Skip to main content

Κ. Δασκαλάκης: Ο άνθρωπος πίσω από την ιδιοφυΐα στην κάμερα της Voria

Ο «καμωμένος για τα ωραία και μεγάλα έργα» επιστήμονας μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, τη ζωή του στο MIT και... τις αγαπημένες του SciFi ταινίες.

Τον συναντώ στον φυσικό του χώρο, σε μια πανεπιστημιακή αίθουσα με φόντο έναν πίνακα γεμάτο εξισώσεις. Μία μέρα πριν είχε μιλήσει στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα τελετών του ΑΠΘ για την τεχνητή νοημοσύνη εντυπωσιάζοντας για ακόμα μια φορά το κοινό του όντας ταυτόχρονα τόσο απλός και τόσο πολύπλοκος...

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης έγινε γνωστός στα 24 του όταν έλυσε τον γρίφο του Νας, που ταλάνιζε για περίπου 60 χρόνια την επιστημονική κοινότητα. Μετά την επιτυχία αυτή ο δρόμος άνοιξε μπροστά του. Πρώτα ήρθε η Microsoft και έπειτα το MIT στις αίθουσες του οποίου ξεκίνησε να διδάσκει στα 27 του χρόνια. Δέκα χρόνια μετά, συνεχίζει να διδάσκει, έχει κερδίσει βραβεία για τα επιτεύγματα του ενώ δεν σταματάει να διευρύνει τους επιστημονικούς του ορίζοντες επικεντρώνοντας την προσοχή του στην τεχνητή νοημοσύνη. 

Όταν κάθομαι απέναντι του αντικρίζω έναν άντρα χαμογελαστό, με τα χαρακτηριστικά φουντωτά μαλλιά, με ανήσυχη και διερευνητική ματιά σε ένα πρόσωπο που με δυσκολία προδίδει τα 37 του χρόνια. Παρά το ασφυκτικά γεμάτο πρόγραμμα της τελευταίας ημέρας του στη Θεσσαλονίκη, ο ίδιος δείχνει πρόθυμος να ακούσει τις ερωτήσεις μου και κρύβει εντέχνως την όποια κουράση του. 

Με πατέρα μαθηματικό και μητέρα φιλόλογο, ο λαμπρός επιστήμονας ισορροπεί μια ζωή ανάμεσα στις θετικές και τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Την ίδια ώρα που βυθίζεται ανάμεσα σε μαθηματικές εξισώσεις, εκφράζει τη στάση του στην ηθική με ένα ποίημα του Καβάφη, τη Σατραπεία , που έχει βάλει ακόμα και στην προσωπική του σελίδα στο MIT. Όταν θέλει να ξεφύγει από την επιστημονική κοινότητα, κάνει παρέα με τους καλλιτέχνες φίλους του ενώ αισθάνεται το ίδιο οικεία σε μουσεία και πανεπιστήμια. 

Ο χαρισματικός Έλληνας αγαπάει τους ανθρώπους μα συνάμα είναι απαιτητικός από το είδος μας. Ζηλεύει τους ανθρώπους που δουλεύουν οκτάωρο μα ξέρει ότι δεν θα μπορούσε να είναι ένας από αυτούς. Εκφράζει τη συστολή του, μια σχεδόν παιδική, όταν τον εκθειάζουν, αλλά παράλληλα χαίρεται όταν ξεχωρίζει. 

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, ο «καμωμένος για τα ωραία και μεγάλα έργα», που εκπληρώνει τον προορισμό του στη ζωή υπερβαίνοντας την καβαφική απογοήτευση, μιλάει στην κάμερα της Voria.gr.

- για τα παιδικά του χρόνια:

για το πώς έλυσε τον γρίφο του Νας:

-  για το πώς είναι να είσαι τόσο ευφυής:

- για μια συνηθισμένη ημέρα του στο MIT:

- τι τον εκνευρίζει στους ανθρώπους:

- οι αγαπημένες του ταινίες και τα όρια της επιστήμης: