Skip to main content

Στάγκος: Το όνομα που έγινε brand στον κλάδο των λουλουδιών της Θεσσαλονίκης

Εκατοντάδες τόνοι λουλουδιών έχουν περάσει από τα χέρια των αδερφών Στάγκου και Φλώρου Τοσκίδη στα 42 χρόνια ενασχόλησής τους με τον κλάδο.

Το μικρό του όνομα έχει μετατραπεί σε… brand για τα λουλούδια στη Θεσσαλονίκη, ένα brand που χτίστηκε μέσα σε τέσσερις δεκαετίες και είναι διαχρονικά παρόν τόσο στις στιγμές χαράς όσο και στις ώρες λύπης των Θεσσαλονικέων.

Μαζί με τον αδερφό του κάνει το χόμπι του, όπως λέει, αφού μια δουλειά που ξεκίνησε ως μέσο βιοπορισμού το 1979 μετατράπηκε σε μια μεγάλη αγάπη. Ο Στάγκος Τοσκίδης και ο αδερφός του Φλώρος έχουν διαχειριστεί εκατοντάδες τόνους λουλουδιών μέσα από το ανθοπωλείο «Στάγκος» στην Παύλου Μελά, ένα από τα παλαιότερα της Θεσσαλονίκης, αναπτύσσοντας μια στενή και σταθερή σχέση με τον κόσμο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως πελάτες των οποίων είχαν αναλάβει τους γάμους προ πολλών ετών σήμερα τους καλούν για να αναλάβουν αυτούς των εγγονιών τους. Στο πελατολόγιό τους έχουν βρεθεί από γνωστοί εκπρόσωποι της show biz μέχρι πολιτικοί. Θυμούνται ακόμα να σχηματίζουν με λουλούδια τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ στο Μακεδονία Παλάς όταν ερχόταν ο Παπανδρέου και να στολίζουν το Παλατάκι στις επισκέψεις Καραμανλή. Υπήρχαν περίοδοι που μπορεί να έδιναν μέχρι και 300 ανθοδέσμες σε μία ημέρα ή να είχαν 12 γάμους σε ένα μόνο Σαββατοκύριακο.

Σκοπός τους, όπως λέει στη Voria ο Στάγκος Τοσκίδης, ήταν να μάθουν στον κόσμο να βάζει λουλούδια στο βάζο και να αναπτύξει μια κουλτούρα γύρω από αυτά. Παράλληλα, επένδυσαν στις σχέσεις τους με τους πελάτες, που τους αντιμετωπίζουν πλέον ως φίλους. «Δεν λένε πάμε στον Τοσκίδη, λένε πάμε στον φίλο μας τον Στάγκο κι αυτό είναι μεγάλο κέρδος» λέει ο Στάγκος Τοσκίδης. Σαράντα δύο χρόνια μετά τα δύο αδέρφια πηγαίνουν από αγάπη καθημερινά στη δουλειά. «Ζούμε μια ζωή μέσα στις ευωδιές και στα χρώματα. Τι καλύτερο από αυτό;» σημειώνουν.

Η γλύκα των φιλοδωρημάτων και η επιχείρηση

Όλα ξεκίνησαν από έναν ξάδερφο των αδερφών Τοσκίδη που εργαζόταν σε ανθοπωλείο και παρακίνησε τον Φλώρο να τον ακολουθήσει. Άλλωστε, ο Φλώρος από μικρός αγαπούσε τα λουλούδια και πάντα όλο και κάτι φύτευε και έφερνε στο σπίτι, μέχρι φακές και φασόλια σε βαζάκια. Η δική του ενασχόληση με τον χώρο επηρέασε και τον αδερφό του Στάγκο, ο οποίος γρήγορα γλυκάθηκε από τα φιλοδωρήματα που έπαιρνε παραδίδοντας λουλούδια στα σπίτια, αφού έβλεπε πως το χαρτζιλίκι αυτό ήταν αρκετό για να καλύψει αρκετές ανάγκες του μέσα στον μήνα. Κάπως έτσι και μετά από την πρώτη τριβή των δύο αδερφών με τα λουλούδια, αποφάσισαν να δημιουργήσουν το 1979 τη δική τους επιχείρηση με άνθη και φυτά στον αριθμό 27 της οδού Παύλου Μελά, όπου έμειναν περί τα 20 χρόνια, για να μετακινηθούν στη συνέχεια απέναντι, στον αριθμό 34, όπου βρίσκονται μέχρι και σήμερα.

Το ξεκίνημά τους συνέπεσε με μια μεταβατική εποχή. Μέχρι τότε οι περισσότεροι έκοβαν λουλούδια από κήπους, οι άνδρες ντρέπονταν να κυκλοφορούν με μπουκέτα στα χέρια, ενώ άνθη και φυτά για τα σπίτια τους αγόραζαν στην πόλη κυρίως οι ισραηλίτες. Στη δεκαετία του ’80 αυτό άρχισε να αλλάζει, η επιχείρηση άρχισε να ακολουθεί ανοδική πορεία κι οι δυο τους, πέρα από τη δουλειά, συμμετείχαν σε δεκάδες σεμινάρια, επισκέπτονταν την Ολλανδία και έκαναν ό,τι χρειαζόταν για να επιμορφωθούν στο αντικείμενό τους, το οποίο στην πορεία των ετών ταυτίστηκε με τη ζωή τους. Άλλωστε, οι ατελείωτες ώρες στο κατάστημα σε συνδυασμό με τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες στη δουλειά έμοιαζαν περισσότερο με… γάμο παρά με επάγγελμα.

Όλα αυτά τα χρόνια τα αδέρφια Τοσκίδη έχουν προσπαθήσει να στηρίξουν τους τοπικούς παραγωγούς και δη τους νέους ανθρώπους, ενώ η φιλοσοφία τους ήταν ανέκαθεν να διατηρούν στο ανθοπωλείο τους μεγάλη ποικιλία.

«Στη ζωή όλα πρέπει να τα περιμένεις, πρέπει όμως να είσαι ευγενικός και αισιόδοξος, ό,τι κι αν συμβαίνει» είναι τα μαθήματα που έχει πάρει από την ενασχόλησή του με τα λουλούδια ο Στάγκος Τοσκίδης, που χαρακτηρίζει τη δουλειά του ανθοπώλη διόλου εύκολη, με μεγάλες ευθύνες απέναντι στον κόσμο. «Ο γάμος για παράδειγμα είναι τεράστια ευθύνη, ενώ ακόμα και μία ανθοδέσμη μπορεί να χαλάσει ένα σπίτι» εξηγεί. Ο ίδιος δεν μπορεί να φανταστεί να σηκώνεται μια μέρα και να μην πηγαίνει στο ανθοπωλείο, να μην κυκλοφορεί μέσα στις μυρωδιές των λουλουδιών και να μην προσφέρει όμορφα μπουκέτα στον κόσμο. Αισθάνεται άλλωστε τυχερός που μαζί με τον αδερφό του, παρά τις όποιες δυσκολίες στο πέρασμα των χρόνων, περπάτησαν αυτές τις τέσσερις δεκαετίες σε έναν δρόμο στρωμένο κυριολεκτικά με… ροδοπέταλα.