Skip to main content

Σπιρουλίνα η τροφή του μέλλοντος και των αστροναυτών

Επένδυση ύψους 2 εκατ. ευρώ με στόχο να τριπλασιάσει την παραγωγή σπιρουλίνας προγραμματίζει η εταιρία ΑΛΓΗ ΑΕΓΕ, η οποία εντάσσεται σε ένα μακροπρόθεσμο επενδυτικό πρόγραμμα, συνολικού προϋπολογισμού

Επένδυση ύψους 2 εκατ. ευρώ με στόχο να τριπλασιάσει την παραγωγή σπιρουλίνας προγραμματίζει η εταιρία ΑΛΓΗ ΑΕΓΕ, η οποία εντάσσεται σε ένα μακροπρόθεσμο επενδυτικό πρόγραμμα, συνολικού προϋπολογισμού 28 εκατ. ευρώ. Η σπιρουλίνα είναι η τροφή των αστροναυτών, αλλά και η τροφή του μέλλοντος, γιατί είναι η πιο πλούσια σε περιεκτικότητα πρωτεϊνών και άλλων θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Η Άλγη έχει το προνόμιο και καινοτόμο στοιχείο, που της προσδίδει επιπλέον προστιθέμενη αξία, το ότι είναι η μοναδική παραγωγός σπιρουλίνας στην Ευρώπη και την Ελλάδα φυσικά, εδρεύοντας στα Θερμά της Νιγρίτρας Σερρών, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της κ. Μιχάλης Ζουλουμίδης, μιλώντας στη Voria.gr.

 

Εξηγεί ότι στόχος της εταιρίας Άλγη σε πρώτο στάδιο είναι να τριπλασιάσει την παραγωγή της από 6 τόνους που είναι σήμερα σε 18 τόνους. Το πρόβλημα του όμως εστιάζεται στο γεγονός ότι η αρμόδια εφορία την κατέταξε ως προϊόν αλιείας και όχι ως γεωργικό προϊόν θερμοκηπίου και υδατοδεξαμενών και δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ, γιατί απαγορεύει την αύξηση της παραγωγής αλιευμάτων πάνω από 20%. Στόχος του είναι η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να εντάξει τη σπιρουλίνα ως αγροτικό προϊόν στις αρμόδιες υπηρεσίες των Βρυξελλών, ώστε να μπορέσει να επιδοτηθεί η παραγωγή σπιρουλίνας, αλλά και τα επόμενα στάδια του επενδυτικού του προγράμματος.

 

Σε δεύτερο στάδιο το 2013 σχεδιάζει την υλοποίηση επένδυσης αύξησης της παραγωγής σε 55 τόνους. Το τρίτο στάδιο της επένδυσης προϋπολογισμού 20 εκατ. ευρώ προβλέπει τη δημιουργία μονάδας παραγωγής σνακς και διαφόρων άλλων τροφών σε συνδυασμό με τη σπιρουλίνα, αναφέρει ο κ. Ζουλουμίδης. Την έναρξη της υλοποίησης  του σταδίου αυτού την προσδιορίζει για το 2016.

 

Η σπιρουλίνα τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη απήχηση στους Έλληνες καταναλωτές, σημειώνει. Γεγονός που αποδεικνύεται από την σταθερή αύξηση των πωλήσεων  που το 2008 ήταν 1,930 εκατ. ευρώ, έναντι 615.000 ευρώ το 2007, 320.000 ευρώ το 2006, 160.000 ευρώ  το 2005, 24.000 ευρώ το 2004. Φέτος, λόγω κρίσης προβλέπει ότι οι πωλήσεις θα κυμανθούν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι ή  θα κινηθούν ελαφρώς πτωτικά. Στόχος για το μέλλον, αφού πολλαπλασιάσει την παραγωγή σπιρουλίνας είναι να αυξήσεις τις εξαγωγές στην ευρωπαϊκή αγορά.

 

Η τυποποίηση γίνεται από  φαρμακοβιομηχανία της χώρας φασόν για λογαριασμό της Αλγης ΑΕΓΕ και η πλειοψηφία των προϊόντων διοχετεύεται στην ελληνική αγορά, ενώ πειραματικά ξεκίνησε εξαγωγές σε Βουλγαρία, Ρουμανία και Κύπρο. Ζήτηση επισημαίνει υπάρχει και  από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, αλλά «φρενάρει» σχετικά εμπορικά deal, γιατί δεν επαρκεί η παραγωγή.

