Skip to main content

Σπύρος Θεοδωρόπουλος: Το ταξίδι του κρουασάν από το Μοσχάτο στην Ινδία

Από Voria.gr
Ο Mr Chipita έκανε τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα, πουλώντας σπίρτα saffa, με τζίρο 400.000 δρχ. Σήμερα ο Όμιλος τζιράρει πάνω από 400 εκατ. ευρώ

του Γιώργου Λαμπίρη

Εισάγοντας κανείς σήμερα, την αναζήτηση «saffa matches», στη μηχανή της Google, το αποτέλεσμα πιθανότατα θα τον οδηγήσει ίσως σε κουτιά από σπίρτα που πωλούνται στο e-bay. Ίσως πάλι σε πηγές με ιστορική πλέον αναφορά, για την ιταλική εταιρεία που ξεκίνησε από την παραγωγή σπίρτων και επεκτάθηκε στα χαρτοκιβώτια και αργότερα σε άλλες βιομηχανικές δραστηριότητες.

Με τη συγκεκριμένη αναζήτηση ωστόσο ταυτίζεται και ένας Έλληνας επιχειρηματίας. Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος έκανε τα πρώτα του αυτόνομα επιχειρηματικά βήματα πουλώντας σπίρτα saffa και συγκεκριμένα εισάγοντας ποσότητες από την Ιταλία. Η ενασχόλησή του με τα σπίρτα στην Ελλάδα ήταν εκείνη που τον έφερε κοντά στην επιχείρηση που αποτελεί αυτή τη στιγμή μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων στην Ελλάδα με εκτόπισμα που εκτείνεται σε 67 χώρες.

Με αφετηρία την οικογενειακή επιχείρηση γαλακτοκομικών

Τα πρώτα βήματα του Θεοδωρόπουλου υπήρξαν άρρηκτα συνδεδεμένα με τα τρόφιμα, καθότι ενεπλάκη στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, στην οικογενειακή εταιρεία γαλακτοκομικών, Recor Α.Ε. μετά τον θάνατο του πατέρα του. To 1981 ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή της Aligel, με δραστηριότητα στην παραγωγή ζαχαρωδών και παγωτών. Το 1986 έγινε διευθύνων σύμβουλος της ΙΝΤΕRIA, βιομηχανίας με ειδίκευση στην παραγωγή και διακίνηση πραλίνας φουντουκιού.

Από τις 400.000 δραχμές στα 400.000.000 ευρώ

Η Chipita δεν άργησε να έρθει. Για την ακρίβεια, δύο μόλις χρόνια μετά τη θητεία του στην Aligel. Ο ίδιος είχε συγκεντρώσει από τις πωλήσεις των σπίρτων της Saffa το απαιτούμενο κεφάλαιο για να εξαγοράσει μία μικρή βιοτεχνία στο Μοσχάτο, με προσωπικό 45 άτομα και ετήσιο τζίρο 400.000 δραχμές. Η ίδια εταιρεία είναι αυτή η οποία σήμερα καταγράφει τον δεκαπλάσιο τζίρο. Όχι πλέον σε δραχμές, αλλά σε ευρώ. Στην εξαγορά της εταιρείας, που μέχρι τότε παρασκεύαζε μόνο γαριδάκια και όχι κρουασάν, συνέβαλε σημαντικά και το γενναιόδωρο δάνειο που του χορήγησε ο ιδρυτής της τράπεζας Εργασίας, Κωνσταντίνος Καψάσκης.

 

 

Από τα γαριδάκια στο κρουασάν

Παρά το γεγονός ότι τα γαριδάκια βρίσκονταν σχεδόν σε κάθε παιδική τσάντα και οι πωλήσεις της Chipita αναπτύσσονταν με ταχύτητα, ήρθε η απαγόρευση της νέας τότε ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας να βάλει τέλος στην ουρανομήκη πορεία. Ο τζίρος άρχισε να συρρικνώνεται και ο Θεοδωρόπουλος αναζητούσε τη λύση.

Κάνοντας τη μεγάλη στροφή, άρχισε να παράγει κρουασάν και λίγο αργότερα bake rolls. Η μετάλλαξη της παραγωγής, έφερε τα κρουασάν της Chipita στην αγορά της Γερμανίας, όπου η επιτυχία τους ήταν μεγαλύτερη από κάθε προσδοκία. Την ίδια εποχή, η συνεργασία με την Pepsico έφερε τα προϊόντα του Θεοδωρόπουλου σε 25 χώρες, μέσα από το ευρύ δίκτυο διανομής της πολυεθνικής, φτάνοντας σε πολλά κράτη της Ευρώπης αλλά και στην Αφρική.

