Skip to main content

Δάκρυσε η Σακελλαροπούλου στα βαγόνια του θανάτου-«Η Θεσσαλονίκη δεν θα τους ξεχάσει ποτέ»

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας δάκρυσε μιλώντας για τους 2.800 Εβραίους από τη Θεσσαλονίκη που κατέληξαν στα στρατόπεδα της φρίκης.

«Στις 15 του μήνα, 2.800 συμπολίτες μας στοιβάζονται σε μια εμπορική αμαξοστοιχία με προορισμό, όπως τους είπαν, την Κρακοβία. Στην πραγματικότητα πηγαίνουν λίγο δυτικότερα, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς - Μπιρκενάου. «Δεν πρέπει να ξεχνούμε, γιατί η λήθη, η "αποθήκευση του ασύλληπτου στον καταψύκτη της ιστορίας", ενέχει τον κίνδυνο να ξαναφέρει στην επιφάνεια ψιθύρους από την κόλαση».

Σε αυτές τις φράσεις συνοψίζεται ο συγκινητικός χαιρετισμός της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, κατά την εκδήλωση μνήμης για τα θύματα του ολοκαυτώματος στον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό, πλάι στα βαγόνια που σφύριξαν με προορισμό το Άουσβιτς Μπίρκεναου. Η κ. Σακελλαροπούλου δάκρυσε λέγοντας πως «η Θεσσαλονίκη, "αυτή η μάνα, η ανά, η μάικο και η μάντρε, δεν θα τους λησμονήσει ποτέ, δεν θα τους σκεπάσει με το χώμα της λησμονιάς και της ανωνυμίας", όπως γράφει ο Γιώργος Ιωάννου, αλλά θα εξυψώσει τη μνήμη τους στους αιώνες ως πράξη ιστορικής δικαίωσης και συγγνώμης».

Δείτε το βίντεο με τη συγκίνηση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου:

 



Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαρίου ανέφερε πως 2.050 συμπολίτες μας σαν σήμερα πριν 79 χρόνια πηγαίνουν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς Μπίρκεναου.

«Στο μυαλό μου έρχονται τα λόγια της Έρικα Κούνιο Αμαρίλιο που ήταν από τις πρώτες γυναίκες που εκτοπίστηκαν. «Προχωρούσαμε σαν ένα σώμα με μωρά στην αγκαλιά, άνδρες με βαλίτσες και μπόγους». Η Πρόεδρος συνέχισε λέγοντας πως πριν από 79 χρόνια ξεκίνησε το ξεκλήρισμα των Ελλήνων Εβραίων αλλά είχε όμως προηγηθεί η ισοπέδωση του Εβραϊκού Νεκροταφείου, η συγκέντρωση των Εβραίων ανδρών στην πλατεία Ελευθερίας το 1942.

Διαβάστε ακόμη: «Ποτέ ξανά!»: Πορεία μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος παρουσία Σακελλαροπούλου (vid)

«Από τους 46.000 εκτοπισμένους επιστρέφουν περίπου 2.000, από το χαμηλότερο ποσοστό της Ευρώπης αλλά τα τελευταία χρόνια η Θεσσαλονίκη έχει αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν και έχει καταδικάσει με τον πλέον εμφατικό τρόπο που τρέφει τη μνήμη του αντισημιτισμού».

«Έτσι ξεκίνησε, πριν από 79 χρόνια, το ξεκλήρισμα της ιστορικής και ανθηρής εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Είχε βέβαια προηγηθεί και εδώ η εφαρμογή των αντισημιτικών νόμων της Νυρεμβέργης, η διαταγή να καρφιτσωθεί το κίτρινο άστρο στα ρούχα, οι επιτάξεις των σπιτιών και των μαγαζιών, τα χαρτόνια στις βιτρίνες με τυπωμένη την επαίσχυντη φράση “οι Εβραίοι είναι ανεπιθύμητοι”, η ισοπέδωση του εβραϊκού νεκροταφείου, - ενός από τα αρχαιότερα και σημαντικότερα στον ευρωπαϊκό χώρο-, η συγκέντρωση και ο βασανιστικός εξευτελισμός των ανδρών της κοινότητας στην πλατεία Ελευθερίας στις 11 Ιουλίου 1942, η αποστολή πολλών από αυτούς σε καταναγκαστικά έργα στη νότια Ελλάδα».

«Δεν πρέπει να ξεχνούμε γιατί η λήθη, η “αποθήκευση του ασύλληπτου στον καταψύκτη της ιστορίας”, όπως έγραψε ένας σπουδαίος Εβραίος, ο συγγραφέας Ζαν Αμερύ, ενέχει τον κίνδυνο να ξαναφέρει στην επιφάνεια “ψιθύρους από την κόλαση”».

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας δάκρυσε λέγοντας πως «σήμερα, τιμάμε τη μνήμη των Ελλήνων Εβραίων που εκτοπίστηκαν, βασανίστηκαν και θανατώθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα, και μαζί τη μνήμη όσων τους βοήθησαν να δραπετεύσουν από το γκέτο, να διαφύγουν από τον βέβαιο θάνατο. Άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής και θρησκεύματος, πορευτήκαμε όλοι μαζί στα βήματα των Εβραίων μαρτύρων, ακολουθήσαμε σιωπηλοί την τελευταία τους διαδρομή. Είμαι σίγουρη ότι η Θεσσαλονίκη, “αυτή η μάνα, η ανά, η μάικο και η μάντρε, δεν θα τους λησμονήσει ποτέ, δεν θα τους σκεπάσει με το χώμα της λησμονιάς και της ανωνυμίας”, όπως γράφει ο Γιώργος Ιωάννου, αλλά θα εξυψώσει τη μνήμη τους στους αιώνες ως πράξη ιστορικής δικαίωσης και συγγνώμης».



Λίγο αργότερα άφησε ένα κόκκινο γαρύφαλλο και ένα κεράκι στα βαγόνια αποτίοντας έναν φόρο τιμής στους Εβραίους που μάταια δολοφονήθηκαν μαζικά.

|