Καλημέρα σας!
Τον γόρδιο δεσμό έκοψε ο Μέγας Αλέξανδρος. Τον μιμήθηκε η Μάργκαρετ Θάτσερ όταν θέλησε να απαλλάξει το αγγλικό ποδόσφαιρο από τη βία και σήμερα η Premier League είναι μαζί με το αμερικανικό ΝΒΑ τα ακριβότερα αθλητικά θεάματα στον κόσμο. Στη σύγχρονη Ελλάδα, που μαστίζεται από εγκληματικότητα και αναξιοπιστία στο ποδόσφαιρο, οι κυβερνήτες διαχρονικά είναι διστακτικοί. Χθες, μετά την αποτρόπαια δολοφονία του 19χρονου Άλκη στη Θεσσαλονίκη, ο πρωθυπουργός πραγματοποίησε σύσκεψη και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα αντιμετωπίσει την οπαδική βία σε τρεις κατευθύνσεις: 1. Ακόμη μεγαλύτερη αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας για τις λέσχες φιλάθλων και τα παραρτήματα τους, αλλά και του ρόλου και των πραγματικών ευθυνών των ΠΑΕ στη λειτουργία αυτή. 2. Αναγκαίες προσαρμογές ποινικού κώδικα. 3. Εντατικοποίηση των αστυνομικών ελέγχων. Επίσης ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη μοιράζει συγχαρητήρια επειδή η αστυνομία βρήκε μέσα σε λίγες ημέρες τη συμμορία που «έφαγε» τον Άλκη. Κάτι 20χρονα τσογλάνια, που τα είδε όλη η Ελλάδα, όπως και τα αυτοκίνητά τους. Κατάλαβε κανείς τίποτα; Μόνο ένα. Η κυβέρνηση δεν έχει διάθεση να συγκρουστεί ούτε με τις ΠΑΕ των… αόρατων ορατών ιδιοκτητών, ούτε με τους φανατικούς επαγγελματίες οπαδούς. Είτε δεν επιθυμεί (;), είτε δεν μπορεί (;), είτε έχει κάτι άλλο πολύπλοκο στο μυαλό της. Η ουσία είναι ότι μετά από ένα διάστημα ηρεμίας, το πιθανότερο είναι να ξανακούσουμε τα κακά μαντάτα. Δυστυχώς!
Ο Γ. Μασούτης για πρόεδρος της ΚΕΕΕ
Με άρωμα… Θεσσαλονίκης είναι οι επερχόμενες εξελίξεις στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, που βρίσκεται ενόψει αλλαγής προέδρου. Το όργανο που -τουλάχιστον θεωρητικά- εκπροσωπεί το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων, από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη, διοικείται από 11μελή Διοικητική Επιτροπή, επτά εκ των οποίων έχουν καταθέσει μομφή κατά του σημερινού προέδρου Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Συγκεκριμένα οι πρόεδροι του Εμπορικού και Βιομηχανικού επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης Γιάννης Μασούτης, του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Πειραιά Ιωάννης Βουτσινάς, και των επιμελητηρίων Δράμας Στέφανος Γεωργιάδης, Πιερίας Ηλίας Χατζηχριστοδούλου, Πέλλας Ιορδάνης Τσώτσος, Βοιωτίας Παναγιώτης Αγνιάδης και Τρικάλων Βασίλης Γιαγιάκος χρεώνουν στον κ. Χατζηθεοδοσίου ότι λειτουργεί χωρίς να συνεννοείται με τους υπόλοιπους, ότι υπηρετεί τη δική του ατζέντα. Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι στους λίγους μήνες της προεδρίας του –ανέλαβε μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Κωνσταντίνου Μίχαλου τον περασμένο Αύγουστο- του έχουν θέσει το ζήτημα της ομαδικής λειτουργίας πολλές φορές, χωρίς, όμως, εκείνος να αλλάξει συμπεριφορά. Στη συνεδρίαση, λοιπόν, της Πέμπτης θα ζητήσουν να γίνει ψηφοφορία αρχικά για να αποδειχθεί ότι ο πρόεδρος δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του οργάνου και στη συνέχεια για την εκλογή νέου προέδρου, προτείνοντας τον μέχρι σήμερα Α΄ αντιπρόεδρο της ΚΕΕΕ Γιάννη Μασούτη, πρόεδρο του ΕΒΕΘ, ο οποίος θα τον αντικαταστήσει. Οι δυνατότητες του Χατζηθεοδοσίου να καθυστερήσει τις εξελίξεις είναι ελάχιστες και σε κάθε περίπτωση τυπικές. Όπως λένε οι γνωρίζοντες τα επιμελητηριακά θέματα από τη στιγμή που οι επτά έχουν υπογράψει η υπόθεση είναι τελειωμένη. Οι άλλοι τρεις που συμπληρώνουν την ενδεκάδα της Δ.Ε. της ΚΕΕΕ και θα φανεί ποια στάση θα κρατήσουν είναι οι πρόεδροι των Επιμελητηρίων Αργολίδας Φώτης Δαμούλος, Ηρακλείου Μανώλης Αλιφιεράκης, καθώς και του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών Παύλος Ραβάνης.
