Skip to main content

Ποδηλατόδρομοι Νίκης και Κ. Καραμανλή: Ζητούνται απαντήσεις

Ο δήμος Θεσσαλονίκης θα λάβει τον επόμενο μήνα την απόφαση για την παραμονή ή κατάργηση των ποδηλατοδρόμων. Πρέπει να το κάνει με στοιχεία...

Ο Νοέμβριος είναι ο τελευταίος μήνας της προσωρινής λειτουργίας των νέων ποδηλατοδρόμων στην παλιά παραλία και στην Κωνσταντίνου Καραμανλή. Περιμένω από τη διοίκηση του δήμου να κάνει έναν απολογισμό από τη λειτουργία τους και να πάρει τις αποφάσεις της, αν δηλαδή «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» ή αν θα καταργηθούν οι δυο ποδηλατόδρομοι.

Αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς απέναντι στον δημόσιο χώρο, στην πόλη μας, και στο συλλογικό συμφέρον, στους πολίτες, έχουμε υποχρέωση με στοιχεία να τεκμηριώνουμε τις αποφάσεις μας. Όσοι τέλος πάντων έχουν αποφασιστικές αρμοδιότητες...

Όταν κατασκευάστηκαν οι ποδηλατόδρομοι κατέθεσα την άποψη ότι το timing ήταν βολικό και πως ήταν μια χρυσή ευκαιρία επιτέλους να δούμε στην πράξη αν μπορούμε να έχουμε ένα εκτεταμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων στην πόλη, αν εξυπηρετούν, ποιους και πόσους, αν εμποδίζουν ή διευκολύνουν τη λειτουργία της πόλης, αν θέλουμε και μπορούμε να υποστηρίξουμε μέτρα βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Μια διαβούλευση όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη.

Είναι λογικό να θέλουν όλοι (ή μήπως όχι όλοι;) περισσότερους ελεύθερους δημόσιους χώρους, περισσότερα φιλοπεριβαλλοντικά μέσα μετακίνησης, περισσότερες υποδομές βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Για να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο, πιο ανθρώπινο αστικό περιβάλλον για όλους μας, με πιο καθαρό αέρα να αναπνέουμε, με λιγότερο θόρυβο, χωρίς κυκλοφοριακό κτλ.

Ωστόσο, δεν λειτουργούμε σε κενό. Έχουμε συγκεκριμένα δεδομένα στη λειτουργία της πόλης και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε μια σειρά από αυτά τα δεδομένα. Ούτε μπορούμε να αλλάξουμε το δομημένο αστικό περιβάλλον ούτε μπορούμε να διαμορφώσουμε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα διαφορετικές συνθήκες μετακίνησης, ούτε να αλλάξουμε συνήθειες δεκαετιών με ένα μαγικό ραβδάκι, ούτε να έχουμε πολλές εναλλακτικές για τις μαζικές μετακινήσεις τώρα και για τα επόμενα χρόνια.

Ο χρόνος προσωρινής λειτουργίας των ποδηλατοδρόμων ολοκληρώνεται. Ο δήμος Θεσσαλονίκης, προκειμένου να είναι εντάξει απέναντι στους πολίτες οφείλει να συγκεντρώσει και να αξιολογήσει τα αποτελέσματα, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από τους μήνες αυτούς που λειτουργούν οι ποδηλατόδρομοι. Ειδικά αυτοί οι δύο που είναι κρίσιμοι, καθώς βρίσκονται πάνω σε δυο λεωφόρους, τη Νίκης και την Κ. Καραμανλή, δυο κεντρικές οδικές αρτηρίες, οι οποίες εξυπηρετούν καθημερινά την κυκλοφορία των Θεσσαλονικέων και επηρεάζουν αποφασιστικά όλους τους άλλους δρόμους.

Περιμένω μετρήσιμα στοιχεία από τον δήμο και θεωρώ ότι για να παραμείνουν ή για να καταργηθούν οι δυο ποδηλατόδρομοι δεν μπορεί κανείς να πείσει κανέναν με θεωρίες, ιδεοληψίες ή αναμάσημα επιχειρημάτων του παρελθόντος, που έχουν να κάνουν με σκέψεις, απόψεις ή θέσεις.

Όποιοι θέλουν το καλό της πόλης και των πολιτών, ακόμη κι αν έχουν συγκεκριμένες απόψεις, οφείλουν να τις μεταβάλλουν όποτε τα πρακτικά δεδομένα το υπαγορεύουν.

