Skip to main content

Πώς ο Τραμπ μπορεί να αρνηθεί τις κυρώσεις στην Τουρκία

Ο Αμερικανός πρόεδρος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι οι κυρώσεις θα ενεργοποιηθούν μόνον εφόσον τεθούν σε λειτουργία οι S-400.

Ο Ερντογάν είναι αισιόδοξος, ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να άρει πιθανές κυρώσεις και να προχωρήσει σε έναν συμβιβασμό με τους Τούρκους.

Την πεποίθησή του την στηρίζει στον θετικό κλίμα που υποστήριξε ότι υπήρξε μεταξύ των δύο προέδρων στη Σύνοδο των G-20, και ότι έριξε το φταίξιμο στον Ομπάμα, πάντα κατά δήλωση Ερντογάν.

«Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει την εξουσία να άρει τις ενδεχόμενες κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας για την αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400» είπε ο Ερντογάν, προσθέτοντας ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα πρέπει να βρει κάποιον συμβιβασμό» στην όλη διαμάχη, όπως μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο Haberturk.

Μπορεί πράγματι ο Ντ. Τραμπ να παραβλέψει τα ψηφισθέντα κείμενα των δύο αμερικανικών νομοθετικών οργάνων, αλλά και τα αιτήματα πλήθους προσωπικοτήτων και ισχυρών φορέων, που απαιτούν ισχυρή απάντηση στην παρασπονδία της Τουρκίας;

Σε ισχυρή, διακομματική βάση, το Κογκρέσο έχει ξεκαθαρίσει ότι θα πρέπει να υπάρξουν συνέπειες για την εσφαλμένη απόκτηση των S-400 από τον Ταγίπ Ερντογάν, μια ανησυχητική ένδειξη της στρατηγικής ευθυγράμμισης με τη Ρωσία του Πούτιν και απειλή για το πρόγραμμα των F-35, ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους οι γερουσιαστές

Έγραψα εχθές, ότι η νομοθεσία CAATSA του 2017, με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες τιμωρούν τους αγοραστές σημαντικών ρωσικών οπλικών συστημάτων, δίνει στον Αμερικανό πρόεδρο τη δυνατότητα να επιλέξει πέντε από μια λίστα δώδεκα πιθανών κυρώσεων.

Αντί να αποκλείσει πλήρως την Τουρκία από το διεθνές τραπεζικό σύστημα γκρεμίζοντας την εύθραυστη οικονομία της, ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να εστιάσει τις κυρώσεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή οντότητες στο εσωτερικό της Τουρκίας, περιορίζοντας τις επιπτώσεις.

Ο Αμερικανός πρόεδρος θα μπορούσε, επίσης, να υποστηρίξει ότι οι κυρώσεις θα ενεργοποιηθούν μόνον εφόσον τεθούν σε λειτουργία οι S-400, δίνοντας έτσι στην Τουρκία περιθώριο να το ξανασκεφθεί έως τον Οκτώβριο.

Και όχι μόνον αυτά. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει τη δυνατότητα να κρατήσει τον νόμο επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία "στο ψυγείο" και να μην επιβληθούν τα μέτρα επί 180 ημέρες, δηλαδή ένα εξάμηνο. Μετά την παρέλευση του εξαμήνου, ο πρόεδρος έχει τη δυνατότητα εντός 15 ημερών να παρατείνει την μη επιβολή μέτρων για άλλο ένα εξάμηνο, υπό την προϋπόθεση ότι θα αναφέρει στο Κογκρέσο τους σοβαρούς λόγους που άπτονται της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, για να μη εφαρμοστούν τα μέτρα.

Έχουν βάση επομένως όσα υποστηρίζει ο Ερντογάν, ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δυνατότητες να άρει κυρώσεις ή να αμβλύνει κατά πολύ τις επιπτώσεις τους. Η Τουρκία μπορεί να βοηθήσει σ’ αυτό, κρατώντας τους S-400 σε αποθήκες, ή μεταφέροντάς τους σε άλλο έδαφος. Ποιο μπορούσε να είναι αυτό;

Δείτε την είδηση από τον "Φιλελεύθερο" Λευκωσίας, που αναφέρει ότι ευρωπαϊκές υπηρεσίες κάνουν λόγο για μεταφορά στα Κατεχόμενα μπαταριών των S-400, των οποίων η παράδοση συνεχίζεται στην Τουρκία. Τι δουλειά έχουν εκεί οι μπαταρίες των επίδικων πυραύλων; Μήπως μπορεί έτσι να εξηγηθεί και η ενίσχυση του τουρκικού στρατού στα Κατεχόμενα, με μια ακόμη επιλαρχία γερμανικών αρμάτων, μεταφερόμενη από την Στρατιά του Έβρου;

Υπάρχει όμως και μια ενδιαφέρουσα άποψη, σχετικά με το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφθάσει στην Τουρκία εξαρτήματα του πυραυλικού συστήματος, αλλά των ραντάρ [Οι πύραυλοι θα φτάσουν στην Τουρκία με πλοίο, και κατά μία είδηση μέσω Αιγαίου. Γιατί αυτό; Πού θα ελλιμενιστεί το πλοίο;]

Ο Τούρκος αντιπτέραρχο, Βαγιαζίτ Καρατάς, υποστηρίζει ότι τα ραντάρ δεν θα λειτουργήσουν υπό τουρκικό έλεγχο αλλά μόνο υπό ρωσικό και αυτό προδικάζει την λειτουργία τους αποκλειστικά για ρωσικά και όχι για τουρκικά συμφέροντα. Όπως υποστηρίζει, με την εγκατάσταση των S-400 στην Τουρκία οι Ρώσοι επιτυγχάνουν πολλά οφέλη.

Πρώτο και αξιόλογο εγκαθιστούν ένα ρωσικό πυραυλικό σύστημα σε μια ασφαλή χώρα μέλος του ΝΑΤΟ (στη Συρία αν πάσα στιγμή υπάρχει ο κίνδυνος να πληγούν από Ισραήλ, ΗΠΑ, Γαλλία κλπ), δεύτερο, ελέγχουν έτσι απεριόριστα την ανατολική Μεσόγειο και τρίτο και καλύτερο, επιτυγχάνουν μεγάλο ρήγμα στην νατοϊκή συμμαχία.