Ένας πρωθυπουργικός υπαινιγμός στο τελευταίο διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν αρκετός για να τροφοδοτήσει κλίμα εκλογολογίας, εν μέσω πανδημίας. Τι είπε ο πρωθυπουργός; «Μετά την κρίση, η κάθε εξουσία οφείλει να εγκαταλείπει το απυρόβλητο της ανάγκης, δυναμώνοντας τη λογοδοσία. Γιατί καμία έκτακτη συνθήκη δεν μπορεί να αμφισβητεί τη δημοκρατική ευαισθησία». Το ανωτέρω απόσπασμα του πρωθυπουργικού διαγγέλματος διαβάστηκε με δύο διαφορετικούς τρόπους.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή ο Κ. Μητσοτάκης είπε το αυτονόητο: ότι δηλαδή, μετά την υποχώρηση του πρώτου κύματος της πανδημίας, δεν μπορεί να συνεχίσει η χώρα να διοικείται περίπου εξωθεσμικά, με αλλεπάλληλες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Υπογράμμισε δηλαδή την ανάγκη επιστροφής στην απόλυτη δημοκρατική ομαλότητα, στην πλήρη λειτουργία των θεσμών, κυβερνητικών και κοινοβουλευτικών.
Υπήρξε, όμως και δεύτερη ανάγνωση της πρωθυπουργικής αποστροφής σύμφωνα με την οποία ο Κ. Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να αξιοποιήσει την πολιτική υπεροχή, του ιδίου και του κόμματός του, όπως αυτή καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ώστε να εδραιώσει την πολιτική ισχύ του, να «τελειώσει» τον Τσίπρα και να κάψει την απλή αναλογική.
Αν εκλάβουμε ως ορθή αυτή την εκδοχή, το ερώτημα που προκύπτει αυτομάτως είναι «και γιατί, αφού ο πρωθυπουργός έχει τέτοια σχέδια στο μυαλό του, προειδοποιεί τον αντίπαλό του;». Ως συνήθως, οι πρόωρες εκλογές και δη, μόλις στον ένα χρόνο από τις προηγούμενες, σκοπό έχουν, μεταξύ άλλων, τον αιφνιδιασμό του αντιπάλου. Γιατί, λοιπόν, ο Κ. Μητσοτάκης καίει τόσο επιπόλαια ένα από τα βασικά όπλα του;
Πριν να σπεύσει κανείς να υιοθετήσει μία από τις δύο αναγνώσεις, καλό είναι να δούμε τι σημαίνουν οι πρόωρες εκλογές. Πρώτη συνέπεια θα είναι η απομάκρυνση του Κ. Μητσοτάκη από την πρωθυπουργία καθώς οι εκλογές θα διεξαχθούν από υπηρεσιακή κυβέρνηση. Επιπλέον, δεδομένου ότι μιλούμε για διπλή αναμέτρηση, λόγω της απλής αναλογικής, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η χώρα θα κυβερνάται από υπηρεσιακή κυβέρνηση για διάστημα περίπου δυόμισι έως τριών μηνών. Αντέχει κάτι τέτοιο ο Κ. Μητσοτάκης και κυρίως, θα το αντέξει η λεηλατημένη από τα μνημόνια και την πανδημία, οικονομία;
Οι εκτιμήσεις όλων των διεθνών αξιολογητών, προεξάρχοντος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, για το πλήγμα που θα δεχθεί η ελληνική οικονομία είναι εφιαλτικές. Ποια κυβέρνηση θα αναλάμβανε την ευθύνη, αντί να εργαστεί για την ανοικοδόμηση της χώρας, να της δώσει, προκηρύσσοντας εκλογές, το τελειωτικό χτύπημα, μόνο και μόνο για να «τελειώσει» τον Τσίπρα ή για να κάψει την απλή αναλογική;
Πέραν αυτών, ποιος εγγυάται ότι οι υγειονομικές συνθήκες που θα επικρατούν στο τέλος του καλοκαιριού και το φθινόπωρο, θα επιτρέπουν τη διεξαγωγή διπλών εκλογών; Και εάν ναι, πόσο σίγουροι είναι στην κυβέρνηση ότι θα προσέλθει στην κάλπη η κατατρομαγμένη τρίτη ηλικία, στην οποία ποντάρει εκλογικά η Νέα Δημοκρατία;
Κρίνοντας από τις αντιδράσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρωθυπουργικός υπαινιγμός της Μεγάλης Δευτέρας, ίσως επιδέχεται και τρίτης ανάγνωσης σύμφωνα με την οποία ο Κ. Μητσοτάκης υποκίνησε την εκλογολογία προκειμένου να αποκαλύψει τον πανικό που προκαλεί στον ΣΥΡΙΖΑ το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Εάν πράγματι αυτός ήταν ο στόχος του, οφείλω να ομολογήσω πως τον πέτυχε.