Skip to main content

Ωραία Γη: Το νέο οινοποιείο από την Κάτω Μηλιά Πιερίας που αγαπά τον τόπο του

Ο Γιώργος Πουλιάκης, με μακρά οικογενειακή αμπελουργική παράδοση, φτιάχνει εδώ και λίγο καιρό κρασιά ορμώμενος από την αγάπη για την ωραία του γη.

Αγαπά τη γη, τη φύση και τον τόπο του και προσπαθεί στα κρασιά του να αναδείξει λίγο και από τα τρία. Άλλωστε, ακόμα και η επιλογή του ονόματος του οινοποιείου του, Ωραία Γη, είναι μια κίνηση για να εκφράσει αυτή την ομορφιά που βιώνει καθημερινά στους αμπελώνες του στην Κάτω Μηλιά Πιερίας και την οποία θέλει να κλείσει στις φιάλες του. Ο Γιώργος Πουλιάκης με τρεις ετικέτες στο οινικό του χαρτοφυλάκιο με την επωνυμία «Δύο Βελανιδιές», εμπνευσμένες από τις δύο αιωνόβιες βελανιδιές ενός από τους αμπελώνες του, κάνει αυτό τον καιρό το όνειρό του πραγματικότητα, δημιουργεί τα δικά του κρασιά με γεύσεις και αρώματα από τον τόπο του, την Κάτω Μηλιά Πιερίας. Έχοντας πίσω του μακρά αμπελουργική παράδοση, πέτυχε πρόσφατα τον στόχο του να δημιουργήσει το δικό του οινοποιείο, ένα σχέδιο που μπήκε σε εφαρμογή το 2006 και ολοκληρώθηκε το 2018. Σήμερα διαθέτει έναν αμπελώνα 50 στρεμμάτων, όπου καλλιεργεί sauvignon blanc, merlot, cabernet sauvignon,trebbiano, ασύρτικο, ξινόμαυρο, ροδίτη και σαββατιανό, ενώ η ετήσια παραγωγή του είναι 15.000 φιάλες.

Με τα τρία του κρασιά στην αγορά –ένα ερυθρό blend και δύο μονοποικιλιακά, ροζέ και λευκό- ετοιμάζει ήδη τις επόμενες οινικές προτάσεις του, δύο ακόμα οίνους, αλλά και μία ρετσίνα. Μάλιστα, σχεδιάζει τα επόμενα χρόνια να κάνει το οινοποιείο του επισκέψιμο, ενώ ονειρεύεται το κρασί-ναυαρχίδα της Ωραίας Γης, που βρίσκεται ήδη στο μυαλό του και προσεχώς θα πάρει σάρκα και οστά. Παράλληλα, ενδιαφέρεται και για εξαγωγές, αφού πρώτα συστήσει τα κρασιά του στην ελληνική αγορά, κάτι που κάνει αυτή την περίοδο.   



Με τα Πιέρια από τη μία μεριά και τον Θερμαϊκό από την άλλη έχει εξασφαλίσει για τους αμπελώνες του το βουνίσιο, αλλά και το θαλασσινό αεράκι, βασικά χαρακτηριστικά του τοπικού μικροκλίματος που ευνοούν τα αμπέλια του, στα οποία προσθέτει χρόνο με τον χρόνο κι άλλα στρέμματα.

«Δεν θέλω να επεμβαίνω πολύ στο σταφύλι. Θέλω να αναδεικνύονται οι γεύσεις, τα αρώματα και γενικότερα τα χαρακτηριστικά της περιοχής, αυτής της ωραίας γης. Δεν χρειάζεται το ασύρτικο μου να είναι ίδιο με το ασύρτικο της Σαντορίνης ούτε το ξινόμαυρο ίδιο με το αυτό της Νάουσας» εξηγεί ο Γιώργος Πουλιάκης.



Γλυκό κρασί σε ζεστό ψωμί   

Ο Γιώργος Πουλιάκης είναι η τρίτη γενιά της οικογένειας στην αμπελουργία. Ο συνονόματος παππούς του είχε βάλει τα πρώτα του αμπέλια, επιτραπέζια σταφύλια, το 1960 και στη συνέχεια, το 1977, μπήκε στη δουλειά και ο πατέρας του Κωνσταντίνος. Η οικογένειά του εμπορευόταν τα σταφύλια και έφτιαχνε τσίπουρο, αλλά και χύμα κρασί περισσότερο για οικογενειακή κατανάλωση. Σε αυτό το περιβάλλον, όπου τα αμπέλια ήταν παντού στην οικογενειακή καθημερινότητα, μεγάλωσε ο Γιώργος Πουλιάκης, που έχει πλούσιες μνήμες από τον τρύγο και το πάτημα των σταφυλιών, αλλά και από το γλυκό κρασί που έφτιαχνε η οικογένεια –οι ποικιλίες που καλλιεργούσαν ήταν κυρίως μοσχάτο και ροζακί- το οποίο πιτσιρίκος έβαζε στο ζεστό ψωμί κατευθείαν από το βαρέλι. Αν και αρχικά η ενασχόληση με την αμπελουργία και το κρασί δεν ήταν στόχος του, τελικά τον παρέσυραν στη μαγεία τους και κάποια στιγμή τού γεννήθηκε η επιθυμία να φτιάξει τον δικό του οίνο. Έτσι, άρχισε να μελετά, να πειραματίζεται και να κάνει δοκιμές, ενώ από το 2004 μπήκε στη διαδικασία να προμηθευτεί μηχανήματα και να οραματιστεί το δικό του οινοποιείο και το πρώτο του εμφιαλωμένο κρασί.

Στην προσπάθειά του έχει κοντά του τον πατέρα του, ο οποίος διαθέτει μεγάλη αμπελουργική εμπειρία, ενώ και ο 98χρονος πλέον παππούς του έχει πάρει μια γεύση από τα κρασιά του εγγονού και του έχει δώσει την ευχή του.

«Στο αμπέλι ηρεμώ και σκέφτομαι, είναι όλη μου η ζωή» λέει στη Voria.