Μπορεί η ιστορία του να είναι βαμμένη με… αίμα, ωστόσο ο Λευκός Πύργος κατόρθωσε να παραμείνει αγέρωχος στο πέρασμα των αιώνων και να γίνει το «σήμα-κατατεθέν» της Θεσσαλονίκης. Η ιδιαιτερότητα του σχήματός του αλλά και η περίοπτη θέση του στην παραλία της Θεσσαλονίκης μαγνητίζει τους επισκέπτες, οι οποίοι χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο εννεάμηνο του 2019, 223.072 επισκέπτες πέρασαν την πόρτα του Λευκού Πύργου και περιηγήθηκαν στο εσωτερικό του οχυρωματικού έργου οθωμανικής κατασκευής του 15ου αιώνα.
Ο αριθμός των επισκεπτών το διάστημα Ιανουαρίου- Σεπτεμβρίου, είναι αυξημένος κατά 11,4% έναντι του εννεαμήνου του 2018, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που έδωσε στη δημοσιότητα, για την κίνηση στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας. Στο σύνολο του 2018 το μουσείο του Λευκού Πύργου επισκέφτηκαν 225.944 άτομα.
Αξίζει να σημειωθεί πως η μέση αύξηση της επισκεψιμότητας κατά το εξεταζόμενο διάστημα (σύγκριση εννεαμήνου 2019 και 2018), για τα μουσεία της χώρας είναι στο 5%, με το μουσείο της Ακρόπολης να κρατά την πρωτοκαθεδρία με 1,41 εκατ. επισκέπτες. Ακολουθούν το μουσείο του Ηρακλείου (με 557.338 επισκέπτες) και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (με 482.557 επισκπέπτες).
Όπως προκύπτει από τη συνολική κατάταξη (ποσοστιαία στοιχεία επισκεψιμότητας) για τον Σεπτέμβριο ο Λευκός Πύργος φιγουράρει μεταξύ των 6 top ιστορικών προορισμών στην Ελλάδα με 3,2%.
Η αύξηση του τουρισμού τα τελευταία χρόνια ενισχύει, αναμφίβολα τη δημοφιλία του Λευκού Πύργου. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2011 ο αριθμός των επισκπεπτών ήταν περί τις 93.000 ετησίως και πλέον έχει υπερδιπλασιαστεί.
Ο Πύργος με τις πολλές ονομασίες
Ο Πύργος χτίστηκε τον 15ο αιώνα προκειμένου να αντικαταστήσει μία παλαιότερη Βυζαντινή οχύρωση πιθανότατα του 12ου αιώνα, ενώ αργότερα ανακατασκευάστηκε από τους Οθωμανούς. Είναι κυκλικός, έχει ύψος 33,90 μ. και διάμετρο 21,70 μ. Αποτελείται από ισόγειο και έξι ορόφους.
Χρησιμοποιήθηκε ως φρούριο ενισχύοντας την άμυνα στο λιμάνι, ως φρουρά αλλά και φυλακή.
Λόγω της φήμης του ως διαβόητη φυλακή ήταν επίσης γνωστός ως «Πύργος του Αίματος» (Κανλί Κουλέ) ή «Κόκκινος Πύργος» (Torre Blanca). Η μετονομασία του σε «Λευκό Πύργο» έγινε πιθανότατα το 1891 μετά την ασβέστωση του.
Ήταν περιτριγυρισμένος από μακριά τείχη τα οποία ήταν ικανά να υποστηρίξουν και βαρύ οπλισμό. Μεγάλο τμήμα των οχυρώσεων αυτών κατεδαφίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα στο πλαίσια γενικότερου εκσυγχρονισμού.
Με τον καιρό έγινε το σύμβολο της Θεσσαλονίκης, αφού απόμεινε από το 1911 να στέκει μόνος στην παραλία, ύστερα από την κατεδάφιση του θαλάσσιου και του ανατολικού τείχους και του περιβόλου του.
Μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1912 και την ενσωμάτωση της στο ελληνικό κράτος, ο Πύργος είχε διάφορες χρήσεις. Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου ένας όροφος χρησιμοποιήθηκε για τη φύλαξη των αρχαιοτήτων από τις ανασκαφές που έκανε η αρχαιολογική υπηρεσία της Στρατιάς της Ανατολής. Στους χώρους του φιλοξενήθηκαν η αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο μετεωρολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και συστήματα ναυτοπροσκόπων.
Το 1983 ο Πύργος παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Σήμερα ο Λευκός Πύργος είναι ανοιχτός στο κοινό, ενώ οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την υπέροχη πανοραμική θέα που προσφέρεται από την κορυφή του. Εντός του Πύργου ένα πολύ ιδιαίτερο μουσείο περιμένει τους επισκέπτες.
Πρόκειται για ένα χώρο αφιερωμένο στη μακραίωνη ιστορία και το πολυπολιτισμικό πρόσωπο τη Θεσσαλονίκης όπως αυτό διαμορφώθηκε από τούς κατοίκους της.