Το προηγούμενο διήμερο ήταν ένα Σαββατοκύριακο που άφησε παρακαταθήκες για τη Θεσσαλονίκη. Η αγορά συγκέντρωσε πολύ κόσμο, ενώ με την πρωτοβουλία «Βυζαντινή Θεσσαλονίκη» ξεκίνησε η προσπάθεια να αναδειχθεί με επιστημονικό και βιωματικό τρόπο το βυζαντινό πρόσωπο της πόλης. Παράλληλα, το φεστιβάλ κινηματογράφου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, δίνοντας όπως κάθε χρόνο το δικό του τόνο στην πόλη.
Κατ’ αρχήν για την αγορά: τόσο το Σάββατο, όσο και την Κυριακή ο κόσμος κατέβηκε στο κέντρο και όπως φάνηκε και από τα ρεπορτάζ της Voria.gr δεν περιορίστηκε στο να βλέπει, αλλά μπήκε στα μαγαζιά και ψώνισε. Μεγάλη ήταν η κίνηση και στα εμπορικά κέντρα που βρίσκονται περιφερειακά. Οι έμποροι που σπάνια είναι ευχαριστημένοι από την κίνηση στα μαγαζιά τους δεν εκφράζουν καν τα γνωστά παράπονα. Πιθανόν η σωρευμένη καταναλωτική διάθεση που για διάφορους λόγους –από καθαρά οικονομικούς, μέχρι οργανωτικούς- είχε καταπιεστεί τις τελευταίες εβδομάδες βρήκε διέξοδο στις εκπτώσεις και στην Κυριακή, μία από τις επτά που επίσημα τα εμπορικά καταστήματα είναι ανοιχτά. Βοήθησε και ο καιρός, αλλά και το ότι βρισκόμαστε στην αρχή του χειμώνα, οπότε υπάρχουν ακάλυπτες ανάγκες.
Για τη «Βυζαντινή Θεσσαλονίκη»: Η συναυλία της Παρασκευής στο Μέγαρο Μουσικής με μουσικές του Βυζαντίου πήγε καλά, συγκεντρώνοντας γύρω στα 1000 άτομα. Το συνέδριο του Σαββάτου ήταν υψηλού επιπέδου, ενώ η χθεσινή πατριαρχική – πολυαρχιερατική λειτουργία στον Άγιο Δημήτριο εκτός από κόσμο είχε και πολύ συγκίνηση.
Τα δύο θέματα συνδέονται, υπό την έννοια ότι αποτελούν βασικούς πυλώνες της τουριστικής ταυτότητας της πόλης, αν, όταν και όποτε αυτή υπάρξει. Είναι δεδομένο ότι η Θεσσαλονίκη για να προσελκύσει επισκέπτες οφείλει να αναδείξει –ανάμεσα σε πολλά άλλα- τρία τουλάχιστον πλεονεκτήματα:
Πρώτον, το πρόσωπο μιας σύγχρονης, όμορφης, παραθαλάσσιας ευρωπαϊκής πόλης, που είναι κατάλληλη για τη χαλάρωση ενός Σαββατοκύριακου ή ενός εορταστικού τριήμερου. Αυτό σημαίνει απρόσκοπτη δυνατότητα των επισκεπτών για shopping therapy, βόλτα, ψυχαγωγία, διασκέδαση και φαγητό, ενώ ιδιαίτερη θα πρέπει να είναι η φροντίδα της πόλης για τις ειδικές ημέρες των εορτών.
Δεύτερον, την ιστορία της των 2330 και κάτι ετών. Να μην κρύβει ότι εδώ γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ, ούτε ότι υπήρξε σημαντικό εβραϊκό κέντρο. Σε αυτούς τους 23 αιώνες οι 11 του Βυζαντίου είναι οι πιο λαμπεροί και πιο χαρακτηριστικοί, ενώ τα μνημεία – αποτυπώματα της εποχής είναι συγκλονιστικά και ανεξίτηλα. Μόνο που πρέπει να γίνουν προσβάσιμα επτά ημέρες την εβδομάδα, όπως και τα μουσεία. Η βυζαντινή πλευρά φωτίστηκε με διάφορους τρόπους στο τριήμερο, αλλά ασφαλώς πρέπει να υπάρξει συνέχεια.
Τρίτον, την κοντινή της απόσταση από χώρους παγκόσμιας ακτινοβολίας (Όλυμπος, Μετέωρα. Βεργίνα, Πέλλα, Αμφίπολη, Στάγιρα, Άγιον Όρος).
Όλα αυτά πρέπει να γίνουν σε μια σταθερή και μόνιμη βάση, εάν είναι δυνατόν κάτω από μια ομπρέλα, ώστε να δημιουργηθούν οι δυνατότητες προβολής του πακέτου. Για να υπάρξει ουσιαστική αναβάθμιση στον αριθμό και την ποιότητα των επισκεπτών της πόλης. Διαφορετικά οι μεμονωμένες προσπάθειες θα έχουν περιορισμένα αποτελέσματα, που Δευτέρα και Τρίτη θα ικανοποιούν τους εμπνευστές τους, οι οποίες τις υπόλοιπες πέντε ημέρες της εβδομάδας θα γκρινιάζουν για τις αναδουλειές.
Υ.Γ. Για μία ακόμη Κυριακή χθες στους δρόμους του κέντρου της Θεσσαλονίκης υπήρξε αναστάτωση από διαμαρτυρόμενους για την κυριακάτικη λειτουργία της αγοράς. Δεν ήταν πολλοί, αλλά ήταν αρκετοί για να διακόψουν τη κυκλοφορία και να ταλαιπωρήσουν χωρίς ουσιαστικό λόγο τους άτυχους που μετακινούνταν εκείνη την ώρα. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο! Ακόμη κι αν κυβερνά ο Τσίπρας. Ακόμη κι αν οι μεγάλοι κίνδυνοι για τον πλανήτη έρχονται από τα δεξιά της Κλίντον. Ακόμη κι αν το θρυλικό «Ήλιε ήλιε αρχηγέ» του Σαββόπουλου αποτελεί, πλέον, σάουντρακ τηλεοπτικής διαφήμισης γιαουρτιών!