Σε κοροϊδία άνευ προηγουμένου και σε μείζον διαχρονικό σκάνδαλο σε βάρος του περιβάλλοντος και της Θεσσαλονίκης αναδεικνύεται η υπόθεση της λίμνης Κορώνειας. Κάθε πικραμένος βγάζει σε αυτόν τον πολύτιμο φυσικό πόρο τα απωθημένα του. Ένα κράτος που δεν έχει συνέχεια και έχει αποδειχθεί τις τελευταίες δεκαετίες αφερέγγυο είναι το λιγότερο. Ο διαρκής εμπαιγμός και η κοροϊδία μπροστά στα μάτια μας είναι το χειρότερο όλων.
Προφανώς δε χρειάζεται να εξηγήσω στους Θεσσαλονικείς την υπόθεση της Κορώνειας, η οποία έχει φέρει ενώπιον της Δικαιοσύνης κόσμο και κοσμάκη. Υπενθυμίζω μόνο ότι ένα master plan για τη σωτηρία της πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων (μαζί με κάτι εκατομμύρια δραχμές τότε). Ένα δεύτερο master plan απέτυχε να υλοποιηθεί εγκαίρως και τροποποιήθηκε ολοκληρωτικά για να μετατραπεί σε τρίτο και να... φάμε κι άλλα λεφτά από την ΕΕ. Και υπάρχουν και καταδίκες πολιτικών προσώπων...
Φτάσαμε στην καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (το 2013) και προ της επιβολής τσουχτερών προστίμων για την ανικανότητα όλων όσοι ενεπλάκησαν να υλοποιήσουν τα 21 μέτρα που προβλέπονταν στο σχέδιο.
Δεν κρίνω αν το master plan είναι καλό ή κακό. Δε με ενδιαφέρει πια. Έχουν γίνει δεκάδες διαβουλεύσεις και ομοφωνία δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Με ενδιαφέρει όμως ότι αποφασίστηκε να υλοποιηθεί και να χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ το συγκεκριμένο σχέδιο σωτηρίας της λίμνης.
Κι επειδή πολλές φορές μάθαμε να κατηγορούμε τους τοπικούς φορείς (ορισμένοι από τους οποίους πλήρωσαν και συνεχίζουν να πληρώνουν πολύ ακριβά το μάρμαρο της αποτυχίας), αυτή τη φορά νιώθω εξοργισμένος από τη συμπεριφορά της Πολιτείας.
Για να μην ξεχνιόμαστε το πρώτο σχέδιο σωτηρίας της πολύπαθης λίμνης εκπονήθηκε το 1998, πριν από 17 χρόνια! Τα προβλήματα της λίμνης τα ζούμε εδώ και 25 χρόνια.
Σε αυτό το διάστημα είδαμε τη λίμνη με μαύρα νερά, χωρίς σταγόνα νερού, με ψόφια ψάρια και πουλιά, γεμάτη ζωή με ψαράδες και ταβέρνες που ζούσαν από αυτή για να φτάσουμε στο σημείο να βλέπουμε στον πυθμένα της παρατημένες πιρόγες...
Σήμερα, από το master plan μένουν να γίνουν δυο μεγάλα έργα, η δημιουργία του χώρου βαθέων ενδιαιτημάτων (γίνεται) και οι λιμνοδεξαμενές ωρίμανσης. Και τα δυο είναι δρομολογημένα από τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπως άλλωστε και τα έργα του κεντρικού αποχετευτικού αγωγού του Λαγκαδά και των άλλων μεγάλου προϋπολογισμού έργων. Ποια όμως μέτρα δεν έχουν γίνει;
Τα πιο απλά. Όλα αυτά τα χρόνια επιδείξαμε όλοι τη μέγιστη δυνατή αυστηρότητα απέναντι στις τοπικές αρχές. Καιρός είναι να βάλουμε στο παιχνίδι και την Πολιτεία, η οποία φρόντισε με κάθε τρόπο να βγάζει την ουρά της απέξω, παρότι έπρεπε να κάνει μια σειρά από παρεμβάσεις, μέσω κυρίως του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Συσκέψεις επί συσκέψεων και το κερασάκι στην τούρτα
Έχω παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες συσκέψεις για την Κορώνεια. Έναν υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να έρχεται και να δεσμεύεται ότι θα υλοποιήσει τα έργα για τα οποία είναι υπεύθυνος δεν είδα. Κάτι υπηρεσιακές εκπροσωπήσεις ήσσονος σημασίας που ψέλλιζαν κάτι αστείες δικαιολογίες για την απροθυμία τους να αναλάβουν τις ευθύνες τους κάθε φορά και πετούσαν το μπαλάκι στην κερκίδα.
Το βάρος για την Πολιτεία συνήθως σήκωνε το υπουργείο Περιβάλλοντος και όταν έφτανε η κουβέντα στις ευθύνες της Πολιτείας παρέπεμπε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης...