 

Η εταιρία Αλγη ιδρύθηκε το 1996 και άρχισε να λειτουργεί το 1997 στα Θερμά Νιγρίτας Σερρών.  Η ιδέα της παραγωγής σπιρουλίνας ήρθε πολύ νωρίτερα το 1992 μετά από μια 10ετή έρευνα του ΑΠΘ από το τμήμα Γεωλογίας-Γεωθερμίας και του Ινστιτούτου Γεωμεταλλετικών Ερευνών.


Σύμφωνα με το διευθυντή Ερευνών του Ινστιτούτου Βιολογικών Ερευνών και Βιοτεχνολογίας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών κ. Θεόδωρο Σωτηρούδη: η σπιρουλίνα (Spirulina) είναι ένα μικροσκοπικό νηματώδες κυανοπράσινο μικροφύκος του γλυκού νερού (το οποίο όμως μπορεί να αναπτυχθεί και σε θαλασσινό νερό) που σήμερα ονομάζεται Αρθροσπείρα (Arthrospira) και ανήκει στα κυανοβακτήρια (βλ. Φωτογραφία μικροσκοπίου).  Χρησιμοποιείται ως τροφή εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Υπάρχουν αναφορές ότι χρησιμοποιείτο ως τροφή στο Μεξικό κατά τη διάρκεια του πολιτισμού των Αζτέκων, πριν 400 χρόνια περίπου, ενώ χρησιμοποιείται και σήμερα ως τροφή από τη φυλή Kanembu  στη περιοχή της Λίμνης Τσαντ στη Δημοκρατία του Τσαντ στην Αφρική όπου και πουλιέται ως αποξηραμένο είδος ψωμιού και ονομάζεται “dihe”.  Ως εμπορικό διατροφικό προϊόν παράγεται σε πολλά μέρη του κόσμου, εδώ και 20 περίπου χρόνια, με καλλιέργεια του μικροφύκους σε μεγάλες υπαίθριες δεξαμενές κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες, ενώ ορισμένες εταιρίες την παράγουν απ’ ευθείας από φυσικές λίμνες. Η σημερινή παραγωγή Σπιρουλίνας παγκοσμίως ξεπερνά τους 3000 τόνους. Πουλιέται ευρύτατα διεθνώς σε καταστήματα προϊόντων υγιεινής διατροφής και διάφορα άλλα πολυκαταστήματα. Χρησιμοποιείται στην ανθρώπινη διατροφή τόσο αυτούσια καθώς και ως πρόσθετο σε διάφορα είδη τροφίμων (ζυμαρικά, γαλακτοκομικά προϊόντα, χυμούς κλπ. ) Χρησιμοποιείται επίσης σε ζωοτροφές, ως τροφή σε υδατοκαλλιέργειες, ως πρώτη ύλη για την παραγωγή χρωστικών τροφών και καλλυντικών για φθορίζοντες δείκτες σε ιατρικά τεστ καθώς και για την παραγωγή ενζύμων χρήσιμων στην Μοριακή Γενετική. Η ασφάλεια της σπιρουλίνας ως διατροφικό προϊόν έχει αποδειχθεί τόσο από την κατανάλωση του, εδώ και αιώνες από τους ανθρώπους όσο και από εκτενείς τοξικολογικές μελέτες.

 

Παράγεται εργαστηριακά σε κλειστούς φωτοβιοαντιδραστήρες ενώ σε βιομηχανική κλίμακα χρησιμοποιούνται ανοικτές λίμνες με γλυκό ή θαλάσσινό νερό, οι οποίες όμως έχουν το πρόβλημα της μόλυνσης από εξωτερικούς παράγοντες (βροχή, έντομα, σκόνη κλπ.). Για το λόγο αυτό η δημιουργία ανοικτών λιμνών υπό μορφή θερμοκηπίων, όπως αυτές της εταιρείας ΑΛΓΗ Α.Ε. στη Νιγρίτα Σερρών,  αποτελεί την καλύτερη λύση. Η παραγωγή της σπιρουλίνας περιλαμβάνει την καλλιέργεια της με την βοήθεια ηλιακού φωτός, θρεπτικών ουσιών και διοξειδίου του άνθρακα (CO2), το διαχωρισμό και την έκπλυση της βιομάζας, τη ξήρανση της και τη συσκευασία της υπό μορφή διαφόρων προϊόντων (σκόνη, κάψουλες ή δισκία). Σημαντικό οικονομικό πλεονέκτημα για την παραγωγή της σπιρουλίνας στην περιοχή της Νιγρίτας αποτελεί η εκμετάλλευση των γεωθερμικών ρευστών της περιοχής τόσο για ενεργειακές ανάγκες (θέρμανση), όσο και για την απομόνωση και χρήση CO2. 
 

Business Story
Off