Skip to main content

Πώς φτάσαμε από το Gorna Makedonija στη «Βόρεια Μακεδονία»;

Τι συνέβη και ο Ν. Κοτζιάς αποδέχθηκε την συμφέρουσα στους Σλάβους των Σκοπίων ονομασία; Σύνθετη, με ενυπάρχοντα τον όρο Μακεδονία και δύο λέξεις.

Αναζήτησα στα προ έτους δημοσιεύματα, που απηχούσαν τις απόψεις του Ν. Κοτζιά, ποιες ήταν οι θέσεις που θα υποστήριζε, στις διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια.

Ο πρώην υπουργός παρουσίαζε μια θετική έκβαση για την ελληνική πλευρά, αποδεχόμενος τον όρο Μακεδονία στην ονομασία του αλβανοσλαβικού κράτους, όμως υποστήριζε ότι θα πρόκειται για σύνθετη μεν ονομασία, αλλά μία και αμετάφραστη.

Από το υπουργείο Εξωτερικών είχαμε ενημερωθεί τότε για τις προτάσεις που τέθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τον Μάθιου Νίμιτς, οι οποίες ήσαν οι εξής: Republika Nova Makedonija/Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας, Republika Severna Makedonija/Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, Republika Vardarska Makedonija/Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη, Republika Makedonija (Skopje)/ Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια).

Όπως γνωρίζουμε τώρα, ο Ν. Κοτζιάς αποδέχθηκε τελικά τη συμφέρουσα για τα Σκόπια πρόταση, της «Βόρειας Μακεδονίας», ενώ ο ίδιος σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, έκανε λόγο για «λύση πακέτο», με το δεύτερο συνθετικό να είναι «γεωγραφικός προσδιορισμός» που θα συνδέεται με τη Μακεδονία.

Όμως, τάχθηκε υπέρ λύσης με όνομα στα σλαβικά, αμετάφραστο, που θα διακρίνει τη FYROM από την πραγματική Μακεδονία, λέγοντας ότι η γλώσσα στην οποία θα διατυπωθεί το όνομα δεν πρέπει να είναι τα αγγλικά. Και πρότεινε το GornaMakedonija. Το πρώτο θετικό στοιχείο γι’ αυτήν την ονομασία -αφού επαναλάβω ότι η προσωπική μου θέση, είναι ότι δεν έπρεπε επ’ ουδενί να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, υπό οιαδήποτε μορφή- ήταν ότι πρόκειται για τη μοναδική πρόταση που απαρτίζεται από μία σύνθετη λέξη και όχι από δύο, όπως όλες οι υπόλοιπες και για τον λόγο αυτόν έχει προτιμηθεί έναντι των υπολοίπων.

Δεν πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση σύνθετης ονομασία, αμετάφραστης, με κύρια περίπτωση αυτήν του Μαυροβουνίου, το οποίο διεθνώς αναφέρεται ως Montenegro.

Να υπενθυμίσω, ότι τότε ο Α. Τσίπρας, απαντώντας σε ερώτηση Σκοπιανής δημοσιογράφου, η οποία δήλωσε ότι είναι από την «Μακεδονία», της είχε πει πως «σ΄ ένα χρόνο θα λέγεστε GornaMacedonia» [μία λέξη και όχι δύο Gorna Makedonija].

Άξιο αναφοράς είναι ότι η Ακαδημία Αθηνών, σε κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίασή της στις 11 Νοεμβρίου 2004, αποφάσισε και εισηγήθηκε τη σύνθετη ονομασία σε μια λέξη αμετάφραστη και, όπως δημοσιεύτηκε το 2008, είχε προτείνει την ονομασία «Novomakedonija» (Νοβομακεντόνια). Απορρίφθηκε όμως από τον τότε πολιτικό κόσμο, επειδή το «Νέα» παρέπεμπε ότι αποτελεί συνέχεια της Αρχαίας Μακεδονίας.

Στην θέση αυτή του Ν. Κοτζιά, είχε υπερθεματίσει η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Νέα Σελίδα», με ρεπορτάζ του Στέφανου Μυτιληναίου, γράφοντας ότι το «Γκορναμακεντόνια» δεν συνιστά εκχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» και δεν παραχωρείται το όνομα της Μακεδονίας εάν το κρατίδιο ονομαστεί έτσι. Εάν το κράτος ονομαστεί «Γκορναμακεντόνια», ως Μακεδονία θα εννοείται φυσικά η μία υπάρχουσα και όχι η πΓΔΜ.

Μετά από όλα αυτά, τι συνέβη άραγε και ο Ν. Κοτζιάς αποδέχθηκε την συμφέρουσα στους Σλάβους των Σκοπίων ονομασία; Σύνθετη, με ενυπάρχοντα τον όρο Μακεδονία, δύο λέξεις και σε μετάφραση. Όλα αντίθετα από τα υποστηριζόμενα.

Και δεν είναι μόνον αυτό. Και το erga omnes, το οποίο ο Ν. Κοτζιάς φέρει ως επιτυχία του, δεν ισχύει, αφενός επειδή στο δήθεν αναθεωρημένο Σύνταγμά τους ο όρος Μακεδονία βρίσκεται άφθονος, αφετέρου δηλώθηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Μίλε Μποσνιάκοφσκι ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν αποτρέπει τους Σκοπιανούς ιδιώτες και φορείς να εξακολουθούν την ίδια τακτική, όπως και προηγουμένως. Γι’ αυτό και θα εξακολουθήσουν να αποκαλούν την Θεσσαλονίκη Σολούν, είπε.

Είναι προφανές, ότι απάντηση στα ανωτέρω δεν θα δοθεί. Και είναι εις βάρος της ελληνικής κυβέρνησης, επειδή οδηγεί σε πληθώρα υποθέσεων.