Να γδυθώ και να ξαπλώσω, όμως ο ασπροφορεμένος που θα με εξετάσει και θα διαγνώσει την αρρώστια μου, θα είναι ειδικός γιατρός ή…ειδικευόμενος; Κι άντε αν «τα παίρνει» εύκολα, μπορεί και «να του κάτσω»
Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου
Να γδυθώ και να ξαπλώσω, όμως ο ασπροφορεμένος που θα με εξετάσει και θα διαγνώσει την αρρώστια μου, θα είναι ειδικός γιατρός ή…ειδικευόμενος; Κι άντε αν «τα παίρνει» εύκολα, μπορεί και «να του κάτσω» και να βήξω και να κάνω ααα... κι άλλα τέτοια, αν, όμως, δεν «το ΄χει» τι γίνεται; Μπορώ να ρωτήσω αν υπάρχει «κανονικός» γιατρός και από ποιον θα ζητήσω τα «ρέστα» για τις ιατροφαρμακευτικές μου κρατήσεις;
Προσλήψεις γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία, δεν έχουν γίνει από την προπροηγούμενη κυβέρνηση, αν και είχαν ανακοινωθεί τρεις φορές επί ΝΔ και τον τότε υπουργό υγείας Αβραμόπουλο. Όμως και γιατί να γίνουν - και μάλιστα χιλιάδες - όταν ο τότε υφυπουργός Κωνσταντόπουλος μου είχε πει ευθέως και δημοσίως ότι…δεν χρειάζονται; Μάλιστα διευκρίνισε ότι πολλοί γιατροί συνηθίζουν να απουσιάζουν συνέχεια από τα πόστα τους και είναι ένα θέμα που θα αντιμετωπιστεί εν καιρώ. «Πρώτα ας ᾿ χτυπήσουν κάρτα᾿ όσοι έχουν προσληφθεί και μετά θα προσλάβουμε άλλους» μου είχε πει χαρακτηριστικά.
Όμως ο καιρός πέρασε ανεπιστρεπτί για αυτούς τους κυβερνώντες και όσα βλέπουμε με τα ματάκια μας δεν χρειάζονται βεβαιώσεις και δηλώσεις. Οι απουσίες διαπιστώνονται καθημερινά από ασθενείς και συνοδούς. Μέχρι το μεσημεράκι, oι ειδικοί είναι στις θέσεις τους, όμως, μετά τις δύο τις καταλαμβάνουν ειδικευόμενοι, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να κάνουν τους…γιατρούς, διότι ποιος είδε τους προϊστάμενούς τους και δε φοβήθηκε;
Με σφραγίδες στα χέρια και πήγαινε έλα, μαθαίνουν «στου κασίδη το κεφάλι» και αν λάχει κάτι σοβαρό, επικοινωνούν με τον εφημερεύοντα για τα περαιτέρω. Αν δε, έχεις την ατυχία να «πέσεις» σε τριήμερο αργίας, τότε την πάτησες. Θα μείνεις -θες δεν θες- στο κρεβάτι, περιμένοντας τον «κανονικό» γιατρό, για το εξιτήριο.
Έτσι, σήμερα, με τις νέες απεργιακές κινητοποιήσεις, αναρωτιέμαι τι άλλο θέλουν οι νοσοκομειακοί γιατροί; Λιγότερες εφημερίες με ευρωπαϊκό ωράριο εργασίας, σε ακόμη πιο βαλκανική… έκδοση;
Να γδυθώ και να ξαπλώσω, όμως ο ασπροφορεμένος που θα με εξετάσει και θα διαγνώσει την αρρώστια μου, θα είναι ειδικός γιατρός ή…ειδικευόμενος; Κι άντε αν «τα παίρνει» εύκολα, μπορεί και «να του κάτσω» και να βήξω και να κάνω ααα... κι άλλα τέτοια, αν, όμως, δεν «το ΄χει» τι γίνεται; Μπορώ να ρωτήσω αν υπάρχει «κανονικός» γιατρός και από ποιον θα ζητήσω τα «ρέστα» για τις ιατροφαρμακευτικές μου κρατήσεις;
Προσλήψεις γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία, δεν έχουν γίνει από την προπροηγούμενη κυβέρνηση, αν και είχαν ανακοινωθεί τρεις φορές επί ΝΔ και τον τότε υπουργό υγείας Αβραμόπουλο. Όμως και γιατί να γίνουν - και μάλιστα χιλιάδες - όταν ο τότε υφυπουργός Κωνσταντόπουλος μου είχε πει ευθέως και δημοσίως ότι…δεν χρειάζονται; Μάλιστα διευκρίνισε ότι πολλοί γιατροί συνηθίζουν να απουσιάζουν συνέχεια από τα πόστα τους και είναι ένα θέμα που θα αντιμετωπιστεί εν καιρώ. «Πρώτα ας ᾿ χτυπήσουν κάρτα᾿ όσοι έχουν προσληφθεί και μετά θα προσλάβουμε άλλους» μου είχε πει χαρακτηριστικά.
Όμως ο καιρός πέρασε ανεπιστρεπτί για αυτούς τους κυβερνώντες και όσα βλέπουμε με τα ματάκια μας δεν χρειάζονται βεβαιώσεις και δηλώσεις. Οι απουσίες διαπιστώνονται καθημερινά από ασθενείς και συνοδούς. Μέχρι το μεσημεράκι, oι ειδικοί είναι στις θέσεις τους, όμως, μετά τις δύο τις καταλαμβάνουν ειδικευόμενοι, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να κάνουν τους…γιατρούς, διότι ποιος είδε τους προϊστάμενούς τους και δε φοβήθηκε;
Με σφραγίδες στα χέρια και πήγαινε έλα, μαθαίνουν «στου κασίδη το κεφάλι» και αν λάχει κάτι σοβαρό, επικοινωνούν με τον εφημερεύοντα για τα περαιτέρω. Αν δε, έχεις την ατυχία να «πέσεις» σε τριήμερο αργίας, τότε την πάτησες. Θα μείνεις -θες δεν θες- στο κρεβάτι, περιμένοντας τον «κανονικό» γιατρό, για το εξιτήριο.
Έτσι, σήμερα, με τις νέες απεργιακές κινητοποιήσεις, αναρωτιέμαι τι άλλο θέλουν οι νοσοκομειακοί γιατροί; Λιγότερες εφημερίες με ευρωπαϊκό ωράριο εργασίας, σε ακόμη πιο βαλκανική… έκδοση;