των Πρεσπών, ως σκέτο ''Δημοκρατία της Μακεδονίας''. Οι Έλληνες ζούσαμε σε μία πλάνη, νομίζαμε ότι επειδή εμείς τους λέγαμε Σκοπιανούς, ότι έτσι είναι αναγνωρισμένοι και στον υπόλοιπο κόσμο. Σε εμάς λοιπόν εδώ στη Βόρεια Ελλάδα, ερχόντουσαν κάθε καλοκαίρι στη Χαλκιδική και στη Θάσο και στις πινακίδες των αυτοκινήτων τους και στα διαβατήρια τους δεν έγραφε Σκόπια, αλλά Μακεδονία. Είχε παγιωθεί μία κατάσταση που πλέον δεν ήταν αναστρέψιμη. Πλέον οι γείτονες μας θα λέγονται παγκοσμίως Βόρεια Μακεδονία και όχι Μακεδονία σκέτο. Άλλαξε το Σύνταγμά τους και αποδέχονται ότι δεν έχουν καμία σχέση με την Αρχαία Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο, αλλάζουν τα βιβλία στα σχολεία τους, αλλάζουν οι ονομασίες στους δρόμους τους, στα αγάλματά τους, καταργούν από παντού τον Ήλιο της Βεργίνας. Αν με ρωτάτε τι κερδίσαμε; Κερδίσαμε την ιστορία μας. Κερδίσαμε να ελέγχει η Ελλάδα τον FIR των γειτόνων μας, αλλιώς θα περνούσε στα χέρια των Τούρκων ο έλεγχος, και όλοι ξέρουμε τι θα σήμαινε αυτό. Τα άλλα ήταν χαμένα εδώ και δεκαετίες, και επειδή με ρωτάτε για τη γλώσσα, αυτή είχε αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ το 1977 ως Μακεδονική και η ιθαγένεια είναι απλός ένας νομικός όρος, δεν αναγνωριστήκαν ως εθνότητα.
-Πρόσφατα, ακριβώς για το θέμα της Μακεδονίας, βρέθηκες στο στόχαστρο αποδοκιμασιών, κατά την παρουσία σου στην Πτολεμαΐδα για μία εκδήλωση. Μάλιστα την Πρωτομαγιά το γυμναστήριο συγγενικού σου προσώπου στην Πολίχνη υπέστη φθορές από αγνώστους. Ποιες είναι οι σκέψεις που κάνεις απέναντι σε όσους σε αποδοκιμάζουν αλλά και για το περιστατικό με το γυμναστήριο; Υπήρξε κάποια στιγμή από την ημέρα που αποφάσισες να πολιτευτείς όπου σκέφτηκες ότι το μετάνιωσες;
Καμία στιγμή. Ξέρω ότι είμαι στη σωστή μεριά της ιστορίας, της δημοκρατίας. Όσοι μας αποδοκίμασαν στην Πτολεμαΐδα, ανήκουν σε συγκεκριμένες ακραίες οργανώσεις, τους είδαμε, μας πετούσαν μπουκάλια και φώναζαν ''τσεκούρια και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά''. Αν κάποιος πιστεύει ότι πρόκειται για δημοκρατικούς πολίτες, τότε έχουμε διαφορετική αντίληψη για το τι είναι δημοκρατία. Μπορεί και να υπήρχαν πιο πίσω δημοκρατικοί πολίτες που να ήθελαν όντως να διαδηλώσουν ειρηνικά. Δεν τους είδαμε, δεν τους ακούσαμε, γιατί έτσι κάνουν πάντα οι ακραίοι, προσπαθούν να ποδοπατήσουν και να παραγκωνίσουν οτιδήποτε δημοκρατικό και ειρηνικό. Σε ό,τι αφορά το γυμναστήριο του συγγενή μου, πιστεύω το ίδιο. Πρόκειται για άτομα που τους αρέσει να λειτουργούν στα κρυφά, στο σκοτάδι. Και εμένα η θέση μου, είναι στο φως.
