Γράφει ο Σαλονικιός
Υπογράφηκε πριν από μερικές ημέρες προγραμματική συμφωνία ανάμεσα στον ΟΑΣΘ και στην Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε., η οποία θα αναλάβει την οργάνωση και τον σχεδιασμό υλοποίησης του ψηφιακού μετασχηματισμού του Οργανισμού. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι 40 εκατ. ευρώ και θα χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκά προγράμματα. Μεταξύ όσων πρόκειται να γίνουν (άγνωστο σε τι βάθος χρόνου, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση) είναι και η προμήθεια και εγκατάσταση νέου ολοκληρωμένου συστήματος τηλεματικής.
Ως εδώ όλα καλά. Όμως τι συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί με το υπάρχον σύστημα τηλεματικής το οποίο εξακολουθεί να τελεί υπό κατάρρευση; Επ’ αυτού σας έχω νεότερα.
Κατ’ αρχάς θυμίζω ότι για την αποκατάσταση των βλαβών στο σύστημα τηλεματικής είχαν γίνει δύο διαγωνισμοί: ένας για τη συντήρηση του εξοπλισμού εντός των λεωφορείων και ο δεύτερος για τη συντήρηση των λεγόμενων «έξυπνων» στάσεων, δηλαδή των στάσεων στις οποίες είναι εγκατεστημένοι οι ηλεκτρονικοί πίνακες πληροφόρησης των επιβατών.
Ανάδοχος και στους δύο διαγωνισμούς ανακηρύχθηκε μια εταιρεία σεκιούριτι η οποία στον τίτλο της έχει μεν και τον όρο «τηλεματική», ωστόσο δεν έχει ανάλογη προηγούμενη εμπειρία σε έργα συντήρησης συστημάτων, όπως αυτό που διαθέτει ο ΟΑΣΘ.
Οι διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν τον Απρίλιο και κατακυρώθηκαν στον ανάδοχο τον Ιούνιο. Ωστόσο, οι συμβάσεις υπογράφηκαν μόλις στις 28 Αυγούστου. Δηλαδή περίπου δύο ολόκληρους μήνες μετά την ανακήρυξη του αναδόχου.
Ο λόγος της καθυστέρησης δεν είναι άλλος από το ότι η διοίκηση του ΟΑΣΘ διαπίστωσε με μεγάλη καθυστέρηση ότι τελικά ο ανάδοχος δεν έχει τα φόντα να εκτελέσει το έργο.
Βεβαίως, αυτό, είναι αδύνατον να το ομολογήσει η διοίκηση γι’ αυτό και φρόντισε να συμπεριλάβει στις συμβάσεις και κάποιες ρήτρες οι οποίες διασφαλίζουν, υποτίθεται, τον Οργανισμό σε περίπτωση αδυναμίας του αναδόχου να εκτελέσει το έργο (ρήτρα 50 ευρώ για κάθε βλάβη που δεν αποκαθίσταται). Παράλληλα, όπως με ενημερώνει έγκυρη πηγή μου, από αυτές που ακόμη δεν τις έχει μυριστεί ο κυρ Στέλιος, γίνονται απανωτές συσκέψεις προκειμένου να βρεθεί τρόπος να γίνει η συντήρηση των συστημάτων τηλεματικής καθώς ο ανάδοχος έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά.
Όμως, πέρα από την τεχνική ανεπάρκεια του αναδόχου, υπάρχει ζήτημα και με το τίμημα το οποίο προσέφερε για να πάρει το έργο. Θυμίζω ότι για τη συντήρηση της τηλεματικής εντός των λεωφορείων για περίοδο έξι μηνών, η εταιρεία σεκιούριτι προσέφερε 30.000 ευρώ, ακριβώς τα μισά δηλαδή απ’ όσα προσέφερε ο ανταγωνιστής. Για δε τη συντήρηση του εξοπλισμού της τηλεματικής επί των στάσεων, η προσφορά ήταν 35.000 ευρώ, έναντι 47.000 και 55.000 των άλλων δύο.
Τώρα, όμως, που ο ανάδοχος έβαλε κάτω τα νούμερα, διαπίστωσε ότι η δουλειά, όχι μόνον δεν αφήνει τίποτε, αλλά θα είναι και ζημιογόνα.
Από τον κατάλογο με τις βλάβες της τηλεματικής τον οποίο έχω στα χέρια μου (σημειώστε ότι υπάρχει βλάβη από τον Μάρτιο του 2017 η οποία δεν έχει ακόμη αποκατασταθεί!) προκύπτει ότι για την αποκατάστασή τους τα χρήματα τα οποία προσέφερε ο ανάδοχος δεν φτάνουν ούτε για ζήτω.
Και εξηγώ: Οι βλάβες στον εξοπλισμό εντός των λεωφορείων ήταν έως τις 3 Σεπτεμβρίου, συνολικά 196 (δηλαδή περίπου τα μισά λεωφορεία είναι εκτός συστήματος τηλεματικής). Στην πλειονότητά τους αφορούν βλάβες στο ρούτερ του λεωφορείου, καθώς και στη συσκευή του οδηγού, μέσω των οποίων επικοινωνεί το λεωφορείο με τις «έξυπνες» στάσεις. Ρώτησα και έμαθα ότι το κάθε ρούτερ κοστίζει περί τα 1.200 ευρώ στην αγορά, το δε κόστος επισκευής ανέρχεται περίπου στα 400 με 500 ευρώ. Τα χαλασμένα ρούτερ ανέρχονται σε 91. Εάν πάρουμε τη θετική εκδοχή, δηλαδή αυτήν της επισκευής και όχι της πλήρους αντικατάστασης, θα απαιτηθούν, μόνον για ανταλλακτικά, περί τα 37.000 ευρώ, όταν όλη η σύμβαση προβλέπει αμοιβή αναδόχου 30.000 ευρώ!
Κατόπιν αυτού δεν μπορώ παρά να δηλώσω τη συμπαράστασή μου προς τον ανάδοχο. Όσο για τον κυρ Στέλιο… καλά ξεμπερδέματα.