Καλές οι επενδύσεις, αλλά – όπα! – χρειάζεται κι ένα μέτρο. Και κυρίως, δεν μπορεί να γίνονται, κυριολεκτικά, στο πόδι. Γιατί το γράφουμε: Όταν ήταν στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός, για τα εγκαίνια της ΔΕΘ, την ώρα που περιφερόταν στα περίπτερα, μέσα στο μπούγιο, τον πλησιάζει ένας τύπος, όλο χαρά και του δίνει έναν φάκελο. Προφανώς, δεν ήταν άγνωστος στον κ. Τσίπρα, αφού του χαμογέλασε κι έσκυψε το αφτί του για να ακούσει τι του έλεγε. Εχετε την περιέργεια να μάθετε τι του είπε; Ο εν λόγω λοιπόν ήταν – Ελληνας – εκπρόσωπος αμερικανικής εταιρίας, που πρόσφατα ανακοίνωσε ότι προχωρά στην εξαγορά μεγάλης μονάδας σε κάποιο σημείο της χώρας και τον ενημέρωνε ότι «μέσα στο φάκελο σου έχω προσφορά για την εξαγορά κι άλλης»!!!
Σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος, ο αρχηγός του θα σήκωνε το κεφάλι, θα «κάρφωνε» τον περίεργο και θα του έλεγε: «Κύριε υπάρχει αρμόδια αρχή γι αυτές τις δουλειές (σσ εν προκειμένω το ΤΑΙΠΕΔ). Παρακαλώ, να απευθυνθείτε εκεί». Και θα τον αποστόμωνε. Εδώ όμως είναι Βαλκάνια κι ακόμα χειρότερα, Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός πήρε το φάκελο, τον έδωσε σε έναν παρατρεχάμενο και αφού χαιρετήθηκε με τον περίεργο, προχώρησε παρακάτω, εν χορδαίς κι οργάνοις. Πώς θα έκανε ο γαμπρός στο γάμο, όταν θα του έδιναν το πεσκέσι σε φάκελο; Ε, έτσι ακριβώς. Ο αυτόπτης μάρτυρας, που μας περιέγραψε το περιστατικό, έκανε ώρα να συνέλθει.
«Κακώς», του απάντησε ο «Τειρεσίας». Και τον συμβούλεψε να θυμηθεί τι έγινε ένα εικοσιτετράωρο μετά. Ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, σχεδόν ανακοίνωσε ότι το νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», για το οποίο βρίσκεται πλειοδοτικός διαγωνισμός σε εξέλιξη, για να πουληθεί, θα καταλήξει στο Ωνάσειο Ίδρυμα κι από εκεί στο δημόσιο. Και κάπως έτσι άφησε «μάρμαρο» τον πωλητή, τους συμβούλους του και πάνω απ' όλα τους άλλους ενδιαφερόμενους, οι οποίοι δεν αποκλείεται να... λακίσουν, αφού ο πρωθυπουργός σχεδόν προδιέγραψε τις εξελίξεις. Αυτά.