Skip to main content

Ο καφές στη Θεσσαλονίκη και το Κιλκίς γίνεται «κάΦσιμο» για θερμική ενέργεια

Στους τόνους υπολειμμάτων που πετούν οι καφετέριες, ο φορέας InCommOn είδε μια εξαιρετική ευκαιρία για την αξιοποίησή του και την παραγωγή ενέργειας.

«Κάνενας κόκκος καφέ να μην καταλήξει στη χωματέρη ξανά». Αυτός είναι ένας από τους στόχους της αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «InCommOn», η οποία αποφάσισε να αξιοποιήσει κάτι που στην πόλη της Θεσσαλονίκης υπάρχει άφθονο, τον καφέ, και συγκεκριμένα το υπόλειμμα του καφέ.

Στους τόνους υπολειμμάτων που πετούν οι καφετέριες κάθε φορά που φτιάχνουν εσπρέσο, καπουτσίνο, γαλλικό ή και ελληνικό, τα μέλη της InCommOn είδαν μια εξαιρετική ευκαιρία για την παραγωγή ενέργειας. «Μέσω του πρότζεκτ "κάΦσιμο", συλλέγουμε τον καφέ και μετά από μια επεξεργασία, διευρύνουμε τους τρόπους της αξιοποίησής του. Όπως λέει και το όνομα του πρότζεκτ, η κύρια χρήση που εμείς έχουμε επιλέξει να του δώσουμε είναι βιοκαύσιμο για παραγωγή θερμικής ενέργειας», τονίζει μιλώντας στη Voria.gr η Βάλια Ζουρνά, υπεύθυνη αξιοποίησης πόρων του φορέα.

Έως τώρα στο εγχείρημα συνεργάζονται 70 καφετέριες σε Θεσσαλονίκη και Κιλκίς, που πετούν τα υπολείμματα καφέ σε ειδικούς πλαστικούς κλάδους που έχουν παραληφθεί και τους οποίους συγκεντρώνει ο φορέας με ένα ηλεκτροκίνητο βανάκι. Το βανάκι, σχεδιασμένο και αυτό για να μην εκπέμπει ρύπους, μεταφέρει τον όγκο των υπολειμμάτων σε θερμοκήπια στον νομό Κιλκίς όπου γίνεται η ξήρανσή τους με φυσικό τρόπο.

«Έχει ολοκληρωθεί η εργαστηριακή φάση και έχουμε περάσει σε μία πιλοτική μεγαλύτερης κλίμακας και παραγωγής φάση. Σε εργαστηριακή κλίμακα έχουν μελετηθεί τα χαρακτηριστικά του καφέ, του οποίου η θερμογόνος δύναμη είναι πολύ μεγάλη», σημείωσε η κ. Ζουρνά. Μέχρι τώρα, ο φορέας έχει καταλήξει δύο τρόπους αξιοποίησης του καφέ ως βιοκαύσιμο: τη δημιουργία πέλετ για οικιακή χρήση ή τη ξήρανση, την ανασυσκευασία του και προώθησή του σε εγκαταστάσεις βιομηχανίας που έχουν λέβητες που καίνε βιομάζα. Στόχος της «InCommOn» είναι αργότερα να εφαρμοστεί το μοντέλο αυτό αξιοποίησης και σε άλλες ροές υπολειμμάτων.

Ο φορέας συνεργάστηκε με το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) για τους τρόπους αξιοποίησης του καφέ αλλά και με το Σταραμάκι (καλαμάκι από σιτάρι), προσφέροντας συμβολικά σταραμάκια στις καφετέριες που συμμετέχουν στο πρότζεκτ. 

Ο «Κύκλος» στην Άνω Πόλη

Στην προσπάθειά του να προωθήσει την έννοια της κυκλικής οικονομίας, δηλαδή της επανάχρησης και αξιοποίησης των προϊόντων και όχι της απόρριψής τους στα σκουπίδια, δημιούργησε πριν από ενάμιση χρόνο το Εργαστήριo Αστικής Βιωσιμότητας και Κυκλικότητας, «Κύκλο», που βρήκε τη βάση του το καλοκαίρι αυτό στην Άνω Πόλη. «Στην Ελλάδα, δυστυχώς είμαστε αγκιστρωμένοι στο γραμμικό μοντέλο παραγωγής, κατανάλωσης και απόρριψης των προϊόντων παρόλο που ιστορικά και κοινωνικά έχουμε στο DNA μας την έννοια της κυκλικότητας. Η γιαγιά μας δεν θα πετούσε ποτέ ούτε φαγητό ούτε πράγματα. Θα έβρισκε τρόπο να τα χρησιμοποιήσει ξανά και ξανά. Στις σύγχρονες κοινωνίες ωστόσο το έχουμε βγάλει τελείως από τη λογική και τη ζωή μας. Αυτό όμως το γραμμικό μοντέλο της ζωής και της πορείας των προϊόντων είναι από τους βασικούς λογους της περιβαλλοντικής υποβάθμισης των αστικών κέντρων», τόνισε η Μάρα Αγγελίδου, γενική συντονίστρια της «InCommOn», προσθέτοντας πως είναι αναγκαίο πλέον να ανατραπεί αυτό.

Το εργαστήρι έχει ξεκινήσει ήδη διαδραστικές χαρτογραφήσεις της γειτονιάς ώστε να υπάρχει μια συνολική εικόνα όλων των ανθρώπων, των χώρων ή των πρωτοβουλιών που μπορούν να προωθήσουν την κυκλική οικονομία. Όπως εξηγεί η κ. Αγγελίδου, στόχος της InCommOn είναι μαζί με τη γειτονιά να γεννήσει όλες αυτές τις ιδέες που θα κάνουν την Άνω Πόλη πιο βιώσιμη αξιοποιώντας τεχνικές επανάχρησης των προϊόντων ή των υπολειμμάτων. Φέρνοντας ένα παράδειγμα, η ίδια ανέφερε πως στις χαρτογραφήσεις δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο νερό. «Πάντα σκεφτόμαστε μήπως μια απορροή αντί να πηγαίνει χαμένη, μπορεί να αξιοποιηθεί για να ποτιστεί ένα κήπος». Παράλληλα, ο Κύκλος έχει οργανώσει δράσεις για μικρούς και μεγάλους με επίκεντρο την κυκλικότητα όπως εργαστήρια κατασκευής μουσικών οργάνων από αντικείμενα που έχουμε στο σπίτι μας. Ακόμα, τα μέλη του φορέα θέλοντας να δημιουργήσουν μια κοινότητα στη γειτονιά βγαίνουν συχνά από το γραφεία ώστε να συνομιλήσουν με τους κατοίκους και να αφουγκραστούν τις δικές τους ανάγκες.