Μια δεκαετία σε μια… ζαριά
Η ακρίβεια, αυτό που στη γλώσσα των τεχνοκρατών λέγεται πληθωρισμός, ήρθε για να μείνει. Όπως συμφωνούν σχεδόν όλοι οι εγχώριοι και διεθνείς οργανισμοί, αλλά και οι οικονομολόγοι, οι πληθωριστικές πιέσεις θα διαρκέσουν τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι, ενώ οι τιμές θα ισορροπήσουν υψηλότερα απ’ ότι βρίσκονταν το 2021. Αντίστοιχα μπαίνουμε σε φάση αύξησης των επιτοκίων, δηλαδή το χρήμα γίνεται ακριβότερο. Επειδή η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι μοιραία και κάποτε θα γινόταν –έστω κι αν περάσαμε 20 χρόνια σταθερότητας τιμών- γι’ αυτό η Ελλάδα, που έχασε μέσα στη δική της οικονομική κρίση και χρεωκοπία, αλλά και τους ακραίους πολιτικούς πειραματισμούς ολόκληρη την δεκαετία του 2010, συν τα δύο χρόνια της πανδημία, θα δυσκολευτεί περισσότερο από άλλες χώρες. Γι’ αυτό –δυστυχώς- το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και τα άλλα κοινοτικά προγράμματα (ΕΣΠΑ, Κοινή Αγροτική Πολιτική) θα λειτουργήσουν θετικά, αλλά το πόσο γρήγορα μπορεί να ανταποκριθεί το σύστημα θα το μάθουμε μόνο στην πράξη. Το σκηνικό δεν είναι καθόλου απλό, ενώ οι ακραία θετικές εξελίξεις δεν είναι αυτονόητες. Για όλους αυτούς τους λόγους οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις θα αποδειχθούν μάλλον ο πιο καθοριστικός παράγων για την ώθηση της οικονομίας. Όπως και η ωριμότητα των ανθρώπων –επιχειρηματιών, επαγγελματιών, εργαζομένων-, που σε ορισμένες περιπτώσεις δείχνουν να πιστεύουν ότι με μία κίνηση, που σε ορισμένες περιπτώσεις μοιάζει με… ζαριά, μπορούν να ρεφάρουν για τα προηγούμενα 10 – 12 χρόνια. Χρειάζεται υπομονή, πειθαρχία και σκληρή δουλειά, για να υπάρξει ομαλή και διατηρήσιμη επιστροφή στην ανάπτυξη. Τρία στοιχεία που δεν συγκαταλέγονται στα προτερήματα της φυλής. Άρα το στοίχημα είναι ανοιχτό και οι πιθανότητες δεν είναι καν με το μέρος μας. Η επιτυχία είναι αουτσάιντερ, κάτι που ενδεχομένως να μας βγει σε καλό, εάν το πρώτα πρώτα το συνειδητοποιήσουμε.
Εκπτώσεις αλά… ελληνικά
Το γεγονός ότι οι χειμερινές εκπτώσεις διαρκούν επτά εβδομάδες, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, επιτρέπει σε επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης να αναπροσαρμόζουν την πολιτική τους (προϊόντα που πωλούν φθηνότερα, ποσοστά εκπτώσεων κλπ.) αναλόγως της κίνησης. Έτσι τόσο την Κυριακή, όσο και χθες, εμπορικά καταστήματα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης άλλαζαν βιτρίνα και… τιμές. Η έννοια των εκπτώσεων στη χώρα μας δεν είναι ίδια με την έννοια των εκπτώσεων στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, όπου έχουν περιορισμένη διάρκεια και αποτελούν την ευκαιρία των εμπορικών επιχειρήσεων να ξεστοκάρουν τις αποθήκες τους και να τονώσουν τη ρευστότητα τους. Στη Θεσσαλονίκη -για παράδειγμα- μπορεί κάποιος σήμερα να βρει με ονομαστικές εκπτώσεις ακόμη και καινούρια, δηλαδή τελευταίας εσοδείας, προϊόντα. Ας δεχτούμε, λοιπόν, ότι οι… ελληνικές εκπτώσεις στην ουσία είναι μια περίοδος ευέλικτης τιμολογιακής πολιτικής για το εμπόριο, κάτι που εξ’ ορισμού συνάδει με το χαρακτήρα της ελεύθερης αγοράς, στην οποία οι τιμές διαμορφώνονται από την προσφορά και τη ζήτηση.