Skip to main content

Πότε να «γυρίζετε πλευρό», για να μη χάνετε τον χρόνο σας...

Στις σύγχρονες κοινωνίες και οικονομίες, όλα, ευτυχώς για κάποιους ή δυστυχώς για άλλους, αρχίζουν και τελειώνουν από το τραπεζικό ταμείο...

Μπορεί μια οικονομία να αναπτυχθεί χωρίς τραπεζικό σύστημα; Προφανώς, όχι. Συνεπώς, κάθε φορά που ακούτε να ανοίγει μια συζήτηση για την «ανάπτυξη», χωρίς προηγουμένως να έχει λυθεί το μείζον ζήτημα της ρευστότητας των τραπεζών, «γυρίστε πλευρό», για να μην χάνετε τον χρόνο σας.

Για να έχετε μια εικόνα της σημερινής, απελπιστικής, κατάστασης ας έχετε υπόψη σας τα εξής: Υπολογίζετε ότι για κάθε 10 αιτήματα που υποβάλλονται στους τέσσερις βασικούς συστημικούς «παίκτεςε» της αγοράς, δεκτό γίνεται το ...1,5. Τα υπόλοιπα 8,5, δικαίως ή αδίκως, απορρίπτονται μετ' επαίνων, επειδή απλώς δεν υπάρχουν λεφτά.

Τραπεζίτης, που μίλαγε προχθές στη στήλη, έλεγε αυτοσαρκαζόμενος ότι «σ' αυτή την χώρα του παραλόγου έχουμε τραπεζίτες αλλά δεν έχουμε τράπεζες». Και πρόσθετε, με την ίδια δόση ειρωνίας ότι «αυτό που κάνουμε σήμερα είναι απλώς να δουλεύουμε σαν μεγάλα ΑΤΜ».  Πέραν τούτου ουδέν.

Πάλι καλά, θα προσθέσει ο «Τειρεσίας». Γιατί αν πιστέψει κανείς τους «μηδενιστές» που κυκλοφορούν τώρα τελευταία ολοένα και πυκνότερα στην αγορά, σε λίγο καιρό μπορεί να μην έχουμε ούτε αυτά, τουλάχιστον στο σημερινό βαθμό. Πώς; Αν υποτίθεται δεν αποφύγουμε τελικά τον κίνδυνο ενός capital control.

Γι' αυτό σας επιμένω: Οταν ακούτε να μιλάνε στα τηλεοπτικά και άλλα παράθυρα, για ανάπτυξη, αλλάξτε συχνότητα. Το χρόνο σας θα χάσετε. Και να σας πώ και κάτι τελευταίο; Ακούω γι' αυτές τις λύσεις, που υποτίθεται ότι επεξεργάζονται στις Βρυξέλλες, αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα. Κι αμέσως στρέφω το βλέμμα μου στη Φρανκφούρτη.

Γιατί; Διότι, όσο η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) εγγυάται απλώς τη στοιχειώδη ρευστότητα του συστήματος μέσω του ELA, χωρίς να ανακοινώνει μακροπρόθεσμα προγράμματα - έστω μέσω μιας νέας αναδιάρθρωσης -για τα τέσσερα πιστωτικά ιδρύματα, μην περιμένετε τίποτα και το κυριότερο μην τρέφετε αυταπάτες.

Σας το υπογράφω: Στις σύγχρονες κοινωνίες και οικονομίες, όλα  - ευτυχώς ή δυστυχώς - ξεκινούν και τελειώνουν από το τραπεζικό ταμείο. Οσο αυτό είναι μείον, όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς για λαϊκή κατανάλωση. Οσο φιλόδοξα και μακρόπνοα και αν είναι ή διαφημίζονται ότι είναι. Μικρή σημασία έχει, μεταξύ μας...