Skip to main content

Διπλό σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι ελληνικές επιχειρήσεις

Όλοι οι παραγωγικοί φορείς επιμένουν ότι βασικός στόχος της οικονομικής πολιτικής της χώρας οφείλει να είναι η τόνωση της παραγωγής.

Σήμα κινδύνου, σε κάθε ευκαιρία, στέλνουν οι παραγωγικοί φορείς της χώρας προς την κυβέρνηση για να αποφύγει μια σχεδόν προφανή παγίδα: Να μην στηρίξει την – όποια – επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ανάπτυξη, στην κατανάλωση.

Γιατί, κάτι τέτοιο θα ήταν σαν να τη στηρίζει σε γυάλινα πόδια, με ημερομηνία λήξης. Όπως εξηγείται αρμοδίως, σε μια οικονομία όπου το 70% του ΑΕΠ της δημιουργείται από την κατανάλωση και οι εισαγωγές ξεπερνούν τις εξαγωγές κατά 21,5 δις ευρώ ετησίως, μια τέτοια εξέλιξη το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν μια τρύπα στο νερό. Κι αυτό γιατί η τόνωση της κατανάλωσης θα πήγαινε σε τρίτες  τσέπες, αφού δεν θα προέρχεται από την αύξηση του εγχωρίως παραγόμενου προϊόντος αλλά από την αύξηση των εισαγωγών!

Αυτό με τη σειρά του θα έχει ως αποτέλεσμα, η πραγματική ελληνική οικονομία να υστερεί κι άλλο. Ολοι επιμένουν ότι βασικός στόχος της οικονομικής πολιτικής της χώρας οφείλει να είναι η τόνωση της παραγωγής μέσω της στοχευμένης μείωσης της υπερφορολόγησης της εργασίας, που με τη σειρά της θα φέρει πραγματική αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, των επενδύσεων και των θέσεων απασχόλησης.

Επίσης, το καμπανάκι που χτυπούν όλοι οι εμπλεκόμενοι σε κάθε ευκαιρία αφορά στην αφαίμαξη που υφίσταται η πραγματική οικονομία, προκειμένου να επιτευχθούν τα υπερπλεονάσματα. Ο φόβος που εκφράζεται είναι ότι αυτή η ιστορία θα εξαντληθεί σε έναν ανταγωνισμό προεκλογικής παροχολογίας, που θα βλάψει τις μεσομακροπόθεσμες προοπτικές της οικονομίας και θα στείλει αρνητικά μηνύματα στις διεθνείς αγορές, από τις οποίες η χώρα παραμένει αποκλεισμένη. Κι όλα αυτά, ενώ τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά.