Κατεβασμένα ρολά, λουκέτα στις πόρτες, ενοικιαστήρια και πωλητήρια στις προσόψεις, τζαμαρίες θολές, γεμάτες με αφίσες και συνθήματα, άδειες βιτρίνες με απλήρωτους λογαριασμούς, δημιουργούν μια απόκοσμη εικόνα, στον οδό Πτολεμαίων, λίγα μέτρα, πάνω από την Εγνατία, ανάμεσα στην Ίωνος Δραγούμη και την Αντιγονιδών.
Ο άλλοτε πολύβουος δρόμος της Θεσσαλονίκης, με τις δεκάδες μικρές και μεγάλες βιοτεχνίες και εμπορικά καταστήματα, μετατράπηκε με το πέρασμα των ετών και της δυσμενούς αλλαγής των οικονομικών συνθηκών σε σκιά του ένδοξου παρελθόντος.
Ο ήχος των ραπτομηχανών σίγησε, τα ενδύματα ραμμένα στο χέρι αντικαταστάθηκαν από τα έτοιμα μαζικής παραγωγής, τα ακριβά υφάσματα και τα τόπια έγιναν είδος πολυτελείας, και τα περίτεχνα αξεσουάρ μετατράπηκαν σε αναλώσιμα μιας χρήσης σε χαμηλή τιμή.
Τα ισόγεια καταστήματα ερήμωσαν και όσα βρίσκονταν στις πολυκατοικίες μετατράπηκαν σε Airbnb. Η ανθρωπογεωγραφία της περιοχής άλλαξε με την έλευση ανθρώπων από τρίτες χώρες, προσφύγων ή μεταναστών, με κάποιους από αυτούς να ανοίγουν τα δικά τους καταστήματα, κατά κύριο λόγο καφέ με ναργιλέδες, κομμωτήρια και μίνι μάρκετ.
Πολλοί βιοτέχνες μετακόμισαν στις φθηνότερες φορολογικά βαλκανικές χώρες για να διασωθούν, άλλοι έμειναν και το πάλεψαν μέχρι τη συνταξιοδότηση και οι εναπομείναντες επαγγελματίες προσεύχονται να τελειώσουν γρήγορα τα βάσανα τους.
Η οικονομική κρίση, η μη έγκαιρη ολοκλήρωση των έργων Μετρό και η πανδημία του κορωνοϊού, δημιούργησαν ένα πικρό κοκτέιλ που οι μικροεπαγγελματίες της περιοχής, πίνουν, μη έχοντας εναλλακτική λύση.
Όσοι κατάφεραν να ανασάνουν από το μνημόνια, μπήκαν ξανά στη στενωπό των lockdown, ενώ για άλλους τα περιοριστικά μέτρα ήταν η χαριστική βολή, στον περιορισμένο από τζίρους ταμείο τους.
Άνθρωποι που έζησαν τις δόξες της Πτολεμαίων, βλέπουν τον άδειο δρόμο και θλίβονται
«Είμαι στην αγορά από το 1967, αυτός ο δρόμος έσφυζε από ζωή, από βιοτεχνίες, από εμπορικά καταστήματα ένδυσης, υπόδησης κ.α. Η κίνηση ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσες να περάσεις από το πεζοδρόμιο. Τώρα είναι χάλι, είναι λυπηρό να αντικρίζεις αυτήν την εικόνα. Θα πρέπει η Κυβέρνηση να δώσει κίνητρα στους βιοτέχνες που μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους σε Βουλγαρία, Σκόπια, Αλβανία, να γυρίσουν πίσω, να δημιουργηθούν ξανά θέσεις εργασίας» αναφέρει στη Voria.gr, o Δημήτρης Βασούρας.
Η Γεωργία επαγγελματίας για 40 χρόνια αναπολεί: «Η γειτονιά ήταν το κάτι άλλο, στο δρόμο και στη στοά λειτουργούσαν πάρα πολλές βιοτεχνίες, ήταν το άντρο των βιοτεχνών». Αργότερα όπως λέει «Άρχισε η κρίση, χάσαμε πολλά λεφτά, δώσαμε τις επιταγές μας στις τράπεζες και τις πληρώσαμε τριπλές και τετραπλές. Έχω ακόμη το μαγαζί επί της Πτολεμαίων, τότε κάναμε τζίρους, απασχολούσα 20 άτομα σε χονδρική και λιανική και τώρα παλεύω μόνη μου, ούτε στη σύνταξη δεν μπορώ να βγω γιατί έχω κτηριακές εγκαταστάσεις και πρέπει να πληρώσω φόρο στο κράτος, όμως λεφτά δεν υπάρχουν».
Η Ειρήνη, βιοτέχνης στη Στοά Πτολεμαίων, αναφέρει: «Υπήρχαν πολλές βιοτεχνίες, είχαμε πάρα πολύ δουλειά, πολύ κίνηση, δυστυχώς όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα κάθε ημέρα κλείνει και από ένα μαγαζί. Οι βιοτεχνίες έγιναν ενοικιαζόμενα δωμάτια, και έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα».
«Η κατάσταση είναι τραγική, εκτός από την υποβάθμιση, έπεσε και ο κορωνοϊός. Δεν κυκλοφορεί άνθρωπος, ανοίγουμε τα μαγαζιά μας, χωρίς να υπάρχει νόημα. Είμαστε εγκλωβισμένοι, ούτε να τα κλείσουμε οριστικά δεν μπορούμε» σημειώνει ο Θανάσης, επίσης για πολλά χρόνια στην πιάτσα. «Κάποτε η Πτολεμαίων ήταν το καμάρι της Θεσσαλονίκης, τώρα παρακμή» υπογραμμίζει με θλιμμένο βλέμμα.
Πέραν όλων των άλλων επαγγελματίες και κάτοικοι έχουν να αντιμετωπίσουν και τις ολοένα αυξανόμενες παραβατικές συμπεριφορές και την αύξηση της εγκληματικότητας που μαστίζει όλο το ιστορικό κέντρο. «Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει για αυτό, θέλουμε σίγουρα περισσότερη αστυνόμευση» λέει ο Θανάσης.
Ελπίδα για καλύτερες ημέρες;
Οι περίοικοι επισημαίνουν πως υπάρχει μια ελπίδα ο ουρανός της Πτολεμαίων να γίνει ξανά γαλανός, εφόσον ολοκληρωθούν τα έργα του Μετρό -άλλωστε η οδός γειτνιάζει μέσα από τη Στοά Κολόμβου, με την Εγνατία και το σταθμό της Βενιζέλου και ανέβει ξανά η εμπορική κίνηση. Κάποιοι άλλοι βλέπουν ως θετικό οιωνό την επένδυση ιδιωτικής εταιρείας, η οποία αγόρασε και ανακατασκεύασε πλήρως τα διαμερίσματα σε επταώροφη πολυκατοικία προς την οδό Αντιγονιδών, τα οποία διατίθενται προς πώληση, ενώ άλλοι σιγοψιθυρίζουν φήμες για Ισραηλινούς επενδυτές στην Αγορά της Κολόμβου, η οποία επίσης βιώνει μέρες απόλυτης απαξίωσης.
