Skip to main content

Πόσο διαφορετικά είναι τα φετινά Χριστούγεννα στη Θεσσαλονίκη;

Οι «Μαγεμένες Γιορτές» μπορούν να εμπλουτίζονται χρόνο με τον χρόνο, να μπολιάζονται με νέες ιδέες, δίνοντας περισσότερη προστιθέμενη αξία στην πόλη.

Από τις αγαπημένες συνήθειές μου τις ημέρες των γιορτών στη Θεσσαλονίκη είναι να περιδιαβαίνω το κέντρο της, να παρατηρώ, βιτρίνες, βιαστικούς μα και ανέμελους, κατοίκους και επισκέπτες, τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, τις γοητευτικές γωνιές της, να σουλατσάρω στα διαχρονικά νυχτερινά στέκια της... Η κίνηση στους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της πόλης, στην Τσιμισκή, στη Μητροπόλεως, στην Ερμού, μαζί και η πληρότητα σε ξενοδοχεία και χώρους ψυχαγωγίας είναι οι δύο βασικοί δείκτες από τους οποίους μπορεί να αντλήσει κανείς πολλά συμπεράσματα, ειδικότερα μα και γενικότερα, τα οποία αφορούν την πόλη αλλά και τη χώρα.

Θυμάμαι τη θλίψη που είχε ζώσει την Θεσσαλονίκη, την περίοδο που η χώρα βρισκόταν στη βαθύτερη κρίση της. Από το 2011 ως και το 2016. Όταν χρειαζόταν να περπατάς ώρες ολόκληρες προκειμένου να συναντήσεις αραιά και που κάποιο στολισμένο μπαλκόνι, ένδειξη ότι η πόλη είχε ακόμη σφυγμό. Τον οποίο επιβεβαίωναν και τα φημησμένα υπαίθρια γλέντια της τις παραμονές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Η κρίση ήταν η σημαντικότερη αιτία για την ψυχολογική καχεξία της Θεσσαλονίκης την περίοδο των μνημονίων, μα δεν ήταν η μοναδική. Σε αυτό συνετέλεσε και η αβελτηρία της τότε δημοτικής αρχής η οποία δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να κάνει κάτι προκειμένου να αντιστρέψει κάπως το κλίμα, έστω για την περίοδο των γιορτών. Η διοίκηση του Γιάννη Μπουτάρη σνόμπαρε τα Χριστούγεννα, ίσως εκ πεποιθήσεως ή, ενδεχομένως, ως αντίδραση στις εορταστικές υπερπαραγωγές των προκατόχων της.

Στο ερώτημα «μα, καλά θα μπορούσε μια δημοτική αρχή να διασκεδάσει, έστω κατ' ελάχιστο, τη μαζική κατάθλιψη στην οποία είχε περιέλθει η ελληνική κοινωνία και να δώσει κάποιες ανάσες στη δοκιμαζόμενη οικονομία της πόλης»; η απάντηση είναι μία και μόνη λέξη: «Τρίκαλα!» Είναι η ζωντανή απόδειξη ότι κάποιες μικρής κλίμακας αλλά στοχευμένες πολιτικές, είναι ικανές να αντιστρέψουν τη ροή των πραγμάτων, ακόμη και για μια πόλη του μεγέθους της Θεσσαλονίκης.

Δεν θέλω να είμαι άδικος προς τη διοίκηση Μπουτάρη. Επί ημερών της η πόλη απέκτησε εξωστρέφεια, προσέλκυσε περισσότερους επισκέπτες καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, απόδειξη η αύξηση της πληρότητας των ξενοδοχείων της. Ωστόσο, είμαι βέβαιος πως το αποτέλεσμα θα ήταν εντυπωσιακό εάν η προσέγγισή της όσον αφορά την περίοδο των εορτών, ήταν διαφορετική.

Αυτή η σκοτεινή χριστουγεννιάτικη εικόνα της Θεσσαλονίκης άρχισε να αλλάζει σταδιακά τα δύο τελευταία χρόνια, απόδειξη ότι η οικονομία είναι (και) ψυχολογία. Η κίνηση στην αγορά άρχισε δειλά δειλά να αυξάνει, ήδη από το 2017, ενώ φέτος έχει ξεπεράσει νομίζω κάθε προηγούμενο, σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Το ίδιο και οι πληρότητες των ξενοδοχείων οι οποίες φτάνουν κοντά στο 80% για τα Χριστούγεννα και υπερβαίνουν το 90% για την Πρωτοχρονιά. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν και χιλιάδες επισκέπτες οι οποίοι φιλοξενούνται σε καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Σημαντικό μερίδιο στην αλλαγή εικόνας της χριστουγεννιάτικης Θεσσαλονίκης διεκδικεί και η δημοτική αρχή. Η διοίκηση Ζέρβα εντόπισε σωστά την αδυναμία της προηγούμενης στον τομέα αυτόν και σχεδίασε εγκαίρως ένα διαφορετικό εορταστικό πλάνο με βασικούς άξονες την ενίσχυση και εξάπλωση του εορταστικού διάκοσμου, σε συνδυασμό με τη διοργάνωση πολλών εκδηλώσεων, οι οποίες απλώνονται σε όλη τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου.

Ήταν επίσης εύστοχη η επιλογή να αξιοποιηθεί μια υποβαθμισμένη, πλην όμως, εμβληματική πλατεία της πόλης, η πλατεία Δικαστηρίων, προκειμένου να στηθεί εκεί το χριστουγεννιάτικο χωριό. Οι «Μαγεμένες Γιορτές» μπορούν να εμπλουτίζονται χρόνο με τον χρόνο, να μπολιάζονται με νέες ιδέες, με καινούργιες πρωτοβουλίες, δίνοντας περισσότερη προστιθέμενη αξία στη χριστουγεννιάτικη Θεσσαλονίκη η οποία φέτος, έχει και κάτι ακόμη ξεχωριστό: είναι άκαπνη!