Skip to main content

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δικαιώθηκε: Είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο

Ποιο σχέδιο είχε λοιπόν η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τους δανειστές εκτός από το να βαρά τους ζουρνάδες κι εκείνοι να χορεύουν;

Επανέρχεται το δίλημμα, που διατυπώνεται πολλές φορές και από πολλούς. Είναι απίστευτα ερασιτεχνική η κυβέρνηση (15μελές γυμνασίου έχει αποκληθεί από κάποιους) ή βαδίζει βάσει οργανωμένου σχεδίου για εξαγωγή της χώρας, όχι μόνο από το ευρώ, αλλά και από όλους τους δυτικούς οργανισμούς;

Έδωσε μια πολύ αποκαλυπτική συνέντευξη ο κ. Λαφαζάνης, την οποία -τώρα- πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη. Και τονίζω το «τώρα», επειδή μέχρι χθες θεωρούσαμε -κι εγώ μαζί- πως ο κ. Λαφαζάνης με τις ομάδες των ομοϊδεατών του, αποτελεί βαρίδιο για τον κ. Τσίπρα, ο οποίος προκειμένου να διατηρηθεί στην αρχηγία και να εφαρμόσει μια μάλλον σοσιαλδημοκρατική πολιτική, υποχρεώνεται σε κινήσεις λεπτών ισορροπιών.

Μέσα στις τόσες πολλές ανατροπές στις εκτιμήσεις, τόσο σε πρόσωπα όσο και σε καταστάσεις, είναι πολύ πιθανόν την πολιτική να την καθορίζει ο κ. Λαφαζάνης και ο κ. Τσίπρας να την διαχειρίζεται. Κι αυτό λόγω του ότι, ως προς μεν τους λόγους και τις εξαγγελίες η πολιτική φαίνεται να έχει σφραγίδα Τσίπρα, οι πράξεις όμως φέρουν υπογραφή Λαφαζάνη. Τόσο ως προς τις συζητήσεις μας με τους δανειστές, όσο και κυρίως στο εσωτερικό με την απίστευτη εκθεμελίωση και όσων σωστών έχει αυτό το κράτος.

Σε δήλωσή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο κ. Λαφαζάνης ανέφερε ότι «Η Ελλάδα, αν χρειαστεί, προκειμένου να απαντήσει στην εξόντωση και να διασώσει την αξιοπρέπεια και την επιβίωσή της, διαθέτει πολλαπλούς εναλλακτικούς δρόμους, οικονομικούς, νομισματικούς, κοινωνικούς, γεωπολιτικούς».

Αυτοί οι «εναλλακτικοί δρόμοι» ναι μεν δεν κατονομάζονται, αλλά ευκόλως γίνονται αντιληπτοί. Ο εναλλακτικός «οικονομικός» δρόμος της ελεύθερης οικονομίας, είναι ο κρατικιστικός σοβιετικού τύπου. Ο νομισματικός «εναλλακτικός δρόμος» του ευρώ, είναι η δραχμή. Ο κοινωνικός, είναι ακόλουθος του οικονομικού. Εκείνος όμως ο εναλλακτικός δρόμος, που οφείλει να τύχει της ιδιαίτερης προσοχής μας είναι ο «γεωπολιτικός».

Η γεωπολιτική μας θέση βρίσκεται στη Δύση, με την οποία δεν έχουμε μόνον οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές και άλλες σχέσεις, αλλά και στρατιωτικές, ευρισκόμενοι στο ΝΑΤΟ. Ποιος είναι επομένως ο εναλλακτικός δρόμος του ΝΑΤΟ; Το Σύμφωνο Βαρσοβίας έπαψε να υπάρχει, η δε Ρωσία δεν κυβερνάται από ανοήτους που να διακινδυνεύσουν σύγκρουση με το ΝΑΤΟ προκειμένου να συμμαχήσουν στρατιωτικώς με την Ελλάδα. Άλλωστε, πρόσφατη είναι η δήλωση του κ. Λαβρόφ, να τα βρούμε με τους δανειστές και να παραμείνουμε στο ευρώ.

Με τα νέα πλέον δεδομένα, όπου η κυβέρνηση ακολουθεί την γραμμή Λαφαζάνη, αλλάζουν και οι εκτιμήσεις μας τόσο για τα προηγηθέντα όσο και τα μελλούμενα. Θα επικρέμαται τώρα η αμφιβολία, με επιχειρήματα, όχι μόνον ως υπόθεση εργασίας, ότι οδηγηθήκαμε ως εδώ σκοπίμως, επιδιώκουσα η κυβέρνηση να επιρρίψει την ευθύνη στους «κακούς δανειστές». Οι οποίοι προφανώς και είναι άτεγκτοι, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις ζητούσαν από αυτούς δάνεια, δεν μας υποχρέωσαν να τα πάρουμε.

Τις δε ελληνικές κυβερνήσεις εμείς τις ψηφίζαμε, εν γνώσει μας ότι προσθέτουμε κατ’ έτος χρέος δυσβάστακτο. Μόνο που νομίζαμε ότι θα το αποπληρώσουν τα εγγόνια μας, αλλά πέσαμε στην παγίδα. Και εν πάση περιπτώσει, και ο πλέον άπειρος πολιτικός προσαρμόζει την πολιτική του στις περιστάσεις. Δεν γνώριζε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι «κακοί» οι δανειστές;

Ποιο σχέδιο είχε να τους αντιμετωπίσει εκτός από το να βαρά τους ζουρνάδες κι εκείνοι να χορεύουν; Η ελληνική κυβέρνηση απευθύνεται στο θυμικό των Ελλήνων για να αποσπάσει το «όχι». Έχω την αίσθηση όμως, ότι ο ελληνικός λαός δεν θα ψηφίσει ούτε για το Μνημόνιο, ούτε για την δραχμή. Αλλά αν υιοθετεί την κυβερνητική γραμμή όπως την καθορίζει ο κ. Λαφαζάνης, ή την παραμονή στον δυτικό κόσμο.

Βεβαίως, ο κ. Τσίπρας έθεσε σκοπίμως τόσο στενό χρονικό περιθώριο, ώστε να μη πληροφορηθεί ο λαός, τι σημαίνει το «όχι», και πού οδηγεί. Το ότι θα αποτελέσει εφόδιο για την κυβέρνηση προκειμένου να διαπραγματευθεί καλύτερα, μάλλον προσβολή της νοημοσύνης των Ελλήνων το θεωρώ. Δεν πέσαμε μόνο στην παγίδα των δανειστών. Πέσαμε και στην παγίδα του κ. Λαφαζάνη.