Skip to main content

Ο γενναίος νέος κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ: Ένα παιδί, ένα φροντιστήριο

Υπάρχουν ακόμη κάποιες γενναίες οικογένειες στην Ελλάδα με δύο και τρία παιδιά, για να μην μιλήσουμε για τις πολύτεκνες. Γράφει η Αθανασία Μπίδιου.

Διαβάζοντας το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Αυγή σήμερα το πρωί έπαθα ένα κλασικό επεισόδιο σύγχυσης. Αδυνατούσα να προσδιορίσω τον χρόνο και τον τόπο. Δεν ήξερα δηλαδή αν ζω στην Ελλάδα ή στην Κίνα της πολιτικής ελέγχου των γεννήσεων.

Εξηγούμαι: Καταλαβαίνω πλήρως την ανάγκη της εφημερίδας να καλύψει τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη για τη γκάφα με τις «πενταροδεκάρες», το "σχήμα λόγου" που χρησιμοποίησε για επιβολή ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Αυτό που μου προκάλεσε απορία και στη συνέχεια το επεισόδιο σύγχυσης ήταν ο τρόπος που επιλέχθηκε για την υπεράσπιση των πενταροδεκάρων, ήτοι ο απλοϊκός -για να τον καταλάβει και ο μέσος Έλληνας που στέλνει τα παιδιά του σε φροντιστήρια και από χθες παίρνει ηρεμιστικά- υπολογισμός της μηνιαίας επιβάρυνσης του οικογενειακού προϋπολογισμού

Προσέξτε δεν αναφέρομαι στα ιδιωτικά σχολεία που κατά την κυβέρνηση πηγαίνουν τα παιδιά "προνομιούχων" οικογενειών αλλά μόνο στα ταπεινά φροντιστήρια. Τι είναι σου λέει, λοπόν, η κυβέρνηση για την ελληνική οικογένεια ένα 6% ΦΠΑ για τα φροντιστήρια; 10-20 ευρώ το μήνα.

Μήπως λείπει κάτι από τον υπολογισμό; Μήπως κάτι σας ξέφυγε;

Να βοηθήσω τον αναγνώστη. Στοιχείο νούμερο ένα: Υπάρχουν ακόμη κάποιες γενναίες οικογένειες στην Ελλάδα που έχουν παραπάνω από ένα παιδιά. Έχουν και δύο και τρία παιδιά, μην πω για τις πολύτεκνες. Αυτές ας πρόσεχαν.

Στοιχείο νούμερο δύο: Ένα παιδί συνήθως δεν πηγαίνει μόνο σε ένα φροντιστήριο. Από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού πηγαίνει σε φροντιστήριο για την εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας και αργότερα και δεύτερης. Για τις μικρές τάξεις το επιπλέον κόστος από το ΦΠΑ 6% είναι μικρό αλλά για τάξη Lower ανεβαίνει σε περίπου 55 ευρώ το χρόνο και σε τάξη Proficiency ανεβαίνει στα περίπου 60 ευρώ το χρόνο. Αυτά για τις ξένες γλώσσες. Γιατί φυσικά υπάρχουν και τα φροντιστήρια σε γυμνάσιο και λύκειο, όπου πχ αν κάποιο παιδί κάνει τα μαθήματα της κατεύθυνσης η επιβάρυνση είναι της τάξη επίσης των 55 ευρώ το χρόνο. Στην τρίτη λυκείου, δε, οι γονείς πληρώνουν δυσβάσταχτα ποσά για να εξασφαλίσουν ότι το παιδί τους θα καταφέρει να εξασφαλίσει μία θέση σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Σύμφωνα με τον πρόεδρο Φροντιστών Βορείου Ελλάδος Απόστολο Τζακόπουλο η επιβάρυνση από το 6% για τα μαθήματα κατεύθυνσης για τον μαθητή της Γ΄Λυκείου είναι 180 ευρώ το χρόνο και της Β΄Λυκείου 120 ευρώ το χρόνο.

Υπολογίστε τώρα μία οικογένεια με δύο παιδιά ή τρία παιδιά πόσο θα πληρώσει επιπλέον το χρόνο. Πενταροδεκάρες...

Παιδιά δεν έχω, αλλά έχω ανίψια και γνωστούς με παιδιά. Υπήρξα, επίσης, μαθήτρια και έκανα και εγώ φροντιστήρια και είμαι σε θέση να γνωρίζω την τότε αιμορραγία στον προϋπολογισμό της οικογένειας μου. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν έχει κανένας από αυτούς που βρίσκονται στην κυβέρνηση καμία επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και τη μέση οικογένεια...

Μακάρι να δούμε και μάλιστα τα αμέσως επόμενα χρόνια την ανόρθωση του δημόσιου σχολείου, που, είναι όπως είπε ο κ.Φίλης, η ουσία της πολιτικής της κυβέρνησης και να μην χρειάζονται τα φροντιστήρια. Αλλά καλό θα ήταν να έχει μείνει όρθια και η ελληνική οικογένεια...

Εκτός και αν μέχρι τότε θέλουν να προωθήσουν μία πολιτική τύπου «Ένα παιδί-Ένα φροντιστήριο» ανά οικογένεια.