Πολλές φορές θα μας απασχολήσει αυτό το ερώτημα, επειδή από την απάντησή του θα καταδειχθεί εάν ο κ. Α. Τσίπρας είχε άγνοια της πολιτικής, παρασυρόμενος από συμβούλους εκ δεξιών και ευωνύμων, ή σκόπευε εξ αρχής την έξοδό μας από την Ε.Ε., -επιδιώκοντας με την αήθη στάση του κ. Βαρουφάκη να το αναλάβουν αυτό οι Ευρωπαίοι, για να μη το χρεωθεί ο ίδιος- αλλά κάποιος τον τρομοκράτησε -αυτό ήταν εμφανές- και άλλαξε πορεία καθ’ οδόν.
Ο γράφων διετύπωσε την άποψη, ότι ο κ. Τσίπρας αφενός παρασύρθηκε από τις επανειλημμένες δηλώσεις τόσο του κ. Ομπάμα όσο και πολλών Αμερικανών αξιωματούχων, ότι η έξοδός μας από την Ευρωζώνη θα επέφερε κατάρρευση σε πολλές οικονομίες, άρα μπορούσε ο κ. Τσίπρας να «βαράει νταούλια και να χορεύουν οι αγορές». Σ’ αυτό βεβαίως συνετέλεσε και η βεβαιότητα του κ. Βαρουφάκη ότι έτσι θα συμβεί, ο οποίος -συνειδητώς ή όχι, μόνον αυτός το γνωρίζει- ωφέλησε με την συμπεριφορά του τα αμερικανικά σχέδια, μείωσης του κύρους της Γερμανίας, εις βάρος της χώρας μας φυσικά.
Παραλλήλως, ο κ. Τσίπρας είχε εξ αριστερών τις πιέσεις του κ. Λαφαζάνη και των συντρόφων του, αλλά και την διαβεβαίωσή τους ότι θα βρούμε γρήγορα χρήματα από άλλες πηγές -ο κ. Χουντής μάλιστα, είχε κατονομάσει την Ρωσία και την Κίνα, ως πρόθυμες να μας δανείσουν-, μόνον που υποτίθεται ότι ο κ. Τσίπρας ως σύγχρονος πολιτικός δεν θα συμπορευόταν με τις αραχνιασμένες ιδέες του σοβιετικών συντρόφων του. Στα ανωτέρω, έρχεται ως αρωγός δημοσίευμα της εφημ. «Το Βήμα», το οποίο ρίχνει φως σε αρκετές σκοτεινές πτυχές των προεκλογικών παρασκηνίων. Υπενθυμίζω, ότι ο κ. Σαμαράς είχε δηλώσει ότι οι δανειστές (η Γερμανία, δηλαδή) τού «τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια», το Νοέμβριο του 2014.
Αυτό είχε γίνει αντιληπτό, και από το γεγονός ότι ουδείς Ευρωπαίος δεν εξέφραζε ανησυχία στην προοπτική της ανάληψης της εξουσίας από ένα μαρξιστικό κόμμα, το οποίο αιφνιδίως και περιέργως εκτινάχθηκε από την ανυπαρξία στα ύψη. Είχαν τότε διατυπωθεί δύο εκδοχές, αφενός η αποδεδειγμένη αδυναμία των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να πραγματοποιήσουν κάποια μεταρρύθμιση από τις συμφωνηθείσες, αφετέρου τις δύσκολες -βρόμικες, λένε κάποιοι- δουλειές τις αναθέτουν στην Αριστερά, επειδή μπορεί να χειραγωγήσει συνδικαλιστές και μάζες.
Σε όλα αυτά προστίθεται η πληροφορία της εφημ. «Το Βήμα» που προανέφερα, ότι υπήρξε μια μυστική συνάντηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Σόιμπλε με τον κ. Πολ Τόμσεν, η οποία καθόρισε τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Το ραντεβού έγινε λίγο μετά τη συνάντηση που είχε ο τότε πρωθυπουργός κ. Α. Σαμαράς με την κα. Αγκελα Μέρκελ τον περασμένο Σεπτέμβριο, στην οποία ο πρωθυπουργός είχε ζητήσει να «χαλαρώσουν» οι όροι της πέμπτης αξιολόγησης προκειμένου να επιταχυνθεί η έξοδος από το Μνημόνιο και να οπλιστεί η τότε κυβέρνηση με επιχειρήματα κατά του επερχόμενου κ. Αλέξη Τσίπρα.
Νωρίτερα όμως, είχε προηγηθεί δείπνο Σόιμπλε - Σαμαρά, στο οποίο ο Γερμανός υπουργός δεν άφησε πολλά περιθώρια για πρόωρη έξοδο από το μνημόνιο, αναγκάζοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό να προστρέξει στην καγκελάριο. Στη συνάντηση των κ.κ. Σόιμπλε και Τόμσεν, έχοντες πλήρη εικόνα για την ελληνική οικονομία, και οι δύο, το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο Γερμανός υπουργός ήταν αντίθετος να παραχωρηθεί κάποια διευκόλυνση στην Ελλάδα, καθώς θα κατέληγε εν τέλει όπλο στα χέρια του επερχόμενου κ. Τσίπρα αφήνοντάς του περισσότερα περιθώρια κινήσεων.
Για να περιοριστούν δηλαδή τα «όπλα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε ο κ. Σόιμπλε να βυθίσει την χώρα μας σε περαιτέρω ύφεση, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την αποχώρησή μας από την Ευρωζώνη. Όπως μάλιστα αναγράφεται στο «Βήμα», διαμηνύθηκε στον κ. Αλέξη Τσίπρα η φράση «θα σας γδάρουν σαν λαγούς και θα ανεμίζουν τα τομάρια σας στους Podemos». Επομένως, γνώριζε ο κ. Τσίπρας τι θα επακολουθήσει. Παρ’ όλα αυτά διαπραγματεύθηκε ως να ήταν αυτός που εκβίαζε τους δανειστές, και όχι το αντίστροφο. Έως ότου έβγαλε άφθες στα χείλη, και τα πράγματα εξελίχθησαν κατά τα γνωστά.