Η πορεία των εμβολιασμών ενάντια στον κορωνοϊό είναι πλέον παραπάνω από ικανοποιητική. Όλοι γνωρίζαμε πως τη γενικευμένη ανοσία μέσω των εμβολιασμών δεν επρόκειτο να την πιάσουμε πριν το καλοκαίρι, όμως, για να μην κοροϊδευόμαστε, ο ξεκάθαρος στόχος ήταν να την πιάσουμε μέχρι τον Οκτώβριο, μην τυχόν και έχουμε τα ίδια με πέρσι και φέτος.
Η έναρξη των εμβολιασμών, με τα γνωστά προβλήματα, έθεσε εν αμφιβόλω το όλο σχέδιο. Ωστόσο, η κυβέρνηση το έτρεξε και πέτυχε έναν εμβολιαστικό ρυθμό αξιομνημόνευτο. Οι όποιες συγκρίσεις σε αυτή την περίπτωση είναι αδόκιμες. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι με βάση τον προγραμματισμό, τον Ιούνιο θα έχουμε επιτύχει σημαντικό αριθμό εμβολιασμών, πάντα βέβαια με τη θετική ανταπόκριση των πολιτών, που έχουν δείξει ατομική υπευθυνότητα σε εξαιρετικά μεγάλα ποσοστά.
Αυτή η άτυπη συνεργασία Πολιτείας – πολιτών ενάντια στην πανδημία ήταν εξ αρχής η λύση. Ας πάρουν το μάθημα όσοι έσπευσαν να υπονομεύσουν τη συλλογική προσπάθεια και όσοι πάντα πετούν το μπαλάκι της ευθύνης στους άλλους.
Η επιμονή στο σχέδιο «Ελευθερία» των εμβολιασμών δεν αρκεί από μόνη της. Έχουμε μπροστά μας συγκεκριμένα «ορόσημα» για την πανδημία, στην προσπάθεια να μην ξεφύγει και πάλι ο ιός και έχουμε νέες περιπέτειες.
Το πρώτο είναι το άνοιγμα της εστίασης αμέσως μετά το Πάσχα. Τη Δευτέρα του Πάσχα επιτέλους ανοίγουν οι εξωτερικοί χώροι των καταστημάτων. Κι αν συμπεριφερθούμε με υπευθυνότητα όλοι, καταναλωτές, επιχειρηματίες και Πολιτεία, τότε μπορούμε να οδηγηθούμε στο δεύτερο «ορόσημο» με ασφάλεια. Το δεύτερο «ορόσημο» είναι η 14η Μαΐου, όταν ανοίγει ο τουρισμός και ταυτόχρονα απελευθερώνονται όλες οι μετακινήσεις.
Το άνοιγμα της εστίασης στις πρώτες δυο εβδομάδες αποτελεί το δείγμα για την πορεία συνολικά του φετινού καλοκαιριού. Κι αυτό επειδή ενδεχόμενοι συνωστισμοί στα εστιατόρια και τα καφέ είναι πιθανό να οδηγήσουν σε... απογείωση του ιικού φορτίου, σε νέα πίεση στο σύστημα υγείας και –μακριά από εμάς- σε νέα επώδυνα μέτρα, θέτοντας σε κίνδυνο όλον τον σχεδιασμό για την έξοδο από την πανδημία.
