Σε «γλέντι επανοικειοποίησης» στη Στοά Μοδιάνο καλεί ο συνδυασμός «Η πόλη ανάποδα» την Τσικνοπέμπτη 28 Φεβρουαρίου, «μια μέρα που εδώ και δεκάδες χρόνια οι μικρομαγαζάτορες της Στοάς στήνανε τις ψησταριές και οι πλανόδιοι οργανοπαίχτες γεμίζανε με μουσική τους διαδρόμους».
Δίνοντας ραντεβού στο σημείο με όργανα, μεζέδες και ποτά θέλουν να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην ανάπλαση που έχει δρομολογηθεί για τη Στοά Μοδιάνο, τονίζοντας πως «και μόνο το γεγονός ότι ένα "ιστορικό διατηρητέο μνημείο", όπως έχει αναγνωριστεί επίσημα η Στοά, έχει πια για ιδιοκτήτη του μια εταιρεία που διαχειρίζεται εμπορικά κέντρα, είναι αρκετό για να μας στεναχωρεί».
«Για 92 χρόνια όμως, η Στοά Μοδιάνο δεν ήταν ένα mall ειδών διατροφής. Ήταν η καρδιά της λαϊκής Θεσσαλονίκης. Ήταν η ζωντανή ανάμνηση της πολυπολιτισμικής της ιστορίας και -κυρίως- της εβραϊκής κοινότητας. Στα 144 μικρά μαγαζιά της ψωνίζαμε ψάρια και τουρσιά, στις ταβέρνες και τα μπαρ της πίναμε κι ερωτευόμασταν, εκεί γιορτάζαμε την παραμονή του νέου χρόνου, την Τσικνοπέμπτη, την κάθε μέρα, με φτηνό φαγητό στους πάγκους και πλανόδιους μουσικούς» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση της εκδήλωσης.
Εκτιμούν, δε, πως «η δημιουργία ενός ακόμα εμπορικού πολυκαταστήματος δεν θα φέρει καμία ανάπτυξη. Απλά, θα κλείσει λίγα ακόμα μαγαζιά εντός και πέριξ της Στοάς, θα πετάξει περισσότερους μικρομαγαζάτορες στην ανεργία, θα αυξήσει την εκμετάλλευση των εμποροϋπαλλήλων και θα αποκλείσει από το Μοδιάνο τους φτωχούς. Και σε αντάλλαγμα, θα διατηρήσει ένα ψεύτικο, μουμιοποιημένο κουφάρι στη θέση ενός χώρου ιστορικού και ζωντανού».
Τέλος, ο συνδυασμός προτείνει πως η Στοά Μοδιάνο «θα μπορούσε να στηρίξει συνεργατικά εγχειρήματα και ντόπιους παραγωγούς, προωθώντας τα προϊόντα τους χωρίς μεσάζοντες και με λογικό λειτουργικό κόστος. Τότε, όχι μόνο θα έμενε ζωντανή, αλλά θα βοηθούσε στην ενίσχυση της αγροτικής και της συνεργατικής παραγωγής, θα έδινε δουλειές και θα αποτελούσε ένα φωτεινό παράδειγμα για όλο τον κόσμο».