Γιατί πρέπει να δαιμονοποιείται η όποια σχέση της εκτελεστικής εξουσίας με τον επιχειρηματικό κόσμο; Γιατί πρέπει να αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι πάντα κάτι κρύβεται από πίσω, σκοτεινό και παράνομο; Ειδικά όταν οι όποιες συναντήσεις, τόσο του πρωθυπουργού όσο και υπουργών της κυβέρνησης μαζί τους, γίνεται υπό το φως της δημοσιότητας κι όχι μακριά από τα μάτια της κοινής γνώμης; Για να το θέσουμε διαφορετικά:
Από τη στιγμή που οι επιχειρηματίες μπαίνουν μέρα μεσημέρι στο Μέγαρο Μαξίμου από την κανονική, μπροστινή, πόρτα για να συναντηθούν με τον επικεφαλής της κυβέρνησης και να συζητήσουν μαζί του για μεγάλα επενδυτικά προγράμματα, τότε το γεγονός όχι μόνο δεν θα έπρεπε να προκαλεί σκεπτικισμό, αλλά θα έπρεπε να επικροτείται. Προσοχή όμως: Το επαναλαμβάνουμε, αρκεί οι επιχειρηματίες να μπαίνουν στο Μαξίμου από την μπροστινή πόρτα, κανονικά και όχι από το διπλανό παραπόρτι, σαν ...κλέφτες.
Γιατί κάνουμε τη διευκρίνιση; Διότι κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση της χώρας, οι συναντήσεις αυτές γίνονταν και μάλιστα ακόμα πιο πυκνά. Μόνο που για λόγους που χρήζουν διευκρινήσεων, οι οποίες επισκέψεις, γίνονταν διακριτικά από την μικρή πόρτα κι όχι από την κεντρική.
Λες και κάτι είχε να κρύψει ο τότε πρωθυπουργός κι όσοι τον συναντούσαν. Όσοι ξέουν, υποστηρίζουν ότι για το ιδεολογικό DNA του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του, το γεγονός ότι έβλεπαν επιχειρηματίες, ανθρώπους του χρήματος και του πλούτου, ήταν μεν κολακευτικό και συνάμα χρήσιμο, αλλά από την άλλη τους δημιουργούσε κι ενοχές, καθώς είχαν απέναντι τους υποτιθέμενους ιδεολογικούς αντιπάλους.
Στην πορεία, βέβαια, αντιλήφθηκαν ότι κι αυτή ήταν άλλη μια από τις πολλές αυταπάτες τους, αλλά πώς να το εξηγήσουν; Και κυρίως, πώς να το επικοινωνήσουν; Δέσμιοι λοιπόν όλων αυτών των ενοχών τους, προτιμούσαν να κάνουν τις συναντήσεις αλλά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, χωρίς ανακοινώσεις, φωτογραφίες κι άλλες ενοχλητικές παρουσιάσεις.
Μόνο που κάπως έτσι, όταν η σιωπή έσπαγε, το γεγονός έπαιρνε πολύ μεγαλύτερες και πολύ διαφορετικές διαστάσεις από αυτές που είχε, με αποτέλεσμα να μεταμορφώνεται αυτομάτως σε πολιτικό ζήτημα. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αυτό το οποίο κάνει τώρα ο νυν πρωθυπουργός είναι να επαναφέρει την κανονικότητα και σε αυτό το επίπεδο. Θέλει να συναντηθεί μαζί του, για παράδειγμα, ο κ. Σπύρος Λάτσης; Μάλιστα. Τον προσκαλεί, το ανακοινώνει με ένα δελτίο Τύπου και μετά το τέλος της συνάντησης, αν ερωτηθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ενημερώνει και για το αντικείμενο της συζήτησης. Όπως γίνεται, δηλαδή, σε όλα τα σοβαρά κράτη.