Απίστευτη οικονομική καταστροφή βιώνουν οι ρυζοκαλλιεργητές της Θεσσαλονίκης, καθώς μόλις το 10% της περσινής παραγωγής έχει πουληθεί και το υπόλοιπο βρίσκεται στα σιλό των συνεταιρισμών αδιάθετο. Συνολικά στο νομό από τους 180.000 τόνους ρυζιού που παρήχθησαν οι 160.000 παραμένουν στις αποθήκες, με αποτέλεσμα χιλιάδες οικογένειες να μην έχουν έσοδα για να ξεκινήσουν και τη φετινή καλλιεργητική περίοδο!
Οι ρυζοκαλλιεργητές είναι σε απόγνωση. Στις επόμενες μέρες κανονικά πρέπει να ξεκινήσουν τις πρώτες εργασίες στα χωράφια προκειμένου να τα ετοιμάσουν για την έναρξη της νέας καλλιεργητικής περιόδου, που τοποθετείται στον Απρίλιο. Χωρίς έσοδα όμως από την περσινή παραγωγή αδυνατούν οικονομικά να το κάνουν. Μέσα σε ένα μήνα μάλιστα θα πρέπει να έχουν πουληθεί απίστευτα μεγάλες ποσότητες από το αδιάθετο ρύζι, ώστε να αντιμετωπίσουν τα έξοδα του Απριλίου.
Όπως τόνισε στη Voria.gr ο πρόεδρος του Β' Αγροτικού Συνεταιρισμού Χαλάστρας, που είναι και ο μεγαλύτερος, Αχιλλέας Καμπούρης, «το ελληνικό ρύζι μένει αδιάθετο στα σιλό. Από τους 50.000 τόνους που έχουμε εμείς στα σιλό του Συνεταιρισμού διαθέσαμε μόλις 5.000 τόνους. Άλλες εποχές τέτοια περίοδο είχαμε πουλήσει τουλάχιστον τις μισές ποσότητες. Θα έπρεπε να έχουμε πουλήσει το ρύζι για να έχουν έσοδα οι παραγωγοί και να ξεκινήσουν τη νέα καλλιεργητική περίοδο. Σε πέντε με δέκα μέρες πρέπει όλοι να αρχίσουν εργασίες στους ορυζώνες. Με τι χρήματα; Τον Απρίλιο αρχίζουν οι καλλιέργειες της φετινής περιόδου... Η κατάσταση είναι δραματική. Ο Συνεταιρισμός μας έχει 500 μέλη, που αντιμετωπίζουν το φάσμα της εξαθλίωσης».
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στον Α' Συνεταιρισμό, επίσης της Χαλάστρας, με περίπου 500 παραγωγούς, που παρήγαγε πέρσι 35.000 τόνους ρυζιού, όπως και στους υπόλοιπους συνεταιρισμούς του νομού.
Η συγκομιδή του ρυζιού έγινε τον προηγούμενο Σεπτέμβριο – Οκτώβριο. Κι από τότε διατέθηκε μόλις το 10% της παραγωγής.
Οι λόγοι που οι ποσότητες αυτές παραμένουν στις αποθήκες, όπως επισήμανε ο κ. Καμπούρης, είναι προϊόν της οικονομικής κρίσης. «Είχαμε ανοίξει μια μεγάλη πόρτα με τις εξαγωγές στην Τουρκία και τις αραβικές χώρες. Λόγω όμως του εμπάργκο της Ρωσίας στην Τουρκία, πλέον περιορίστηκαν οι ποσότητες που μας ζητούν οι γείτονες. Στη Συρία με τα προβλήματα που υπάρχουν δεν μπορεί να διατεθεί ρύζι. Επίσης, ο δραματικός περιορισμός της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων καταναλωτών είχε επιπτώσεις και στο δικό μας προϊόν. Υπάρχει και το πρόβλημα της έλλειψης μεταποίησης, αφού οι Έλληνες ρυζοβιομήχανοι βρίσκουν τοίχο στις εξαγωγές, διότι δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους ξένους. Για παράδειγμα στην Ιταλία οι συνάδελφοί τους έχουν κόστος δανεισμού για το κεφάλαιο κίνησης 2% όταν οι Έλληνες έχουν 10%», εξήγησε ο κ. Καμπούρης.