Ήταν ένας ακόμα γκρι, αδιάφορος τοίχος που πίσω του έκρυβε ένα φαρμακείο σε γειτονιά των Συκεών. Οι ιδιοκτήτριες του καταστήματος είχαν δύο επιλογές μετά την ανακαίνιση: να μπει μία κλασική ταμπέλα φαρμακείου στον τοίχο ή να γίνει ο τοίχος αυτός το σήμα κατατεθέν του φαρμακείου, αλλά και της περιοχής. Τελικά επέλεξαν το δεύτερο.
Στην εξίσωση προστέθηκε τότε ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες graffiti της Θεσσαλονίκης, ο ApSet, ο οποίος ξεκίνησε να ασχολείται με αυτήν την τέχνη από το 1998. Στα 24 αυτά χρόνια έχει δημιουργήσει εκατοντάδες graffiti τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. «Δεν θα μπορούσα να τα απαριθμήσω, αν και κρατάω αρχείο από το πρώτο μου έως και σήμερα. Αυτή τη στιγμή είναι δεκάδες αυτά που ήδη υπάρχουν μέσα στη πόλη», αναφέρει στη Voria.gr ο καλλιτέχνης που έχει φιλοτεχνήσει, μεταξύ άλλων, και την εντυπωσιακή τοιχογραφία στο ΑΧΕΠΑ, η οποία αφορά την ευαισθητοποίηση για τη δωρεά οργάνων.
Διαβάστε: Θεσσαλονίκη: Εντυπωσιακό συμβολικό mural για την πανδημία από 50 νέους (vid)
Οι ιδιοκτήτριες του φαρμακείου επί της οδού Ρήγα Φεραίου 138, η κυρία Μαρία και η κόρη της Ελένη, ήθελαν να αξιοποιήσουν τον εξωτερικό χώρο του φαρμακείου με σκοπό να ομορφύνει η ευρύτερη περιοχή, να είναι μία δημόσια εικαστική παρέμβαση, αναφέρει στη Voria.gr η Στέλλα Τσιαρβούλα, creative-cultural manager, η οποία είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τον καλλιτέχνη και έτσι πρότεινε τη σύμπραξή του στο εγχείρημα. Οι ιδιοκτήτριες αποφάσισαν μαζί με τον ApSet πως ο συγκεκριμένος τοίχος θα μπορούσε να γίνει σημείο αναφοράς και θα δώσει χρώμα και αισθητική στη συγκεκριμένη γειτονιά, όπως και έγινε. Όλοι μαζί αντάλλαξαν ιδέες και βρήκαν την κατεύθυνση που ήθελαν να ακολουθήσουν, βασισμένη πάντα πάνω στην προσέγγιση του καλλιτέχνη. «Γνώμονας είναι το μήνυμα, η μοναδικότητα και η αισθητική», σημειώνει ο ApSet.
Δύο μέρες χρειάστηκε συνολικά ο ApSet για να ολοκληρώσει το δημιούργημά του και μέσα σε αυτές τις δύο μέρες μικροί και μεγάλοι, περαστικοί και κάτοικοι της περιοχής, είχαν το προνόμιο να δουν την τέχνη να γεννιέται και να μεταμορφώνεται ένας τσιμεντένιος τοίχος σε ένα μοναδικό δημιούργημα. «Όσο δούλευε τις δύο μέρες ο ApSet αυτό που έπαιρνε από τον κόσμο, η ενέργεια, ο απόηχος, οι αντιδράσεις από περαστικούς και κατοίκους ήταν κάτι που τον βοήθησε πολύ να συνεχίσει να δημιουργεί και να εκφράζεται. Αυτό είναι και το ζητούμενο, να γίνει η τέχνη κομμάτι της ζωής μας, να τη συμπεριλάβουμε στον δημόσιο χώρο», σημειώνει η κ. Τσιαρβούλα.
Μικρά παιδιά ανακάλυψαν την τέχνη του graffiti. Ηλικιωμένοι ενθουσιάστηκαν με την ιδέα ότι τα εγγόνια τους θα έρθουν στην περιοχή για να βγάλουν μία φωτογραφία για τα social media. Κάτοικοι εξέφρασαν την ανησυχία τους για την επόμενη μέρα, για το αν το νέο έργο θα γίνει σεβαστό από όλους. Όπως αναφέρει ο ApSet, του έχει συμβεί μερικές φορές να βανδαλιστούν έργα του. «Συνήθως το σέβονται και υπάρχουν άτυποι κανόνες. Το θέμα είναι πως το graffiti είναι εφήμερο, είναι εκεί έξω ελεύθερο όσο και έρμαιο εξωτερικών παραγόντων όπως ο καιρός, ο βανδαλισμός κ.ά. Αυτή όμως είναι και η φύση του, η δημιουργία, η έκφραση και η φθορά. Είμαι οκ με αυτό», αναφέρει ο καλλιτέχνης.
Ο ApSet προσθέτει ότι πλέον η τέχνη του graffiti εκτιμάται περισσότερο στην Ελλάδα, κάτι που παλαιότερα σαφώς δεν ίσχυε.
«Πριν τέσσερις δεκαετίες δεν υπήρχε καν ο όρος graffiti και τώρα είναι ένα βασικό κομμάτι της εικόνας ενός αστικού τοπίου. Σε κάθε εξελισσόμενη κοινωνία, εξελίσσεται και ο πολιτισμός και η τέχνη. Η δημόσια τέχνη αποτελεί τέχνη για όλους και ο δημιουργός είναι ανεξαρτήτου βιοτικού ή κοινωνικού επιπέδου. Η έκφραση είναι ελεύθερη και ο δρόμος έχει να πει τη δική του ιστορία», καταλήγει ο καλλιτέχνης.
Και πράγματι ενώ η τέχνη του δρόμου είχε τη ρετσινιά της ασέβειας προς τον δημόσιο χώρο, σήμερα αναγνωρίζεται ως μια δημιουργία που αλλάζει το αστικό περιβάλλον και στέλνει μηνύματα κοινωνικού προβληματισμού... ή απλώς ευχαριστεί το μάτι των περαστικών.
