Η ανάγκη αναδιοργάνωσης των οργάνων του ΣΥΝ, αυστηρή αυτοκριτική, κριτική για τις σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και επίθεση στην κυβερνητική πολιτική, διατυπώνεται στο κείμενο των Θέσεων για το έκτακτο
Η ανάγκη αναδιοργάνωσης των οργάνων του ΣΥΝ, αυστηρή αυτοκριτική για τις επιδόσεις του αλλά και για τις σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, κριτική στην κυβέρνηση και σε όλα τα άλλα κόμματα για τη στάση τους έναντι της κρίσης, διατυπώνεται, μεταξύ άλλων, στο κείμενο των Θέσεων για το έκτακτο συνέδριο που παρουσιάστηκε σήμερα στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού.
Το κείμενο που επεξεργάστηκε η αρμόδια Επιτροπή υπό τον κ. Γ. Δραγασάκη καταγράφει διεξοδικά τη συνολική πορεία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, τα προβλήματα και τις δυνατότητες του κόμματος, ενώ αναλύει από πολιτική και ιδεολογική πλευρά την οικονομικη κρίση και προτείνει λύσεις εξόδου από αυτήν.
Στις θέσεις επισημαίνεται ότι το έκτακτο συνέδριο του Συνασπισμού συγκαλείται σε μια οριακή στιγμή τόσο για την ελληνική κοινωνία συνολικά όσο και για το ίδιο το κόμμα, καθώς η οικονομική κρίση εξακολουθεί να διευρύνεται προς νέες κατευθύνσεις και να βαθαίνει με εντελώς απρόβλεπτη έκβαση. Τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, προστίθεται, όπως αποφασίζονται υπό την ασφυκτική πίεση της ΕΕ, αλλά και υπό αδιατάρακτη σύμπνοια μαζί της σε όσα αφορούν τη στρατηγική αναθεμελίωσης του νεοφιλελευθερισμού, όχι μόνο δεν συγκροτούν αναχώματα στην κρίση, αλλά την εντείνουν και την παροξύνουν μέσα από την κατεδάφιση όλων εκείνων που έχουν απομείνει από το κοινωνικό κράτος, την εργασιακή ασφάλεια και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Στο κείμενο γίνεται η εκτίμηση ότι η κρίση συνδέεται με το μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης που ακολουθεί η χώρα μας, την κρατική σπατάλη (ιδιαίτερα στον τομέα των στρατιωτικών δαπανών), τις ιστορικά διαμορφωμένες πρακτικές του πελατειακού κράτους μέσω της δικομματικής διακυβέρνησης, τη συστηματική διαπλοκή, τη διάχυτη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, τις εισφοροαπαλλαγές, προβλήματα που τείνουν όλα να εκλάβουν διαστάσεις πρωτοφανείς, οδηγώντας σε μια αντίστοιχα πρωτοφανή κρίση πολιτικής και ιδεολογικής νομιμοποίησης του συνόλου των κρατικών και πολιτικών θεσμών, αλλά και των μεγάλων συνδικαλιστικών φορέων.
Στις Θέσεις γίνεται επίσης η εκτίμηση ότι την αναντιστοιχία κοινωνίας και παγιωμένου πολιτικού συστήματος προσπαθούν να συγκαλύψουν με κάθε μέσο τα περισσότερα ΜΜΕ, και ιδιαιτέρως τα τηλεοπτικά, τα οποία τείνουν να αναχθούν σε βασικό πυλώνα και απολογητή όλων των στρεβλώσεων του κοινωνικού και πολιτικού μας συστήματος.
Για την εικόνα που εμφανίζει ο ΣΥΝ αυτή την περίοδο, οι Θέσεις αναφέρουν ότι:
«το κόμμα μας περνά μια βαθιά και παρατεταμένη κρίση, που ξεκίνησε ήδη πριν τις ευρωεκλογές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτή την κατάσταση, που οδηγεί σε προϊούσα απογοήτευση ή ακόμη και αποστράτευση των μελών του κόμματος: η κρίση εμπιστοσύνης στις σχέσεις βάσης και ηγεσίας, η αποδιάρθρωση του οργανωτικού ιστού, η ελλιπέστατη λειτουργία των κεντρικών οργάνων και η παντελής, ουσιαστικά, απουσία οργάνων σχεδιασμού και ανάλυσης, η αδυναμία ελέγχου της εφαρμογής των αποφάσεων, η αυξανόμενη ‘ανεξαρτητοποίηση’ των τάσεων απέναντι στο κοινό κεκτημένο, η κατά βούληση παρουσία στελεχών στα τηλεοπτικά κανάλια και οι επίσης κατά βούληση δηλώσεις τους χωρίς καν την ενημέρωση των αρμόδιων οργάνων, η διγλωσσία ή και πολυγλωσσία που εμφανίζει η δημόσια εικόνα του κόμματος με την αμφισβήτηση βασικών πολιτικών επιλογών του, η αδυναμία του κόμματος να μετατρέψει σε πολιτική πράξη και να επενδύσει σε πολιτικό και ιδεολογικό κύρος συνεκτικές αναλύσεις και προγραμματικές επεξεργασίες που ωστόσο δικαιώθηκαν και δικαιώνονται κατά τρόπο εντυπωσιακό, και τέλος η συνεχιζόμενη ασάφεια ως προς τις σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες τείνουν κάποιες φορές να αποσταθεροποιούν το κοινό εγχείρημα, του απαγορεύουν να πάρει όλες τις πολιτικές πρωτοβουλίες που απαιτούν οι περιστάσεις, αλλά και να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τις εύστοχες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει».