Το 1994 η εταιρεία μπήκε στο Ελληνικό  Χρηματιστήριο. Τα επόμενα 16 έτη η εταιρεία ανέπτυξε μεγάλη γκάμα νέων προϊόντων και απέκτησε διεθνές έρεισμα. Δημιούργησε εργοστάσια σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Ρωσία, ΗΠΑ και Νιγηρία, καθώς και συνεργασίες σε Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Μεξικό.

Η συγχώνευση με τη ΔΕΛΤΑ και η VIVARTIA

Το 2006 η CHIPITA συγχωνεύτηκε με τη ΔΕΛΤΑ, τη GOODY’S και τον ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΑΘΗ,  δημιουργώντας τη VIVARTIA. To 2007 η VIVARTIA εξαγοράστηκε από τη MIG του Ανδρέα Βγενόπουλου. Από το 2006 έως το 20011 ο Θεοδωρόπουλος διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος της Vivartia. Προηγήθηκε όμως η ρήξη του Δασκαλόπουλου με το Βγενόπουλο, με τον Θεοδωρόπουλο να μένει τελικά στην εταιρεία, βγαίνοντας αλώβητος από τη συγκεκριμένη διαδικασία, παρά τα όσα πιθανολογούσε η αγορά περί του αντιθέτου. Έτσι, το καλοκαίρι του 2010, έχοντας στήριξη από τον όμιλο Olayan και σε σύμπραξή με ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών, εξαγοράσε εκ νέου την Chipita.

Aυτή τη στιγμή η Chipita διαθέτει 7 ιδιόκτητες μονάδες παραγωγής με 10 εργοστασιακές μονάδες και 34 γραμμές παραγωγής στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στη Ρωσία, στην Πολωνία και στην Τουρκία. Διαθέτει επίσης μονάδες παραγωγής, οι οποίες λειτουργούν με στρατηγικές συνεργασίες σε τρεις διαφορετικές χώρες του κόσμου, με 7 εργοστάσια και 29 γραμμές παραγωγής, σε Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Μαλαισία.

Ο όμιλος Chipita σε αριθμούς

- Κύκλος εργασιών 2016: 432 εκατ. ευρώ (αύξηση κατά 11,6% σε σχέση με το 2015)
- Κέρδη 2016: 10,9 εκατ. Ευρώ
- Παράγει 4,5 δισ. Προϊόντα το χρόνο και στις πέντε ηπείρους
- Tα προϊόντα της είναι διαθέσιμα σε 1,5 δισ. καταναλωτές.

Το πέρασμα στην Ινδία

Το ενδιαφέρον του Θεοδωρόπουλου επικεντρώνεται σήμερα στην Ινδία, με επόμενο μεγάλο σταθμό της εταιρείας του να είναι η Κίνα. Στη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, από τον Μάρτιο του 2017, όταν και υπογράφτηκε η συμφωνία για κοινοπραξία Chipita - Britannia, με ποσοστό συμμετοχής 40% για την ελληνική εταιρεία, ξεκίνησε η παραγωγή και διανομή κρουασάν. Χαρακτηριστικό της σημασίας που παρουσιάζει για την εταιρεία στην Ινδία η συνεργασία με τη Britannia, είναι ότι διαθέτει δίκτυο διανομής με πρόσβαση σε περισσότερα από 4 εκατομμύρια σημεία πώλησης.

Ποτέ δεν είχε πρόβλημα να αντλήσει χρηματοδότηση

Σε ό,τι αφορά το Σπύρο Θεοδωρόπουλο, ο ίδιος συχνά παραδέχεται όταν τον ρωτούν για τις ελληνικές επιχειρήσεις και για το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν πολλές από αυτές, ότι ποτέ του δεν δυσκολεύτηκε να αντλήσει τα κεφάλαια που κατά καιρούς χρειάστηκε για τις επενδύσεις του. Πάντα είχε τον τρόπο να πείθει τους επενδυτές και τις τράπεζες για τα προσεκτικά μελετημένα βήματα που υλοποιούσε. Έτσι και το 1990, όταν μπήκαν στην Chipita, επενδυτικά κεφάλαια με ευρύ διεθνές και εθνικό εκτόπισμα, μέσω του Eurohellenic fund (Olayan, De Benedetti, Alpha Finance και ΤΙΤΑΝ). Ταυτόχρονα η εταιρεία του Θεοδωρόπουλου έγινε η πρώτη που ξεκίνησε σε παγκόσμιο επίπεδο την παραγωγή συσκευασμένου κρουασάν το 1991.

