Skip to main content

Όλοι ικανοποιημένοι από το Ντιμπέιτ

Ικανοποιημένα δηλώνουν όλα τα κομματικά επιτελεία. Στο δίλημμα υπευθυνότητα- ανευθυνότητα επέμεινε ο πρωθυπουργός. Έτοιμος για την εξουσία προσπάθησε να εμφανιστεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ικανοποιημένοι από την εμφάνιση Καραμανλή και Παπανδρέου έμειναν τα επιτελεία Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ., καθώς και τα δύο θεωρούν ότι στην τηλεμαχία εκπέμφθηκαν τα σωστά μηνύματα προς τον πολίτη, δεν έγιναν αξιοσημείωτα λάθη και το ενδιαφέρον έμεινε εκεί όπου η κάθε πλευρά ήθελε: Η μεν Νέα Δημοκρατία να καταδειχθεί ως εύκολος και συνήθης προεκλογικός ο πολιτικός λόγος του Παπανδρέου, άρα και ελαφρύς και αναξιόπιστος. Και ως τέτοιος να αντιπαρατεθεί με αυτό που θέλει να αναδείξει ο Κ. Καραμανλής, δηλαδή τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία και την ειλικρίνεια, μέσα στην οποία τα πράγματα στους πολίτες λέγονται όπως είναι.
Στο δε ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεωρούν ότι εκπέμφθηκε το σωστό μήνυμα, που ήταν το «Δεσμεύομαι» για τον Γιώργο Παπανδρέου. Μία έννοια που ενισχύει το ηγετικό προφίλ του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και κυρίως ρίχνει γέφυρες στους πολίτες που είναι επιφυλακτικοί, απέναντί του.
Ικανοποιημένοι αποχώρησαν και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί. Στο ΚΚΕ θεωρούν ότι έβγαλαν προς τα έξω το κύριο στοιχείο της πολιτικής τους που είναι η σταθερότητα σε θέσεις και το… χάος που το χωρίζει με όλα τα υπόλοιπα κόμματα, στοιχεία που είναι απαραίτητο για να πειστεί ο λαός ότι στον Περισσό βρίσκεται η μόνη δύναμη αντίστασης.
Ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να εκπέμψει την άποψη ότι έχει κάνει την αυτοκριτική του και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετανιώσει για τα εσωτερικά του προβλήματα, τα οποία με συλλογική δράση θα μείνουν στο παρελθόν. Και ότι παραμένει αυτόνομος αφού αρνείται συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ αλλά και αποκούμπι για τους κοινωνικά αδύναμους.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης έμεινε στους γνωστούς γι’ αυτόν δρόμους της καταγγελίας και των λαϊκών διατυπώσεων, θέλοντας να τονίσει ότι και αυτός είναι δύναμη ανατροπής για το πολιτικό κατεστημένο.
Τέλος, με τη συμπαθητική του παρουσία και τον καλά δομημένο πολιτικό του λόγο, ο Νίκος Χρυσόγελος θέλησε να δείξει ότι ο χώρος των οικολόγων δεν είναι μία απολίτικη φυσιολατρική παρέα, αλλά εναλλακτική πολιτική δύναμη εντός του πολιτικού συστήματος, που με σοβαρά επιχειρήματα αντιπαρατίθεται με ίσους όρους με τα κόμματα.
Χ.Ν.