-Τι ουσιαστικό μπορούν να προσφέρουν οι ευρωβουλευτές και η ευρωβουλή σε μία Ευρώπη όπου τα κράτη -μέλη όλο και περισσότερο κλείνονται στον εαυτό τους, με αποτέλεσμα το όραμα της ενοποίησης να μοιάζει πια με μακρινή ουτοπία;
Τα κράτη μέλη κλείνονται στον εαυτό τους, γιατί οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές γονάτισαν τους λαούς οικονομικά, προκάλεσαν φτώχεια και εξαθλίωση. Είναι λογικό όταν κάποιος αισθάνεται προδομένος και θιγμένος σε ένα ευρύτερο οικοδόμημα, να θέλει να κλειστεί στη χώρα του όπου εκεί νιώθει ότι τα συμφέροντά του θα προστατευτούν καλύτερα. Και έτσι, αρχίζει να πιστεύει σε αυταπάτες, ότι οι ακροδεξιές φωνές που του παρουσιάζονται ως σωτήρες, θα τον σώσουν πραγματικά. Αυτό που μπορούν να προσφέρουν οι Ευρωβουλευτές είναι με τη δημιουργία ενός μεγάλου προοδευτικού μετώπου να κάνουν την δική τους τη φωνή πιο ισχυρή από τις ακραίες φωνές, από τις νεοφιλελεύθερες φωνές που θέλουν κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Να θυμίσουν στην Ένωση τους λόγους με τους οποίους συνέδεσε την αφετηρία της, ως ένας θεσμός που θα προωθούσε την ειρήνη, την αλληλεγγύη και ευημερία.
-Σε μία παλαιότερη σου συνέντευξη είχες χαρακτηριστικά αναφέρει πως «η φωνή είναι δικαίωμα, αλλά όχι υποχρέωση» για έναν αθλητή. Μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς σου είχες αναφέρει πως «η ευθύνη και το χρέος μου απέναντι στην ελληνική κοινωνία, αλλά και απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, είναι μεγάλη». Πώς θεωρείς ότι από το δικό σου μετερίζι θα μπορούσες να συμβάλλεις απέναντι σε αυτά τα προβλήματα;
Στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, εγώ πραγματικά αισθάνθηκα την ανάγκη και την υποχρέωση να βγάλω δημόσια προς τα έξω τη φωνή μου. Μια φωνή που όπως αναφέρω και παραπάνω μιλά για τις ανθρώπινες αξίες, το σεβασμό, την αλληλεγγύη. Πιστεύω ότι με την ιδιότητα του Ολυμπιονίκη θίγοντας την κοινωνική διάσταση του αθλητισμού, ως μέσο ένταξης διαφορετικών ανθρώπων στην κοινωνία, μπορούν να αμβλυνθούν πολλά τέτοια φαινόμενα. Κάποτε γκρέμιζαν τα τείχη της πόλης προς τιμήν των Ολυμπιονικών, τώρα νιώθω πως εγώ με τη σειρά μου θα πρέπει με τη φωνή μου να ''γκρεμίσω'' τα τείχη του μίσους, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στην Ευρώπη.
-Είσαι δις Αργυρός Ολυμπιονίκης και κάτοχος αμέτρητων άλλων πανελλήνιων και παγκοσμίων διακρίσεων όμως γνωρίζεις πως το δυσκολότερο τατάμι για να μάχεται κανείς είναι η ίδια η ζωή. Διάφορες έννοιες όπως αυτές της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων στέκονται πάνω σε αυτό το τατάμι απειλώντας καθημερινά την αρμονική συνύπαρξη. Έχεις παρατηρήσει φαινόμενα ρατσισμού και διακρίσεων στον χώρο του αθλητισμού ανάμεσα σε παιδιά;
Όπως ανέφερα και παραπάνω, ο αθλητισμός μπορεί να γίνει το μέσο ένταξης και αποδοχής ανθρώπων που έχουν φυλετικές ή σωματικές διαφορές. Επειδή τυγχάνει να ασχολούμαι με μικρές ηλικίες, το βλέπω καθημερινά πώς αυτό εφαρμόζεται. Όχι δεν έχω τύχει να δω ρατσισμό ανάμεσα στα παιδιά που αθλούνται γιατί μαθαίνουν από μικρά τις αξίες της άμιλλας και του σεβασμού. Έχω τύχει όμως να δω φαινόμενα ρατσισμού σε γονείς, που δεν άφηναν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο γιατί δεν ήθελαν τα προσφυγόπουλα για συμμαθητές. Αν όμως εμείς γαλουχήσουμε σωστά τα παιδιά μέσω του αθλητισμού, πιστέψτε με, θα δώσουν εκείνα την πιο αποστομωτική απάντηση στους γονείς τους.
-Ουδέποτε έκρυψες ότι είσαι θερμός υποστηρικτής του Άρη ενώ μάλιστα υπήρξες και αντιπρόεδρος στην ΚΜΑ. Το θάρρος της γνώμης έχει κάποιες φορές ακριβό αντίτιμο και είμαι σίγουρος πως το έχεις βιώσει. Θέλω να μου πεις τι θεωρείς πως συνετέλεσε στην κατρακύλα των «κιτρινόμαυρων» τα προηγούμενα χρόνια. Πιστεύεις ότι η φετινή δυναμική επιστροφή μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τα επόμενα έτσι ώστε ο σύλλογος να γίνει διεκδικητής τίτλων;
Ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου του Άρη δεν κατάλαβε ποτέ τι ήταν η ΚΜΑ, ή αλλιώς η ''Λέσχη Φίλων Άρη''. Αυτοί λοιπόν που δεν κατάλαβαν, έρχονταν στις συνελεύσεις και περίμεναν μέχρι την ανακοίνωση κάποιας μετεγγραφής και μετά αποχωρούσαν χωρίς να συμμετέχουν στις ψηφοφορίες. Δεν κατάλαβε ότι ο δικός μας ο ρόλος δεν ήταν να ασκήσουμε διοίκηση αλλά να ασκήσουμε οικονομικό έλεγχο, να προβλέψουμε την οικονομική εικόνα της ΠΑΕ στο τέλος της κάθε σεζόν με βάση την εικόνα των εξόδων και των προσδοκώμενων εσόδων ενημερώνοντας τα μέλη, και να κινούμε τις αρχαιρεσίες στην διαδικασία των εκλογών. Μοιραία λοιπόν, εφόσον η λειτουργία μας δεν είχε αφομοιωθεί από τον κόσμο, στην πρώτη μεγάλη δυσκολία το εγχείρημα απέτυχε και ο κόσμος απαίτησε να γυρίσει η ομάδα στα χέρια προσώπων που είχαν ήδη διαχειριστεί στο παρελθόν τις τύχες της ομάδας με αρκετά μεγάλη αποτυχία σε διοικητικό επίπεδο. Θεωρώ ότι η φανταστική φετινή πορεία της ομάδας μπορεί να είναι η βάση πάνω στην οποία θα χτιστούν οι επόμενες σεζόν με ηρεμία, προσοχή και μεθοδικότητα.
-Σε πρόσφατη σου συνέντευξη αναφέρθηκες με θετικά λόγια στην κατάκτηση του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από τον ΠΑΟΚ υπογραμμίζοντας πως «ο κόσμος χρειάζεται χαρές ανεξαρτήτου ομάδας». Πιστεύεις πως η φετινή κυριαρχία του ΠΑΟΚ στο ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά και η δυναμική επιστροφή του Άρη μπορεί να αυξήσει το ενδιαφέρον του φίλαθλου κοινού της πόλης ή ακόμη βρισκόμαστε αρκετά πίσω ώστε να κάνουμε ακόμη και απλές σκέψεις για ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται και τις τέσσερις ομάδες της πόλης, δυνατές και οικονομικά εύρωστες, να διεκδικούν τίτλους και να είναι ανταγωνιστικές. Αν καταφέρουν να περιορίσουν σημαντικά και το ''άρρωστο'' οπαδικό κομμάτι που απωθεί τους "υγιείς" φιλάθλους, θα καταφέρουν να προσελκύσουν και το ενδιαφέρον του κόσμου ξανά. Είναι υπέροχο τις Κυριακές να βλέπεις οικογένειες με μικρά παιδιά μες τα χαμόγελα να πηγαίνουν στο γήπεδο, να συναντιούνται με φίλους εκεί, να αγκαλιάζονται στις νίκες, να παρηγορεί ο ένας τον άλλον στις ήττες. Αυτή είναι η μαγεία του υγιούς αθλητισμού και δεν έχει οπαδικά χρώματα.
Photo Credit: Κωνσταντίνος Μπέλλας