Αν για παράδειγμα οι αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία της πόλης από τους δυο ποδηλατοδρόμους είναι περισσότερες από τις προφανείς θετικές, τότε ας καταργηθούν οι ποδηλατόδρομοι κι ας επανεξεταστεί η ανακατασκευή τους σε μεταγενέστερο χρόνο.

Αν οι θετικές επιπτώσεις από τη λειτουργία τους βαραίνουν περισσότερο στη ζυγαριά ας γίνουν μόνιμοι κι ας μάθουμε να λειτουργούμε με αυτούς και να τους αξιοποιήσουμε μαζικότερα.

Ασχέτως αν κάποιοι χλευάζουν το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης ή το αποθεώνουν και καταδικάζουν το ΙΧ. Οι μανιχαϊστικές λογικές ανήκουν στο παρελθόν, όπως και οι θιασώτες του απόλυτου, του αλάθητου, της μίας και μοναδικής αλήθειας.

Για να γίνει όμως μια σοβαρή συζήτηση και αξιολόγηση κι όχι να παίρνουμε θέση όλοι μας ανάλογα με το πόσο κόβει το μυαλό του καθενός ή με τα προσωπικά του γούστα και προτεραιότητες, οφείλει ο δήμος να δώσει στη δημοσιότητα συγκεκριμένα στοιχεία, μετρήσεις και αποδείξεις για την αναγκαιότητα διατήρησης ή την οφειλόμενη κατάργηση των δυο ποδηλατοδρόμων.

Αν δεν θέλουν να είναι η πόλη διχασμένη, να μην είναι κανείς ικανοποιημένος και να υπάρχουν δεδομένα και επιχειρήματα ισχυρά για να στηρίξουν αποτελεσματικά την όποια απόφαση. Αν στο τέλος θέλουν να γίνει σεβαστή η απόφασή τους από τους πολίτες, διότι αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος και ό,τι τελικά καθορίζει το εφαρμόσιμο ή το ανεφάρμοστο των αποφάσεων που λαμβάνουν όλα τα επίπεδα διοίκησης.

Η διοίκηση σε κάθε επίπεδο οφείλει να μην ακούει τους φίλους και τους ψηφοφόρους της μόνο, αλλά να αφουγκράζεται τις ανάγκες και τις θέσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας, όπως και να βγαίνει μπροστά ακόμη κι από την όποια κατεστημένη άποψη στην κοινωνία, προκειμένου να ηγηθεί των πολιτών και να δείξει έναν νέο δρόμο, στον οποίο πιστεύει η ίδια ότι υπηρετεί το καλό της πόλης και το συλλογικό συμφέρον κι ας μην πιστεύει σ' αυτόν η πλειοψηφία.

Τα στοιχεία όμως είναι αυτά που «προσγειώνουν» στην πραγματικότητα, που μπορούν να γίνουν σεβαστά και να περιοριστούν οι φωνές της όποιας αμφισβήτησης. Αυτά είναι που δείχνουν τον σωστό δρόμο...

Περιμένω συνεπώς να μας πει ο δήμος πόσους εξυπηρετούν κατά μέσο όρο καθημερινά οι ποδηλατόδρομοι, για ποιους λόγους χρησιμοποιούν οι ποδηλάτες το οδόστρωμα, αν και πόσο επιδεινώθηκε η κυκλοφοριακή ροή από τη δέσμευση μιας λωρίδας κυκλοφορίας στο οδόστρωμα, αν και πόσο συνέβαλε η λειτουργία τους στην αλλαγή νοοτροπίας από τους πολίτες και στην αύξηση της χρήσης του ποδηλάτου ως μέσου μετακίνησης για λόγους πέραν εκείνων της άθλησης και της αναψυχής και μια σειρά από άλλα ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα, που θα δικαιολογούν την όποια απόφαση θα λάβει σχετικά με τους δυο ποδηλατόδρομους.

Θα έχουμε έτσι επιτέλους πειστικές απαντήσεις και πέραν των εμμονικών, οι υπόλοιποι που δεν βάζουν παρωπίδες και είναι δεκτικοί στις θετικές αλλαγές, θα στηρίξουν την όποια απόφαση. Και επιτέλους θα έχουμε για μια φορά σαφείς απαντήσεις για κάτι που γίνεται στην πόλη και επηρεάζει την καθημερινότητα όλων μας. Μας αρέσει δεν μας αρέσει.