«Η ψηφιοποίηση της γεωργικής παραγωγής μπορεί να αποτελέσει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα και να μην αφήσει κανέναν απ’ έξω».
Αυτό ήταν το μήνυμα του Στέλιου Ράλλη, Γενικού Γραμματέα Ψηφιακής πολιτικής, κατά την παρουσίαση του έργου της εθνικής υποδομής ευφυϊούς γεωργίας, σε εκδήλωση με θέμα την ελληνική γεωργία στην ψηφιακή εποχή, που διοργανώθηκε από τη EURACTIV Ελλάδος, τον Σύνδεσμο Εταιριών Πληροφορικής Βορείου Ελλάδας (ΣΕΠΒΕ) και την Αμερικανική Γεωργική Σχολή.
Η δυναμική της ελληνικής γεωργίας στη διαδικασία μετάβασης προς τη ψηφιοποίηση αποτελεί μείζον ζήτημα για την ενσωμάτωση της σε ένα νέο ευρωπαϊκό μοντέλο που θα θέτει σε πρώτο πλάνο τον γεωργό και τη σχέση του με τη γη και το περιβάλλον.
«Είναι πολύ σημαντικό να στρέψουμε το βλέμμα μας προς το μέλλον», σημείωσε ο κ. Ράλλης, κατά την παρουσίαση του έργου, προσθέτοντας ότι τα πράγματα αλλάζουν, με την δορυφορική παρακολούθηση γης να αποτελεί την κύρια πύλη ανάπτυξης της γεωργίας.
Στην ίδια εκδήλωση η Γερακίνα Μπισμπινά από τη Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, παρουσίασε τη στρατηγική έξυπνης εξειδίκευσης της Περιφέρειας και τη δυναμική της στη γεωργική παραγωγή, ενώ ο Θεόδωρος Παπακωνσταντίνου, εκπρόσωπος της ΝΕΑΣ ΠΑΣΕΓΕΣ, εστίασε στις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες των αγροτών στην ελληνική ύπαιθρο.
Στόχος της εκδήλωσης ήταν να αναδειχθούν οι ευκαιρίες αλλά και τα προβλήματα από την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών όχι μόνο στην έρευνα αλλά και μαζικά πλέον στην αγροτική παραγωγή.
Αναφερόμενος στο έργο της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής στη γεωργία ακριβείας, ο Ηλίας Κάλφας, Project Leader από το Γραφείο Στρατηγικών Προγραμμάτων της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής τόνισε τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ της έρευνας και της αγροτικής παραγωγής για την ενίσχυση ενός ισχυρότερου ποιοτικά και οικονομικά αγροτικού τομέα.
«Θα υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι από τη διαδικασία της ψηφιοποίησης, αλλά αυτό είναι το στοίχημα της νέας γενιάς των Ελλήνων και των Ευρωπαίων αγροτών –το κατά πόσο θα προλάβουν τις εξελίξεις».
«Να διεκδικήσουμε την ψηφιακή καινοτομία», υπογράμμισε ο Κωστής Καγγελίδης, πρόεδρος του ΣΕΠΒΕ, αναφέροντας ότι στο «παιχνίδι» της ψηφιοποίησης της αγροτικής παραγωγής δεν αρκεί να συμμετέχει μονάχα η ακαδημαϊκή κοινότητα αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση και οι επιχειρήσεις.
«Το μέλλον της χώρας μας και η προστιθέμενη αξία της, ανεξαρτήτως του εάν πρόκειται για τη γεωργική παραγωγή ή για κάποιον άλλο τομέα, βασίζεται στον πλούτο του ανθρώπινου κεφαλαίου. Άρα οι δράσεις μας θα πρέπει να προσαντολίζονται εκεί, και η λύση σε αυτό είναι η επιχειρηματικότητα», σημείωσε ο ίδιος, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να αναζητήσουμε περαιτέρω το «πώς θα μοχλεύσουμε τις επενδύσεις στον τομέα της αγροτεχνολογίας», παίρνοντας παραδείγματα από χώρες όπως το Ισραήλ.
Στροφή 180 μοιρών προς τη ψηφιοποίηση
Το έργο του ψηφιακού μετασχηματισμού του ελληνικού αγροτικού τομέα αποτελεί μια ελληνική καινοτομία-σταθμό που θα αποτελέσει κόμβο μεταλαμπάδευσης της τεχνογνωσίας στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον κ. Ράλλη. Συνολικά, 6.500 επίγειοι σταθμοί συλλογής δεδομένων πρόκειται να κατασκευαστούν στις 13 περιφέρειες της χώρας, παρέχοντας σε μόνιμη βάση ανανεωμένες πληροφορίες για την κατάσταση του εδάφους και των καιρικών συνθηκών. Δεκαπέντε εκατομμύρια στρέμματα πρόεκιται να καλυφθούν, ξεκινώντας με τις 20 πιο εξαγώγιμες καλλιέργειες, με τις πληροφορίες να μετατρέπονται παράλληλα σε δημόσια και ανοικτά δεδομένα, προσβάσιμα για έρευνα από την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Μάλιστα, ενδιαφέρον για την εξαγωγή του έργου έχουν ήδη εκδηλώσει η Kύπρος, η Αίγυπτος και η Βόρεια Μακεδονία, ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας.
Συγκεκριμένα, τα δεδομένα που θα προκύπτουν από τους σταθμούς θα ταξινομούνται σε ειδικές κατηγορίες ενός «αποθετηρίου» δεδομένων (cloud), παράγοντας έτσι, τελικά, προσαρμοσμένες στις ανάγκες του κάθε αγρότη συμβουλές σχετικά με την άρδευση, τη λίπανση και την φυτοπροστασία, και δίνοντας έτσι προστιθέμενη αξία στην αγροτική παραγωγή.
Ωστόσο, η διάσταση του έργου σχετίζεται και με την προστασία του εδάφους, της βιοποικιλότητας και του περιβαλλοντολογικού αποτυπώματος. Τελικό αποτέλεσμα θα είναι όχι μόνο η βελτιστοποίηση της ποιότητας και της ποσότητας της παραγωγής αλλα και η μείωση του κόστους παραγωγής, το οποίο, σύμφωνα με τις έρευνες, θα φτάνει έως και το 45%.
Πηγή: Euractiv.gr