*Γράφει ο Δρ. Δημήτριος Κανέλλος
Μια πάθηση διαχρονική και δυνητικά επικίνδυνη αποτελεί η κήλη. Η πιο συνηθισμένη κήλη είναι η βουβωνοκήλη, που συναντάται κυρίως σε άνδρες (και μάλιστα σε ποσοστό 30% περίπου), και η ομφαλοκήλη.
Ο ασθενής με κήλη διαπιστώνει στις περισσότερες περιπτώσεις μια διόγκωση στην πάσχουσα περιοχή που μπορεί να συνοδεύεται και από άλγος σε συνθήκες πίεσης ή και όχι. Η διόγκωση αυτή εξαφανίζεται συνήθως όταν ο ασθενής ξαπλώσει και επανεμφανίζεται όταν σηκωθεί ή ασκηθεί.
Ως κήλη γενικά περιγράφεται ένα κενό του κοιλιακού τοιχώματος, μέσω του οποίου «μπαινοβγαίνει» κάποιο ενδοκοιλιακό σπλάχνο, όπως είναι το έντερο, το ενδοκοιλιακό λίπος κλπ.
Ως βουβωνοκήλη ορίζεται η κήλη στη βουβωνική περιοχή (κατώτερη περιοχή του κοιλιακού τοιχώματος, είτε δεξιά είτε αριστερά), ενώ η ομφαλοκήλη βρίσκεται στον ομφαλό.
Τι προκαλεί τη βουβωνοκήλη και την ομφαλοκήλη;
Οι περισσότεροι από τους ακόλουθους παράγοντες οδηγούν σε αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό της κοιλιακής κοιλότητας, κάτι που εξηγεί και τη σταδιακή συνήθως εκφύλιση και παραβίαση στη συνέχεια ενός τμήματος του κοιλιακού τοιχώματος. Συγκεκριμένα, οι κύριες αιτίες που σχετίζονται με τη δημιουργία κήλης είναι:
• το σήκωμα μεγάλου βάρους
• η παχυσαρκία
• η κληρονομικότητα
• ο χρόνιος βήχας
Κίνδυνοι από την κήλη
Αυτό που φοβόμαστε σε όλες τις κήλες, συνεπώς και σε περίπτωση βουβωνοκήλης ή ομφαλοκήλης, είναι η περίσφιξη. Η περίσφιξη αποτελεί μια επώδυνη και σχετικά σπάνια, αλλά άκρως επικίνδυνη κατάσταση, κατά την οποία «σφηνώνει» το έντερο μέσα στην κήλη. Πρόληψη της κατάστασης αυτής αποτελεί η χωρίς καθυστέρηση χειρουργική αποκατάσταση των κηλών.
Πώς αντιμετωπίζονται οι κήλες;
Η λαπαροσκόπηση είναι η μέθοδος που έφερε τα τελευταία χρόνια την επανάσταση στη χειρουργική αντιμετώπιση των κηλών, προς όφελος βέβαια του ασθενούς. «Η αντιμετώπιση μιας κήλης είναι σήμερα λιγότερο παρεμβατική χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία» αναφέρει ο χειρουργός κήλης στη Θεσσαλονίκη Δρ. Δημήτριος Κανέλλος. Παλαιότερα όλες οι κήλες χειρουργούνταν «ανοιχτά» με μεγάλα τραύματα. Τώρα η επέμβαση διενεργείται μέσα από 3 συνήθως, μικρές τομές (μεγέθους μισού ως ενός εκατοστού). Η κάμερα (λαπαροσκόπιο) που χρησιμοποιείται προβάλλει στο monitor μια εικόνα του εσωτερικού της κοιλίας με μεγάλη μεγέθυνση. Αυτά σημαίνουν μεγάλη ακρίβεια στους χειρισμούς και πολύ μικρότερη παρέμβαση στους ιστούς.
Κατά τη λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης και της ομφαλοκήλης τοποθετείται ειδικό πλέγμα, που αποτελείται από ανθεκτικό συνθετικό υλικό. Με το πλέγμα συγκλείεται το κενό της κήλης.
Πιο συγκεκριμένα, για τη βουβωνοκήλη, περαιτέρω εξέλιξη της λαπαροσκοπικής επέμβασης είναι η εξωπεριτοναϊκή / λαπαροσκοπική μέθοδος (TEP). Κατά την τεχνική αυτή χρησιμοποιείται ο χώρος μέσα στο κοιλιακό τοίχωμα και όχι η κοιλιακή κοιλότητα. Τα πλεονεκτήματα της TEP είναι ακόμα περισσότερα σε σχέση με την αρχική λαπαροσκοπική μέθοδο που είχε εφαρμοστεί.
Η λαπαροσκοπική μέθοδος αποκατάστασης που ακολουθείται για την ομφαλοκήλη είναι συνήθως η λαπαροσκοπική IPOM.
Τα οφέλη που προέκυψαν από την προσθήκη της λαπαροσκόπησης στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης και της ομφαλοκήλης είναι κυρίως τα εξής:
• Μικρή διάρκεια νοσηλείας
• Ταχεία ανάρρωση
• Μείωση μετεγχειρητικού άλγους
• Ελαχιστοποίηση πιθανών επιπλοκών
• Μικρότερη πιθανότητα επανεμφάνισης βουβωνοκήλης ή ομφαλοκήλης
Βέβαια, σε ορισμένες περιπτώσεις, π.χ. σε υπερβολικά μεγάλες κήλες μπορεί και να μην είναι εφαρμόσιμη η λαπαροσκοπική μέθοδος, στις περισσότερες όμως περιπτώσεις είναι εφικτή.
Δρ. Δημήτριος Κανέλλος
Χειρουργός κήλης με έδρα στη Θεσσαλονίκη
Ειδικευμένος στο Βερολίνο
Διδάκτωρ Α.Π.Θ.
www.kanellos.gr
