Έντονη είναι η ανησυχία των κομμάτων για το ποσοστό αποχής που αναμένεται να υπάρξει στις εθνικές εκλογές. Κάθε κόμμα, για δικούς του λόγους, πιστεύει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό απεχόντων ανήκουν στην δική δεξαμενή ψηφοφόρων, με βάσιμα επιχειρήματα.
Το ζήτημα λοιπόν είναι πώς θα προσελκυστούν οι συνειδητοί απέχοντες, από την στιγμή που με παρανοϊκό τρόπο η αποχή θεωρείται από τμήμα των εκλογέων, ως συνειδητή πολιτική πράξη διαμαρτυρίας προς το πολιτικό σύστημα. Άλλωστε, είναι πανθομολογούμενη η απαξίωση πολιτικής και πολιτικών στην Ελλάδα.
Υπάρχει βεβαίως και η αδιαφορία του Έλληνα, ιδιαιτέρως εν μέσω θέρους και διακοπών. Τόσο η απαξίωση του πολιτικού συστήματος όσο και η αδιαφορία είναι προϊόντα της απογοήτευσης του κόσμου τόσο από τα πεπραγμένα του παρελθόντος, όσο και από την έλλειψη προοπτικής.
Όμως, η σημασία της ψήφου είναι ύψιστη. Ο ψηφοφόρος οφείλει να κατανοήσει ότι δεν εκπροσωπεί μόνον τον εαυτό του ως άτομο, αλλά και το σύνολο των πολιτών της δημοκρατικής κοινωνίας. Με την ψήφο του καθενός, δεν καθορίζεται μόνον η δική του πορεία, αλλά και η πορεία ολόκληρης της κοινωνίας στην οποία είναι εντεταγμένος.
Και αν κάποιος πει ότι αδιαφορεί για το μέλλον της κοινωνίας, έχει χρέος να ενδιαφερθεί για το μέλλον των παιδιών του. Των συγγενών και των φίλων του. Επειδή είναι δεδομένο, ότι κάθε άρνηση ψήφου σε κόμμα της επιλογής, στην ουσία η ψήφος προστίθεται στο αντίπαλο κόμμα. Άρα, στην πραγματικότητα, η αποχή δεν αποτελεί άρνηση ψήφου, αλλά αφαίρεση δύναμης από το λιγότερο κακό κόμμα και προσθήκη της στο κόμμα που ο ίδιος ο ψηφοφόρος δεν θα ψήφιζε ποτέ.
Πέραν των άλλων, με την αποχή δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να ανακυκλώνουμε το πολιτικό σύστημα που μας έχει απογοητεύσει, και διατηρούμε στο προσκήνιο τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στο αδιέξοδο.
Δημοκρατία σημαίνει "κρατεί ο Δήμος", Και δήμος είμαστε εμείς, οι πολίτες. Και το χρέος του πολίτη δεν είναι να σιωπά, αλλά να αγωνίζεται, ιδιαιτέρως για μεταβολή καταστάσεων που του είναι απεχθείς, και αλλαγή εκπροσώπων που απέτυχαν. Το ισχύον πολίτευμα, παρά τις στρεβλώσεις του, δίνει το δικαίωμα να εκφράζεται ο πολίτης. Η σιωπή ταιριάζει απόλυτα σε άλλα είδη εξουσίας.
Θέλω να μεταφέρω την έρευνα της Ένωσης Ψυχολόγων της Λομβαρδίας, προκειμένου να διαπιστωθούν οι ψυχολογικοί λόγοι, πριν από οποιαδήποτε πολιτική αιτία, που οδηγούν τους ανθρώπους στην αποχή από την εκλογική διαδικασία, σύμφωνα με το businessinsider.it και όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Η απάντηση στην ερώτηση "τι περνάει από το μυαλό όσων δεν ψηφίζουν" είναι σχετικώς απλή: υποστηρίζουν πως η πολιτική είναι ένα γεγονός που δεν τους αφορά και πως κυρίως δεν πρόκειται να έχει, με οποιονδήποτε τρόπο, επίπτωση στην ίδια τους την ζωή», εξηγεί ο πρόεδρος της Ένωσης Ρικάρντο Μπετίγκα.
«Για τον λόγο αυτόν, εκείνος που απέχει από τις εκλογές παρατηρεί με μοιρολατρία την αλληλοδιαδοχή των κυβερνήσεων και των ηγετών, το αντιμετωπίζει ως έναν μακρινό κόσμο, διαφορετικό και στον οποίο δεν μπορεί να επέμβει με κανέναν τρόπο και, κατ’ αναλογίαν, που κι εκείνος δεν μπορεί να επέμβει με κανέναν τρόπο στη δική του τη ζωή», προσθέτει.
Κάτι που ηχεί ως παράδοξο, με αντικειμενικούς όρους, και εντελώς άσχετο με την πραγματικότητα, διότι από το ποιος και πώς κυβερνά εξαρτώνται ακόμη και οι παραμικρότερες πτυχές της δικής μας, της καθημερινής ζωής - από το εάν θα βρούμε χώρο στάθμευσης, έως του εάν θα έχουμε αύριο δουλειά. Φαίνεται όμως πως υπάρχουν πολλοί που αφήνουν σε άλλους να καθορίζουν την μοίρα τους.