Η βουλγαρική ηγεσία ανησυχεί, την ώρα που η δική μας χαίρεται για την παραχώρηση στα Σκόπια μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Και μπορεί μεν σε κάποιες δηλώσεις να εμφανίζεται ικανοποιημένη επειδή διευθετήθηκε μια διαφορά ετών, όμως ο Ράντεφ, ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας ήταν σαφής, ζητώντας από τα Σκόπια εγγυήσεις:
«Η Βουλγαρία είναι σε θέση να ζητήσει επιπρόσθετες εγγυήσεις. Πρέπει να εμποδίσουμε κάθε παρέμβαση της πΓΔΜ ή κάθε στήριξή της στο έδαφός μας σε οργανώσεις που αντίκεινται στο σύνταγμά μας», επέμεινε ο Ράντεφ. Η Σόφια ζητά από τα Σκόπια να της εγγυηθούν μέσω συνθήκης ότι δεν θα παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Βουλγαρίας. «Η γεωγραφία μάς επιβάλει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί», πρόσθεσε ο Βούλγαρος πρόεδρος.
Εν τω μεταξύ, απίστευτο… μπούλινγκ γίνεται στον πρόεδρο των Σκοπίων, επισκεπτόμενο την Βουλγαρία. Ο υπουργός Άμυνας, Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ δήλωσε ότι μετά την άρνηση του πρωθυπουργού Μπ. Μπορίσοφ και της υπουργού Εξωτερικών, Εκ. Ζαχαρίεβα, ούτε ο ίδιος θα συναντηθεί με το πρόεδρο των Σκοπίων, Γκιόργκε Ιβάνοφ, στη Σόφια. Κι αυτό επειδή «εμποδίζει τις προσπάθειες της κυβέρνησης των Σκοπίων να επιτευχθεί μια συμβιβαστική λύση για τη διαφωνία του ονόματος».
Απροκάλυπτη επέμβαση χώρας στα εσωτερικά άλλης, κατ’ εντολή των Γερμανών. Αυτά που συμβαίνουν στα Βαλκάνια κατά το τελευταίο διάστημα δεν έχουν προηγούμενο στην διπλωματία. Υπάρχει κατ’ αρχάς η δημόσια σύσταση-διαταγή των Αμερικανών πρεσβευτών σε Σκόπια και Τίρανα, πώς να ρυθμιστούν οι εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις τους.
Έχουμε στη συνέχεια τον Έντι Ράμα να καλεί στα Τίρανα τους τέσσερις αρχηγούς αλβανικών κομμάτων στα Σκόπια, και να τους δίνει εντολές με ποιο σλαβικό κόμμα θα συμπράξουν για κυβέρνηση, και με τι ανταλλάγματα. Έχουμε τους Βουλγάρους, κατά την υπογραφή συμφωνίας καλής γειτονίας με τα Σκόπια, τον Αύγουστο του 1917, να απαιτούν να ονομαστεί το κράτος "Νέα Μακεδονία", και όχι με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός και υπουργοί, αρνούνται να συναντηθούν με τον Σκοπιανό πρόεδρο, απαιτώντας να υπογράψει την συμφωνία με την Ελλάδα. Και μέσα σε όλα, κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες βοηθούν Σκόπια και Αλβανία να κλείσουν τα σύνορά τους και να μείνουν όλοι μετανάστες στην Ελλάδα.
Όχι ότι δεν γίνονταν αυτά και παλαιότερα, αλλά κρατούσαν τα προσχήματα, βρε αδελφέ. Όλα γίνονταν πίσω από τις κλειστές πόρτες. Τώρα, δίνει δημόσια εντολές-συστάσεις η Μέρκελ, επιβραβεύει τον πρωθυπουργό μας με επαίνους, που την υπάκουσε, και ο γερμανικός Τύπος γέμισε με ευνοϊκά σχόλια για τον… τολμηρό πρωθυπουργό, που υπογράφει μια συμφωνία ικανοποιώντας όλα τα αιτήματα των Σκοπιανών.
Και κοντά σε όλους αυτούς, εμφανίζεται και ένας Σύλλογος Βετεράνων του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού (UÇK), του οποίου οι εκτελεστές δεν βρίσκονται στις φυλακές, αλλά σε κυβερνητικές θέσεις στο Κοσσυφοπέδιο, και με δήλωσή τους τάσσονται κατά της πρότασης της νέας ονομασίας που ανακοινώθηκε από την Αθήνα και τα Σκόπια. Υποστηρίζουν:
«Η προκατάληψη συνεχίζεται. Τώρα ακόμη πιο βαθείς οι διαχωρισμοί, οι Αλβανοί δεν αναφέρονται ούτε μετά τη Συμφωνία της Αχρίδας (2001) ούτε μέσω της αλλαγής του συντάγματος που επιδιώκεται. Αγνοείται η ιλλυρική ταυτότητά μας, η αλβανική γλώσσα, η σημαία μας. Έτσι, για εμάς αυτό το όνομα είναι ξένο, εντελώς απαράδεκτο».