Μια ευφάνταστη απάντηση στο νέο περιβαλλοντικό τέλος στις πλαστικές σακούλες, σκαρφίστηκε μια επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη. Με το σύνθημα “No More 0,04”, η “Stabomania” βρήκε την ευκαιρία να προωθήσει υφασμάτινες τσάντες με διάφορα σχέδια τυπωμένα πάνω τους, δίνοντας μία... έξυπνη οδό αποφυγής της χρέωσης στους καταναλωτές αλλά και στους εμπόρους της Θεσσαλονίκης.
Μιλώντας στη Voria.gr, ο Στέλιος Παπαϊωάννου από το κατάστημα Stabomania, που βρίσκεται στη Χαριλάου, ανέφερε ότι, μαζί με τους συναδέλφους του, θέλησαν να αξιοποιήσουν την ευκαιρία, καθότι περίμεναν ότι το ζήτημα της επιβολής φόρου θα πάρει μεγάλες διαστάσεις και θα ξεσηκώσει έντονο δημόσιο διάλογο, ειδικά τις πρώτες μέρες της εφαρμογής του. «Η ιδέα ήταν τόσο επιτυχημένη, που μέσα σε δύο 24ωρα πουλήθηκαν περίπου 1.000 τσάντες, ενώ συνολικά οι παραγγελίες που έχουμε δεχθεί, φτάνουν σχεδόν τις 5.000», λέει ο ίδιος.
Οι υφασμάτινες σακούλες έχουν πάνω τους τυπωμένα διάφορα σχέδια, όπως ένα καλάθι με προϊόντα σούπερ μάρκετ ή το εύθυμο σλόνγκαν “NO MORE 0,04”. Βέβαια, ο πελάτης μπορεί να τυπώσει οτιδήποτε σχέδιο ή κείμενο θέλει πάνω στο ύφασμα, διαλέγοντας ανάμεσα σε τέσσερα χρώματα τσάντας. Μία υφασμάτινη τσάντα με στάμπα-σχέδιο της επιλογής του πελάτη, τυπωμένο κι απ’ τις δύο πλευρές, κοστίζει 5 ευρώ.
Ωστόσο, οι υφασμάτινες τσάντες με προσωπικό στυλ, δεν αποτελούν δέλεαρ μόνο για τους καταναλωτές που θέλουν να κάνουν τα καθημερινά ψώνια τους χωρίς να πρέπει να πληρώνουν τα 0.04 ευρώ για κάθε πλαστική σακούλα. Σύμφωνα με τον κ. Παπαϊωάννου, η ιδέα κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον σε επιχειρηματίες που θέλησαν να προτείνουν στους πελάτες τους την οικολογική -και δωρεάν- πρόταση για τη μεταφορά των προϊόντων τους, διαφημίζοντας παράλληλα την επιχείρησή τους. «Έμποροι όπως κρεοπώλες, ιχθυοπώλες, ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης, ταχυφαγείων κλπ, παρήγγειλαν μία ποσότητα από υφασμάτινες τσάντες με το λογότυπο της επιχείρησής τους πάνω, για να προσφέρουν στους πελάτες τους», λέει ο κ. Παπαϊωάννου και προσθέτει ότι με τον τρόπο αυτό οι πελάτες αποκτούν μια υφασμάτινη τσάντα για να χρησιμοποιούν στις αγορές τους, ενώ παράλληλα και η επιχείρηση διαφημίζεται, επιδεικνύοντας ταυτόχρονα κι ένα οικολογικό προφίλ αλλά και μια λογική «προσαρμοστικότητας» στα νέα δεδομένα. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι και οι επιχειρηματίες που δεν προσφέρουν απλώς τις υφασμάτινες τσάντες στους πελάτες, αλλά τις πωλούν, έχοντας κέρδος από αυτές, μιας και οι πελάτες θα πλήρωναν ούτως ή άλλως για την πλαστική σακούλα.
Πάντως, όπως λέει ο κ. Παπαϊωάννου, οι πελάτες του (επιχειρηματίες και μη) δυσανασχετούν με το νέο μέτρο, όχι τόσο επειδή επιβαρύνονται με επιπλέον κόστος, αλλά επειδή το θεωρούν υποκριτικό. «Μέσα στην πλαστική σακούλα όλοι μας βάζουμε δεκάδες άλλες πλαστικές συσκευασίες, άρα αυτή δεν είναι μια κίνηση για να μειώσουμε τη χρήση πλαστικού», αναφέρει και προσθέτει ότι «ο κόσμος το βλέπει περισσότερο ως εισπρακτικό μέτρο, που δευτερευόντως ωφελεί και το περιβάλλον».
Σε κάθε περίπτωση, οι υφασμάτινες τσάντες με... «προσωπικότητα» αποτελούν μια ευφάνταστη πρωτοβουλία την οποία, από ό,τι φαίνεται, σύντομα οι καταναλωτές θα τις βλέπουν όλο και περισσότερο στα τοπικά εμπορικά καταστήματα.