Τα όσα δημοσιοποιούνται σχετικά με την τύχη των S-400 στην Τουρκία, μόνον σύγχυση προκαλούν παρά ξεδιαλύνουν την κατάσταση. Είναι προφανές, ότι οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν στο παρασκήνιο, είτε με σοβαρά ανταλλάγματα προς την Τουρκία, είτε με ισχυρή πίεση προς αυτήν.
Ο Ιμπραχίμ Καλίν, εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου εξέφρασε την ελπίδα για προσωπική παρέμβαση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και εξαίρεση της Τουρκίας από τις ενδεχόμενες κυρώσεις.
Αλλά, αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών παρέπεμψε στην θέση που έχει διατυπώσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις 14 Μαρτίου, ότι οι ΗΠΑ δεν θα σταθούν αδρανείς, την ώρα που οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ αγοράζουν όπλα από τους αντιπάλους.
Και εξακολουθεί να παραμένει η απειλή ότι η απόκτηση των S-400, αναγκάζει τις ΗΠΑ να επανεξετάσουν τη συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα των F-35, και θέτει σε κίνδυνο τις μελλοντικές μεταφορές όπλων στην Τουρκία.
Φυσικώ τω λόγω, η Ρωσία υποστηρίζει ότι η συμφωνία με τους Τούρκους θα υλοποιηθεί, διέρρευσαν και πληροφορίες ότι εξαρτήματα του πυραυλικού συστήματος έχουν ήδη σταλεί στην Τουρκία. Πλην τούτου, η Τουρκία έχει δώσει και προκαταβολή για την αγορά του συστήματος, με τους Ρώσους να δηλώνουν ότι θα πωλήσουν και άλλα όπλα στην Τουρκία.
Φαίνεται όμως στον ορίζοντα η προοπτική υποχώρησης της Τουρκίας, που προέρχεται όχι μόνον από την βεβαιότητα Αμερικανών αξιωματούχων ότι τελικώς θα διευθετηθεί το θέμα, αλλά και με εναλλακτική πρόταση της Τουρκίας, προς κατευνασμό της οργής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Σε δημοσίευμά της η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Sabah, αποκαλύπτει την προοπτική να τοποθετήσει τους S-400 η Τουρκία, εκτός συνόρων. Σύμφωνα με τον συντάκτη του άρθρου, υπάρχουν σκέψεις το πυραυλικό σύστημα να τοποθετηθεί σε χώρες με τις οποίες η Άγκυρα διατηρεί καλές σχέσεις, όπως είναι για παράδειγμα το Αζερμπαϊτζάν ή το Κατάρ.
Υπάρχει όμως και άλλο δημοσίευμα σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα [sondakika.com, tourkikanea] του καθηγητή Μπαμπούρογλου, ο οποίος υποστηρίζει ότι «Οι S-400 ήταν ένα αποτελεσματικό οπλικό σύστημα, τώρα όμως είναι απειλή». Σε δηλώσεις που έκανε σχετικά με το θέμα ο απόστρατος αντιστράτηγος και ειδικός σε θέματα στρατηγικής, καθηγητής πανεπιστημίου στην Κωνσταντινούπολη Ναΐμ Μπαμπούρολγου προέβη και σε διόρθωση εσφαλμένης εντύπωσης.
Είπε ότι υπάρχουν πολλές λανθασμένες απόψεις σχετικά με την απόφαση που πήρε η Κύπρος το 1998 όταν αγόρασε από την Ρωσία τους S-300: «Αυτό δεν είναι θέμα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, ούτε μεταξύ Τουρκίας και ελληνοκυπριακού τομέα. Είναι ένα θέμα μεταξύ του ΝΑΤΟ και των ρωσικής κατασκευής πυραύλων. Οι πύραυλοι αυτοί συνιστούν ρίσκο ασφαλείας και κίνδυνο για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
» Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έλαβαν υπόψη τις δίκαιες αντιρρήσεις της Τουρκίας και οι S-300 δεν στάλθηκαν στον ελληνοκυπριακό τομέα. Με διαμεσολάβηση από τις ΗΠΑ στάλθηκαν σε μία αποθήκη στην Κρήτη της Ελλάδας. Το ΝΑΤΟ ποτέ δεν ενσωμάτωσε στο δίκτυό του αυτά τα ρωσικής κατασκευής συστήματα.
» Από το 2014 και μετά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αναζήτησαν τρόπους αντιμετώπισης των S-300 που έχει τοποθετημένους η Ρωσία σε διάφορες χώρες. Γι' αυτό το λόγο έγινε δοκιμή σε άσκηση των S-300 που βρίσκονται στην Ελλάδα. Κατά τον ίδιο τρόπο τους δοκίμασε και το Ισραήλ. Η Ελλάδα δηλαδή, δεν τα χρησιμοποίησε για να αναπτύξει το δικό της αντιαεροπορικό αμυντικό σύστημα, δεν τα ενέταξε στην αντιαεροπορική της άμυνα ούτε τα χρησιμοποίησε εναντίον κάποιας απειλής».
Φαίνεται πως η Τουρκία, εκτός από την απειλή να υποβαθμιστεί ο ρόλος της στο ΝΑΤΟ και ίσως να το έχει σε κάποιες περιπτώσεις και απέναντί της, φοβάται εξίσου τον επηρεασμό της οικονομίας της.
Είναι επανειλημμένες οι αναφορές στον ρόλο των ΗΠΑ για την οικονομική αναστάτωση της Τουρκίας, με τον Ερντογάν βεβαίως να μη θέλει ακόμη να ομολογήσει ότι κύριος υπαίτιος είναι ο τρόπος που επέλεξε ο ίδιος να την ανορθώσει.
Υπάρχει όμως και ο φόβος, για τον οποίον έγραψα σε προηγούμενο σημείωμα, ότι οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα και την Κύπρο ως "εργαλείο" να την πλήξουν στρατιωτικά. Η τουρκική Yeni Safak χαρακτήρισε την άσκηση "Ηνίοχο" στα ελληνικά νερά ως "σκοτεινή συμμαχία κατά της Τουρκίας".