Την παρέμβαση του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Παναγιώτη Σγουρίδη περιμένει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, μη τυχόν και τελικά λυθεί το τεράστιο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί για τους μυδοκαλλιεργητές του Θερμαϊκού Κόλπου, που λειτουργούν αναγκαστικά σε ένα καθεστώς ημι- νόμιμο/ημι- παράνομο, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί και υλοποιηθεί η περίφημη Π.Ο.Α.Υ, δηλαδή η Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, 15 χρόνια από τότε που ψηφίσθηκε ο σχετικός νόμος.
Για να βρεθεί λύση στο θέμα πιέζει ο περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, εντεταλμένος σε θέματα περιβάλλοντος, ενέργειας και φυσικών πόρων, μηχανικός Κώστας Γιουτίκας.
Ο κ. Γιουτίκας και φυσικά η Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας ζητούν από τον υφυπουργό, ο οποίος μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, να αναλάβει πρωτοβουλία προωθώντας τρεις κρίσιμες παρεμβάσεις, ώστε να αντιμετωπιστεί η κατάσταση που τρέφει την παράνομη εκτροφή των μυδιών και το "μαύρο χρήμα", να μπεί τάξη στη χωρική λειτουργία των μυδοτροφείων και να αποκατασταθεί η με ίσους όρους αντιμετώπιση των μυδοκαλλιεργητών.
Αξίζει να σημειωθεί οτι ο νόμος για τις Π.Ο.Α.Υ. ( ν.2742) ψηφίσθηκε το 1999, το Ειδικό Χωροταξικό για τις Υδατοκαλλιέργειες , θεσμοθετήθηκε το 2011 ( ΚΥΑ 31722), αλλά ακόμη οι συγκεκριμένες περιοχές δεν έχουν ολοκληρωθεί.
"Δεν είναι τυχαίο το ότι καμία από τις ΠΟΑΥ, στη χώρα, δεν έχει υλοποιηθεί. Το μοντέλο αυτό έχει νομικές αδυναμίες και γι' αυτό δεν έχουν υπάρξει πρακτικά, θετικά αποτελέσματα. Οι ΠΟΑΥ είναι ανώνυμες εταιρείες, με μετόχους συνήθως φορείς της αυτοδιοίκησης και δεν υπόκεινται στην εποπτεία κάποιου δημόσιου φορέα. Θα πρέπει να θέλουν οι μέτοχοι την ολοκλήρωση των ΠΟΑΥ, αλλά αυτό δε γίνεται γιατί υπάρχουν τα συμφέροντα ιδιωτών, μεγάλων μονάδων που αξιοποιούν την ανεξέλεγκτη κατάσταση και επηρεάζουν με διάφορους τρόπους για να μη προχωρήσει, στη περίπτωσή αυτή, η ΠΟΑΥ βορείου Θερμαϊκού", καταγγέλει ο κ. Γιουτίκας.
Στη περιοχή του βόρειου Θερμαϊκού και ειδικότερα της Χαλάστρας, υπάρχουν 23 νόμιμες μονάδες, που λειτουργούν με παλιές άδειες, σε μία έκταση 350 στρεμμάτων και, άλλα επιπλέον 1.170 στρέμματα αξιοποιούνται από παράνομα μυδοτροφεία.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει τόσο που οι παράνομες μυδοκαλλιέργειες έχουν έκταση τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τις νόμιμες αδειοδοτημένες μονάδες, σύμφωνα με στοιχεία της τελευταίας έκθεσης της Κτηματικής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης.
Οι νόμιμοι μυδοκαλλιεργητές ασφυκτιούν πλέον εξαιτίας της παράνομης μυδοκαλλιέργειας, καθώς οι παράνομοι, αφού περάσουν τα προϊόντα τους από ιδιωτικά εξυγιαντήρια - κέντρα αποστολής, τα διοχετεύουν στην αγορά με καταγραφικά από άλλες περιοχές όπου η παραγωγή είναι σχετικά μικρή ( π.χ. από Καβάλα και Μακρύγιαλο).
Η Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας προκειμένου για να βρεθεί κάποια λύση στη κατάσταση που οδηγεί, μοιραία, τους παραγωγούς σε υπερβάσεις και παρατυπίες (αφού δεν ανανεώνονται οι άδειες γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες περιμένουν πότε θα γίνει η ΠΟΑΥ) και, τους μικρότερους εκτός αγοράς, προτείνει:
- Την άμεση, κατά παρέκκλιση, ρύθμιση για τη μίσθωση και αδειοδότηση των μονάδων από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση σε εφαρμογή του εγκεκριμένου χωροταξικού σχεδιασμού και πριν την έκδοση των Π.Δ. των Π.Ο.Α.Υ. Μετακίνηση, δηλαδή, όλων των μονάδων στις απολύτως καθορισμένες και εγκεκριμένες συντεταγμένες θέσεις τους που προβλέπει η μελέτη.
- Την άμεση αποξήλωση των παράνομων μυδοτροφείων, διαδικασία καθ’ όλα νόμιμη (Ν. 4282/14). Να σημειωθεί ότι οι αποφάσεις κατεδάφισης έχουν βγει και δεν εφαρμόζονται γιατί, η Αποκέντρωμενη Διοίκηση, δεν έχει τα χρήματα για τις κατεδαφίσεις!
-Τελευταίο και αναπόσπαστο κομμάτι της οριστικής διευθέτησης του Θερμαϊκού Κόλπου είναι η νομοθετική διόρθωση και αποκατάσταση της ισονομίας σχετικά με τα ήδη επιβληθέντα δυσανάλογα και παράλογα πρόστιμα σε βάρος των νόμιμων καλλιεργητών.
Συγκεκριμένα, σε μυδοκαλλιεργητές της Χαλάστρας επιβλήθηκαν πρόστιμα για παράνομες επεκτάσεις ύψους 3.000 ευρώ/στρέμμα , όταν για αντίστοιχες παραβάσεις σε μυδοκαλλιεργητές στα Κύμινα επιβλήθηκαν 1.000 ευρώ/στρέμμα και στη Πιερία 500 ευρώ/ στρέμμα. Πέραν αυτού, τους παράνομους, που παράγουν και τον μεγαλύτερο όγκο μυδιών, δεν τους αγγίζει κανείς.
Η παραπάνω κατάσταση οδηγεί στη συρρίκνωση των μικρών παραγωγών, που αναγκάζονται να ξεπουλάνε τις μονάδες τους στους μεγάλους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες μονοπωλίου.