Το αποτέλεσμα του χθεσινού δημοψηφίσματος στην ΠΓΔΜ συνιστά ασφαλώς πολιτική ήττα για τον πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ. Μπορεί το «ναι» να απέσπασε συντριπτικό ποσοστό, άνω του 90%, ωστόσο η μεγάλη αποχή η οποία ξεπέρασε το 65% καθιστά το «ναι» αυτό ανίσχυρο. Παρ’ όλα αυτά θα ήταν βιαστικό και παρακινδυνευμένο να ισχυριστούμε ότι μετά το χθεσινό δημοψήφισμα η Συμφωνία των Πρεσπών είναι νεκρή.
Πλέον, ο κ. Ζάεφ έχει μπροστά του δύο επιλογές: είτε να επιχειρήσει να περάσει τις συνταγματικές αλλαγές τις οποίες προβλέπει η Συμφωνία από την παρούσα Βουλή και εάν αποτύχει να πάει σε πρόωρες εκλογές με την ελπίδα να εξασφαλίσει μέσα απ’ αυτές τις 80 πολυπόθητες έδρες∙ είτε να πάει απευθείας σε εκλογές, εφόσον εκτιμήσει ότι στην παρούσα Βουλή δεν πρόκειται να βρει τους επτά, οκτώ επιπλέον βουλευτές που χρειάζεται για να περάσει τα συμφωνηθέντα.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα του χθεσινού δημοψηφίσματος έχει και «εσωτερική» ανάγνωση. Συμφέρει ή όχι την Ελλάδα η ετυμηγορία της κάλπης; Από μια πρώτη ανάγνωση θα λέγαμε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι μάλλον βολικό για την Ελλάδα και κυρίως για την κυβέρνηση, παρά τις διαφορετικές αναγνώσεις που έκαναν οι κ. Καμμένος και Κοτζιάς.
Κατ’ αρχάς σε επίπεδο εντυπώσεων, το γεγονός ότι η Συμφωνία δεν έτυχε θερμής υποδοχής από τους γείτονες επιτρέπει στην ελληνική κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι το περιεχόμενό της ήταν ευνοϊκότερο προς τα ελληνικά συμφέροντα γι’ αυτό και δεν ενθουσίασε τους Σκοπιανούς
Δεύτερον και ουσιαστικότερο, στην περίπτωση που τελικά ο κ. Ζάεφ δεν καταφέρει να περάσει τις συνταγματικές αλλαγές, είτε από την παρούσα είτε από επόμενη Βουλή, θα είναι η ΠΓΔΜ αυτή η οποία θα χρεωθεί το ναυάγιο και όχι η Αθήνα κι αυτό έχει τη σημασία του έναντι της διεθνούς κοινότητας.
Το αποτέλεσμα ευνοεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και για έναν ακόμη λόγο∙ διότι της εξασφαλίζει, όπως όλα δείχνουν, περισσότερο πολιτικό χρόνο ώστε να φτάσει, έως τουλάχιστον τις εκλογές του Μαΐου, εκτός και εάν, βεβαίως οι εκλογές επισπευσθούν από άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα η περικοπή ή όχι των συντάξεων.
Κι εδώ υπάρχει, ίσως ένα στοιχείο το οποίο ενδέχεται να μην ευνοεί τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Συγκεκριμένα, εάν έως τον Δεκέμβριο έχει ξεκαθαρίσει οριστικά ότι η συμφωνία των Πρεσπών ναυαγεί, επειδή ο κ. Ζάεφ θα έχει αποτύχει να την περάσει από τη Βουλή, τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα στερηθεί ίσως ένα διαπραγματευτικό ατού έναντι των δανειστών, διότι δεν θα μπορεί να τους πει, «δώστε μου τις συντάξεις για να κυρώσω τη συμφωνία».
Όμως, αυτές, δεν είναι παρά κάποιες πρώτες σκέψεις, καθώς η υπόθεση της Συμφωνίας των Πρεσπών, μόλις τώρα εισέρχεται στην ουσιαστική φάση της και ουδείς μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια ποια θα είναι η τελική κατάληξη.