Και φτάνουμε στο σήμερα. Πριν από δέκα μέρες ήρθε ο νέος ειδικός γραμματέας Υδάτων, Ιάκωβος Γκανούλης, και συγκάλεσε σύσκεψη για το θέμα της Κορώνειας στο Λαγκαδά. Παρόντες ήταν σχεδόν στο σύνολό τους οι εμπλεκόμενοι φορείς, ακόμη και του Φορέα Διαχείρισης της λίμνης, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του οποίου δεν ορίζει εδώ και μήνες το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
Η συγκεκριμένη εκδήλωση μετατράπηκε σε άλλη μια ατέρμονη κουβέντα χωρίς νόημα και ουσία, την ώρα που η χώρα κινδυνεύει με πρόστιμα. Αντί να είναι μια τεχνοκρατική σύσκεψη, στην οποία θα συζητηθεί η πορεία του master plan και πώς θα επισπευστούν όλα τα απαιτούμενα έργα, η σύσκεψη αναλώθηκε σε... μάθημα για το ποια είναι η Κορώνεια.
Α, να μην αδικήσω κάποιον. Ελήφθησαν και αποφάσεις! Να γίνει διαβούλευση, συζήτηση, διάλογος... Πόσος ακόμη; Τι δηλαδή δε συζητήθηκε 25 χρόνια τώρα για την Κορώνεια. Οι απόψεις όλων είναι κατατεθειμένες. Τις έχω σε αρχείο από τα κείμενά μου όλα αυτά τα χρόνια. Βιβλίο γράφω. Ποια διαβούλευση; Για να μας πουν οι Οικολόγοι ότι διαφωνούν με τις λιμνοδεξαμενές ωρίμανσης; Για να μας πουν οι αγρότες ότι δε θέλουν τα υδρόμετρα και θέλουν τις γεωτρήσεις και το πότισμα ντάλα μεσημέρι με καρούλια; Για να μας πουν οι βιομηχανίες ότι λειτουργούν τους βιολογικούς τους και δε ρυπαίνουν; Έλεος πια. Η λίμνη πεθαίνει κι ας έχει νεράκι σήμερα κι εμείς κουβεντιάζουμε. Η χώρα θα επιβαρυνθεί με δεκάδες χιλιάδες ευρώ πρόστιμα κι εμείς συζητούμε.
Καλώς ή κακώς, συμφωνούμε ή διαφωνούμε, υπάρχει ένα σχέδιο που πρέπει να υλοποιηθεί. Και τι κάνουμε γι' αυτό; Βγάζουμε ανακοινώσεις.
Όπως η ανακοίνωση του υπουργείου για την εν λόγω σύσκεψη. Πέρα από μια δήλωση – ποίημα του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη, μαθαίνουμε ότι θα ληφθούν 5+1 μέτρα!
Τα πέντε είναι αυτά που αρνείται πεισματικά να υλοποιήσει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Να πάλι τα υδρόμετρα (εκείνα τα χίλια που αγοράστηκαν και δεν τοποθετήθηκαν ποτέ;), να πάλι οι γεωτρήσεις (εκείνες που δεν κλείσαμε ενώ ήμασταν υποχρεωμένοι και τις νομιμοποιήσαμε;), να το αρδευτικό δίκτυο (από πότε το φτιάχνουμε;), να η αναδιάρθρωση καλλιεργειών (αν ξεπατώθηκε καλαμπόκι και τριφύλλι είκοσι χρόνια τώρα...), να τα έργα ορεινής υδρονομίας (γελάει και ο κάθε πικραμένος), να οι δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του κοινού (παντού και πάντα, όπως η Coca Cola).
Και το κερασάκι στην τούρτα; Το +1; Αναθεώρηση του master plan! Επανεξέταση των λιμνοδεξαμενών ωρίμανσης! Θα στείλει το υπουργείο άραγε επίσημη επιστολή στην ΕΕ να τους πει ότι εκείνο το έργο που εκκρεμούσε από το master plan τώρα δε μας κάνει και δε θα το κατασκευάσουμε;
Μιλάμε σοβαρά τώρα; Ποιος κοροϊδεύει ποιον; Μπορεί κι εγώ να έχω διαφορετική αντίληψη για το πώς θα σωθεί η Κορώνεια, μπορεί να μη με βρίσκει σύμφωνο το master plan, αλλά δυστυχώς αυτό έχουμε κι αυτό χρηματοδοτείται. Αν κάθε υπουργός ή αρμόδιος αλλάζει σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω λύσεις που έχουν ξεκινήσει, τότε τι συζητάμε;
Θα ήθελα να είναι η τελευταία φορά που ασχολούμαι με την Κορώνεια. Πολύ φοβάμαι ότι δε θα είναι. Πολύ φοβάμαι ότι θα ζήσω τον οριστικό θάνατό της γιατί αυτοί θα συζητάνε κι εγώ θα γράφω... Και ορισμένοι πρέπει να καταλάβουν ότι όταν παίρνει το σπίτι σου φωτιά δεν μπορεί να συνεχίζεις την κουβέντα στο καφενείο.