Σκαρώνει ιστορίες από την ηλικία των 8. Δηλώνει γραφιάς, μια λέξη που αντανακλά, όπως λέει η ίδια, την ανάγκη της για επικοινωνία με τους άλλους μέσω της γραφής, που την κάνει καλύτερο άνθρωπο. Αυτές τις μέρες μάλιστα έχει τη χαρά να βλέπει ένα θεατρικό της έργο, το «Raving Reason», να κάνει πρεμιέρα σε μια από τις πιο γνωστές off Broadway θεατρικές σκηνές της Νέας Υόρκης, το LaGuardia Performing Arts Center. Η Πένυ Φυλακτάκη, θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος και μεταφράστρια από τη Θεσσαλονίκη, μετρά φέτος 20 χρόνια θεατρικής πορείας και έχει δει τα έργα της, που ξεπερνούν τα 20, να παίζονται από την Οξφόρδη μέχρι τη Νέα Υόρκη. Το «Raving Reason», που έκανε παγκόσμια πρώτη την Παρασκευή στο LaGuardia Performing Arts Center, παίζεται μέχρι και σήμερα, ενώ θα επαναληφθεί και αργότερα εντός του Δεκεμβρίου. Μάλιστα, η θεατρική σκηνή αποφάσισε να υποδεχθεί το έργο, μόνο από την ανάγνωση του κειμένου, χωρίς καν να δει πρόβες. Ήδη δε υπάρχουν σε εξέλιξη συζητήσεις, ώστε να ανέβει και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Από «Το Πρωτάθλημα» που παρουσιάστηκε στο Tristan Bates Theatre του Λονδίνου το 2009, το «Κτίριο» στο Michael Pilch Studio της Οξφόρδης το 2015 και το «Lucrezia: Sinner and Saint» στο Oxford Playhouse το 2019 μέχρι το έργο «Φτυστός ο Μακαρίτης» που παίχτηκε στη Νέα Υόρκη το 2019, το «Φύκι στο Βυθό» στο KJCC of NYU το 2018 και το My Beloved Family στην Οξφόρδη το 2022, η Πένυ Φυλακτάκη ξεκίνησε μια διεθνή πορεία θέλοντας να διαπιστώσει αν τα έργα της μπορούν να σταθούν εκτός Ελλάδας και να δει αν διαθέτουν καθολικότητα. Έτσι, άρχισε να στέλνει τις δουλειές της αρχικά σε ελληνικούς φορείς του εξωτερικού και κατάφερε να ανοίξει δρόμους χάρη στην πίστη ανθρώπων του θεατρικού χώρου που την εμπιστεύτηκαν, όπως η Ειρήνη Μουντράκη, η Αναστασία Ρεβή και η Ιωάννα Κατσαρού.
Από τις Βάκχες του Ευριπίδη στο Raving Reason
Το Raving Reason (ελληνικός τίτλος Εντροπία) ξεκινά το ταξίδι του από τη Νέα Υόρκη και τη θεατρική εταιρεία eclipsis group theater NY, μιας σημαντικής διεθνούς και διαπολιτισμικής ομάδας καλλιτεχνών, που στηρίζει την ελληνική θεατρική παραγωγή και όπου ιδρυτικό μέλος είναι η Ιωάννα Κατσαρού, σκηνοθέτιδα της παράστασης. Πρόκειται για ένα καινούριο έργο, που ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι και το οποίο άντλησε την έμπνευσή του από την οπτική του Ευριπίδη στις Βάκχες, διερευνώντας τα όρια του ανθρώπου σχετικά με τη θεϊκή του φύση. Έχει διατηρήσει τα μορφικά στοιχεία της αρχαίας τραγωδίας και μια έμμετρη μορφή, που περισσότερο δίνει έναν ρυθμό στο κείμενο παρά μια βαρύγδουπη αίσθηση, ενώ έχει εμπλουτιστεί και από ψηφιακά εργαλεία. Για παράδειγμα το έργο ξεκινά με τον χορό που μπαίνει στη σκηνή μέσω των μικρών παραθύρων του… Zoom. Η υπόθεσή του τοποθετείται χρονικά γύρω στο 2050, όσο γραφόταν όμως η Πένυ Φυλακτάκη συνειδητοποίησε πως όλα αυτά που εξιστορούσε έμοιαζαν τόσο σημερινά. Σε μια δυστοπική κοινωνία όπου τα δάση είναι απαγορευμένες ζώνες και οι νέοι ηλικίας 15 με 30 ετών εκδηλώνουν ένα σύνδρομο που νεκρώνει όλες τους τις αισθήσεις και τους οδηγεί στον θάνατο, η παραβατική συμπεριφορά είναι η καθημερινή πραγματικότητα. Σε αυτό το φόντο μια επιστήμονας έρχεται να υποσχεθεί μια θεραπεία, ένα θαυματουργό χάπι, που θα αποτρέψει το κώμα και τον θάνατο, ομογενοποιώντας όμως όλες τις αισθήσεις.
«Ήθελα να πω με το έργο αυτό πως δεν υπάρχει νόημα να φοβάται κανείς την ανθρώπινη φύση, η οποία περιλαμβάνει τα απολύτως αντίθετα άκρα, το καλύτερο και το χειρότερο. Γιατί να ζεις τη ζωή σου σε έναν μέτριο μέσο όρο;» λέει στη Voria η θεατρική συγγραφέας.
Συγγραφέας από τα… 8
Η Πένυ Φυλακτάκη έγινε πρώτη φορά… συγγραφέας στα 8 της. Σε ένα τετράδιο, όπου η μία σελίδα ήταν λευκή και η άλλη είχε γραμμές, άρχισε να ζωγραφίζει και να περιγράφει δίπλα αυτό που απεικόνιζαν οι ζωγραφιές της. Η πρώτη της ιστορία ήταν αυτή ενός αγοριού που κάθε βράδυ δεχόταν την επίσκεψη μιας σπείρας, η οποία τη ρουφούσε και την μετέφερε σε φανταστικούς κόσμους και απίθανες περιπέτειες. Η πορεία ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη, αφού η γραφή είχε μπει για τα καλά στη ζωή της. Μεγαλώνοντας σπούδασε στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας του ΑΠΘ, συνέχισε με ένα μεταπτυχιακό στη μετάφραση από το Πανεπιστήμιο του Surrey και ένα διδακτορικό στη θεατρική μετάφραση και τις διαπολιτισμικές σπουδές στη Θεσσαλονίκη. Στην πορεία παρακολούθησε, μεταξύ άλλων, μαθήματα Δημιουργικής Γραφής στο College of Creative Arts στο Manchester. Έχει διδάξει δράμα, γραφή και λογοτεχνική μετάφραση στο ΑΠΘ, ενώ από το 2009 διδάσκει θεατρική γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και από το 2017 και στο ΕΑΠ. Έχει συνεργαστεί ως μεταφράστρια με το ΚΘΒΕ, με τον Οργανισμό Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, ενώ μεταφράσεις της κυκλοφορούν σε διάφορες εκδόσεις.
Επίσης, έχει τιμηθεί με Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου από το υπουργείο Πολιτισμού, έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο Φόρουμ Σύγχρονης Δραματουργίας «Αφιέρωμα στα Βαλκάνια» του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, ενώ έχει βραβευτεί από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Θεατρικού Έργου.
Αυτόν τον καιρό κυκλοφορεί το πρώτο της μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Λιβάνη, το οποίο έγραψε μαζί με τη Λεονάρδα Λαμπριανίδου, με τίτλο «Ιβάνωφ: Θύελλα και Τόλμη».