Φαινόμενα χιλιάδων πολιτών που συγκεντρώνονται ο ένας πάνω στον άλλο με εστίες τα καταστήματα εστίασης θα φέρουν νέες εκρήξεις κρουσμάτων και διασωληνώσεων. Όχι πολύ μακριά μας, στην Κύπρο, που νωρίτερα από την Ελλάδα άνοιξε την εστίαση έγινε το απευκταίο. Λίγες μέρες μετά το άνοιγμα η κυβέρνηση αναγκάστηκε να επιβάλει νέα περιοριστικά μέτρα, διότι οι επιδημιολογικοί δείκτες ξέφυγαν. Έτσι η «απελευθέρωση» βγήκε ξινή στους Κύπριους, όχι μόνο σε επίπεδο υγείας, αλλά και σε επίπεδο οικονομίας. Στην Κύπρο η τουριστική περίοδος έχει αρχίσει και ήδη ξένοι τουρίστες επισκέπτονται για τις διακοπές τους τη Μεγαλόνησο. Πλην όμως, όπως πληροφορούμαι, οι τουρίστες αντί να απολαύσουν το ανέμελο κυπριακό καλοκαίρι, περπατούν σε άδειους δρόμους, κλείνονται στα ξενοδοχεία από νωρίς, πηγαίνουν στις παραλίες όπου δεν λειτουργούν οι επιχειρήσεις εστίασης και όλοι είναι χαμένοι.
Δεν είναι αμελητέος ο κίνδυνος και για τη χώρα μας. Πρέπει να παραδειγματιστούμε όλοι από όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας και ιδίως οι επιχειρηματίες και η κυβέρνηση, που δεν θα πρέπει να θυσιάσουν το ελληνικό καλοκαίρι στο βωμό του πρόσκαιρου κέρδους λίγων εβδομάδων.
Να μην ξεχνάμε ότι όσα στραβά κάνουμε σήμερα με τον κορωνοϊό μάς βγαίνουν από τη μύτη σε περίπου δυο εβδομάδες...
Όμως αν τα υπολογίσουμε, σε δυο εβδομάδες ανοίγει ο τουρισμός, ανοίγουν οι διαπεριφερειακές μετακινήσεις και ελπίζουμε να αρθούν και τα περιοριστικά μέτρα στο ωράριο, για να μας μείνει η μάσκα και οι αποστάσεις, που φαίνεται η κοινωνία να τα έχει συνηθίσει και να τα αποδέχεται τουλάχιστον μέχρι να πατήσει άμμο...
Χρονικά, εφόσον όλα πάνε κατ' ευχήν, υπάρχει η δυνατότητα από την αρχή κιόλας του καλοκαιριού (ημερολογιακά) να απολαύσουμε ένα καλοκαίρι από τα παλιά. Ο κρίσιμος μήνας είναι ο Μάιος. Και τον Μάιο συνήθως οι Βορειοελλαδίτες δεν ξεχυνόμαστε στις παραλίες για τις βουτιές μας...
Οπότε το χρονοδιάγραμμα έχει και κοινωνική αποδοχή. Μέχρι και οι «ανυπόμονοι» Θεσσαλονικείς θα έχουν τον χρόνο να προετοιμάσουν τις παραθεριστικές κατοικίες τους στη Χαλκιδική για τις θερινές εξορμήσεις και τα μπάνια.
Όλα αυτά με τις προϋποθέσεις που προανέφερα. Και παρότι μέχρι τώρα απέφυγα το κλισέ των «επόμενων δυο εβδομάδων που είναι οι κρίσιμες», φαίνεται σε αυτή την περίοδο να έχει ουσία. Σε άλλη περίπτωση δεν θα ήθελα να σκεφτώ τη ζημιά που θα έχει γίνει και πιστεύω πως και οι πολίτες και η κυβέρνηση δεν θα ήθελε να σκέφτεται κάτι τέτοιο. Γι' αυτό ας κάνουν και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ένα κουράγιο κι ας προσπαθήσουν από Δευτέρα μέχρι και τις 14 Μαΐου να αποτρέψουν παραβατικές συμπεριφορές.
Οι πολίτες έκαναν γι' ακόμη μια φορά υπομονή κι ας εξαντλήθηκαν. Το φετινό Πάσχα είναι ανάλογο του περσινού κι όχι του «κανονικού». Αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουν όλοι όσοι επιτιμούν τους Έλληνες για την έλλειψη ατομικής ευθύνης. Και για τον επιπλέον λόγο ότι τέτοια θυσία για «το Πάσχα το ελληνικό» είναι βαριά...