Είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία της νέας διακυβέρνησης: η προσέγγιση των απόψεων μεταξύ του Μαξίμου, του υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας της Ελλάδας, δηλαδή του κανονικού "τριγώνου" χάραξης της οικονομικής πολιτικής μιας κανονικής χώρας της Ευρωζώνης. Κοινή είναι η αίσθηση και στους τρεις παραπάνω πόλους εξουσίας ότι η μείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% στο 2,2% του ΑΕΠ έως το 2022, με παράλληλη αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής, είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις για διατηρήσιμη ανάπτυξη, που αποτελεί και το βασικό ζητούμενο. Ηδη η κυβέρνηση, από την περίοδο ακόμα που ήταν αξιωματική αντιπολίτευσης δήλωνε ότι έχει ως στόχο τη μείωση του 3,5%, σε συνεννόηση με τους δανειστές, αν και αυτή θεωρείται ότι θα είναι μία από τις πιο δύσκολες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
Κοινή είναι επίσης η εκτίμηση και στους τρεις πόλους εξουσίας ότι η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προκλήσεις, όπως το υψηλό απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, το υψηλό δημόσιο χρέος, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και η αρνητική διεθνής επενδυτική θέση της χώρας, ο αργός ψηφιακός μετασχηματισμός της οικονομίας, το υψηλό ποσοστό ανεργίας, το δημογραφικό, το επενδυτικό κενό και το επιχειρηματικό περιβάλλον που δεν είναι φιλικό στις επενδύσεις. Γι αυτό κι απαιτούνται άμεσες πρωτοβουλίες για να αλλάξει το κλίμα και οι συνθήκες. Και γι αυτό έχουν τεθεί ως προτεραιότητες εκτός από τη μείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος μεταξύ άλλων, και η μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, η διεύρυνση του πεδίου συνεργασίας δημόσιου - ιδιωτικού τομέα και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης.