Τη συμπαράσταση τους με τον πιο γλυκό τρόπο θα δείξουν Έλληνες μαθητές δημοτικού σε συνομηλίκους τους από τη Βόρεια Ιταλία. Οι μαθητές της β’ τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών θα στείλουν μια ζωγραφιά με ένα ουράνιο τόξο και ένα μήνυμα στήριξης στους μαθητές δημοτικού σχολείου στην κωμόπολη Βιγκόντζα της Βόρειας Ιταλίας, μια περιοχής που χτυπήθηκε πολύ σκληρά από τον κορωνοϊό. «Ιταλοί φίλοι μας, είμαστε μαζί σας. Πίστη, ελπίδα και όλα θα πάνε καλά», έγραψε ένας από τους μαθητές στους διαδικτυακούς του φίλους στη γειτονική χώρα.
Όπως εξηγεί η δασκάλα των παιδιών, Μαρία Αναγνωστίδου, τα δύο σχολεία σε Ελλάδα και Ιταλία συνεργάζονται εδώ και καιρό ψηφιακά μέσω του e-twinning, της πλατφόρμας της Κομισιόν που επιτρέπει σε σχολεία στην Ευρώπη να συνεργάζονται μεταξύ τους σε διάφορα πρότζετκ. «Το πρότζεκτ που συνεργαζόμαστε είναι η “γέφυρα φιλίας”. Ο Ιταλός δάσκαλος μου ζήτησε αν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο και ανταποκριθήκαμε με χαρά», τόνισε η ίδια.
Αυτό όμως είναι μόνο ένα από τα πολλά πρότζεκτ με τα οποία οι μαθητές της κ. Αναγνωστίδου ασχολούνται το διάστημα αυτό που είναι αναγκαστικά στο σπίτι και μακριά από τη σχολική τάξη. Η δασκάλα της β’ δημοτικού δίνει καθήκοντα στους μαθητές τα οποία έχουν να κάνουν κυρίως με την μη τυπική μάθηση και τη βιωματική προσέγγιση των θεματικών ενοτήτων. «Στη γλώσσα έχουμε μια ενότητα για τις εφημερίδες. Έτσι ζήτησα από τα παιδιά να γράψουν ένα άρθρο ώστε να δημιουργήσουμε μια ηλεκτρονική εφημερίδα. Όταν τελειώσουμε αυτό, θα προσεγγίσουμε τη θεματική για τα φυτά που βρίσκεται στην ύλη του μαθήματος για τη μελέτη του περιβάλλοντος. Εκεί τα παιδιά θα φυτέψουν έναν σπόρο και θα καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους». αναφέρει. Η δασκάλα προσπαθεί να προσεγγίζει με τον ίδιο δημιουργικό τρόπο ακόμα και τη τυπική μάθηση καθώς ζητάει από τους μαθητές να την παίρνουν τηλέφωνο και να της λένε την προπαίδεια.
Όπως αναφέρει, αυτό το σύστημα λειτουργεί και τα παιδιά ανταποκρίνονται πολύ καλά. «Δίνοντας τους αυτούσιο το δημιουργικό κομμάτι του σχολείου, τα παιδιά ακολουθούν χωρίς πίεση. Δεν ξέρω αν θα λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο αν τους έβαζα μόνο την ύλη του σχολείου», τονίζει. Εξάλλου οι μαθητές ήταν ήδη εξοικειωμένοι τόσο στη μη τυπική εκπαίδευση όσο και στη χρήση του διαδικτύου καθώς και πριν το ξέσπασμα της πανδημίας ασχολούνταν συχνά με πρότζεκτ και χρησιμοποιούσαν το ίντερνετ μέσα στην τάξη για να επικοινωνήσουν με τους μαθητές των τουλάχιστον άλλων 10 σχολείων από όλη την Ευρώπη με τους οποίους συνεργάζονται στο πλαίσιο διαφόρων προγραμμάτων. Ακόμα, η τάξη έχει το δικό της blog στο οποίο η δασκάλα αναρτά τις δραστηριότητες του τμήματος.
Η κ. Αναγνωστίδου διευκρινίζει πως στην περίπτωση της καραντίνας μεγάλο ρόλο στην επιτυχία της επικοινωνίας με τα παιδιά παίζει η συναίνεση και η θέληση που δείχνουν και οι γονείς οι οποίοι είναι αυτοί που λαμβάνουν τις ενημερώσεις και μεσολαβούν μεταξύ δασκάλας και παιδιών.
Από τις συνομιλίες της με τα ίδια τα παιδιά, η δασκάλα αναφέρει ότι είναι χαρούμενα που κάθονται σπίτι αλλά ομολογούν ότι τους λείπουν οι φίλοι τους.
Αναφορικά με τη μελλοντική εικόνα της τάξης, μετά το πέρασμα της κρίσης, η δασκάλα σημειώνει πως ενώ η άτυπη εκπαίδευση εξ’ αποστάσεως μπορεί να ενισχυθεί με τη χρήση όλων των νέων εργαλείων που έχουμε στη διάθεσή μας, στην τυπική εκπαίδευση η δια ζώσης διδασκαλία δεν αντικαθίσταται.
*Οι ζωγραφιές ανήκουν σε μαθητές της κ. Αναγνωστίδου