Η επένδυση στην υδροπονική καλλιέργεια

Ο εξ Αθηνών ορμώμενος επιχειρηματίας δεν έμεινε στην παραγωγή κρουασάν και σνακ, αλλά αποφάσισε να διευρύνει την επιχειρηματική του δραστηριότητα και στον πρωτογενή τομέα.

Το 2011 ίδρυσε μαζί με τους Αχιλλέα Φώλια και Μιχάλη Αραμπατζή της Ελληνικής Ζύμης, τον Θέμη Μακρή και τον Σταύρο Νένδο της Select Aρτοσκευάσματα, τη Wonderplant στη Δράμα, με αντικείμενο την υδροπονική καλλιέργεια ντομάτας. Πεποίθηση του Θεοδωρόπουλου ήταν και παραμένει ότι το παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας στο χωράφι πρέπει να ξεφύγει από τον ερασιτεχνισμό των προηγούμενων χρόνων. Ο ίδιος υποστηρίζει της νέες μεθόδους καλλιέργειας, βασισμένες σε σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, με πρακτικές οργανωμένες και δυναμικά παραγωγικές.

Η επιστροφή στις ρίζες

Το 2015 πήρε την απόφαση να επιστρέψει η έδρα της Chipita στην Ελλάδα, απόφαση που ο ίδιος και οι συνδαιτημόνες του στο τραπέζι του διοικητικού συμβουλίου της Chipita μελετούσαν διεξοδικά από το 2014. Στον ορίζοντα φαινόταν ότι η οικονομία θα έμπαινε σε διαφορετική τροχιά, με την Ελλάδα να βάζει υποψηφιότητα για επιστροφή στις αγορές, λόγος για τον οποίο εκείνος και οι συνεργάτες του πίστεψαν ότι η βάση της επιχείρησης έπρεπε να επιστρέψει στη χώρα μας.

Βλέπεις Νίκας... είναι καλό

Πρόσφατα ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος κατάφερε να αποκτήσει τη Νίκας μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις και διεργασίες με τράπεζες και επιχειρηματίες, μεταξύ των οποίων και ο Δημήτρης Βιντζηλαίος του επενδυτικού fund Ιmpala Invest BV, συνεργασία η οποία τελικά δεν ευδοκίμησε. Στο τέλος του 2016 υπογράφηκε η τελική συμφωνία με τις τράπεζες. Ο Θεοδωρόπουλος κατάφερε έτσι να αποκτήσει την ιστορική επιχείρηση με σημαντικό κούρεμα στις βεβαρυμένες δανειακές υποχρεώσεις.

Με το βλέμμα σε προβληματικές επιχειρήσεις και όχι μόνο

Ο επικεφαλής της Chipita όμως δεν σταματά εκεί. Με κεφαλαιακή ρευστότητα και χρηματοδοτικές πηγές διαθέσιμες να τον ενισχύσουν, εξετάζει το τελευταίο χρονικό διάστημα και άλλες προβληματικές επιχειρήσεις της αγοράς τόσο από το χώρο των προϊόντων ζύμης όσο και από τον κλάδο των αλλαντικών. Επίσημα γνωστή περίπτωση, είναι μεταξύ αυτών η ΒΙΚΗ, η αλλαντοβιομηχανία της Ηπείρου, η οποία παλεύει με τα χρέη και ο ίδιος ο Θεοδωρόπουλος έχει εκφράσει ανοιχτά την πρόθεση να την εξαγοράσει. Ωστόσο και άλλες εταιρείες, μία από αυτές σχετιζόμενες με το επιχειρηματικό παρελθόν του κυρίου Θεοδωρόπουλου, βρίσκονται στο ίδιο τραπέζι μαζί του τελευταία. Το ίδιο συμβαίνει και με εταιρείες από το χώρο των γλυκισμάτων με ιστορικό παρελθόν και ηγετική θέση σε συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντων. Την ίδια στιγμή, όλα προμηνύουν ότι το 2018 σε τίποτα δεν θα μοιάζει με τη χρονιά που πέρασε σε ό,τι αφορά στο τοπίο που θα διαμορφωθεί αλλά και σε σχέση με τους τους παίκτες που θα διαδραματίζουν στο εξής εξέχοντα ρόλο στην αγορά.