Στην εκτενή κριτική που ασκεί προς τα κόμματα εξουσίας και ιδιαίτερα τώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι Θέσεις του ΣΥΝ τονίζουν ότι:
«Για μια ακόμη φορά στην ελληνική ιστορία οι δυνάμεις του συστήματος εξουσίας καταφεύγουν στην πατριδοκαπηλία και στο μύθο της εθνικής ενότητας για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους. Η κατακρεούργηση των μισθών και των συντάξεων παρουσιάζεται ως ‘θυσία’ προς την πατρίδα. Προβάλλεται η ιδέα ενός ‘πατριωτικού μετώπου’ ή μιας ‘εθνικής συναίνεσης’ για την ‘απελευθέρωση’ της χώρας από την ‘επιτήρηση’ της ΕΕ και του ΔΝΤ, τους οποίους ωστόσο οι ίδιοι προσκάλεσαν, ή για την ανάκτηση της ‘εθνικής κυριαρχίας’, που όμως οι ίδιοι παραχώρησαν. Ωστόσο, πίσω από αυτές τις ιδέες κρύβεται η προσπάθεια να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι οικειοθελώς τους όρους και τις απαιτήσεις του χρηματιστικού κεφαλαίου και των κερδοσκοπικών αγορών. Με άλλα λόγια, η περικοπή των μισθών και των συντάξεων εντάσσεται σε μια πολιτική που στόχο έχει να μην αλλάξει το σύστημα που μας οδήγησε στην κρίση και να μη χάσουν τα προνόμιά τους όσοι εκτρέφονται από το σύστημα αυτό. Οι ‘θυσίες’ που ζητούνται είναι θυσίες χωρίς ελπίδα για το λαό και για την πατρίδα, αφού επιδεινώνουν τη θέση όχι μόνο των μισθωτών αλλά και της κοινωνίας συνολικά».
Στην αναλυτική αυτοκριτική που γίνεται όσον αφορά τα όργανα του κόμματος και τη λειτουργία τους οι Θέσεις αναφέρουν μεταξύ άλλων:
«Ο πρόεδρος του κόμματος δεν νοείται να είναι ο επικεφαλής κάποιας τάσης ούτε να λειτουργεί αυτόνομα με τη βοήθεια "συμβούλων". Οφείλει να μετέχει στα όργανα, να δεσμεύεται από τις αποφάσεις τους και εκφράζει προς τα έξω τη συλλογικά επεξεργασμένη γραμμή του κόμματος».
«- Η ΠΓ αποτελεί αποφασιστικό, όχι βουλευόμενο όργανο. Μια παράδοση ετών, σε συνδυασμό με την εκλογή της βάσει της απλής αναλογικής, χωρίς μάλιστα δυνατότητα επικοινωνίας των ψηφοδελτίων, την έχει αναγάγει σε όργανο που απλώς αναπαράγει τις διαφωνίες, αποφασίζοντας τυπικά και όχι ουσιαστικά. Πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε αυτή η κατάσταση να αλλάξει ριζικά.
- Η ΚΠΕ αποτελεί το αποφασιστικό όργανο του κόμματος. Οφείλει να λειτουργεί συχνότερα, με συστηματική προετοιμασία κάθε συνεδρίασης και να συζητά διεξοδικά όχι μόνο θέματα κεντρικής πολιτικής, αλλά και όλα τα μεγάλα θέματα. Κάθε μέλος της ΚΠΕ οφείλει να έχει συγκεκριμένη χρέωση, να λογοδοτεί τακτικά και να ελέγχεται για τον τομέα ευθύνης του».
Τέλος, τονίζεται η ανάγκη κατά το επόμενο διάστημα, ο ΣΥΝ να εργαστεί συστηματικά για την αποκατάσταση ενός κλίματος αλληλεγγύης και συντροφικότητας μεταξύ των συνιστωσών και των ανέντακτων που συναπαρτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, για την κατάκτηση της συλλογικότητας και την εξασφάλιση της πολιτικής λειτουργίας της Γραμματείας του, ώστε αυτή να μπορεί να παρεμβαίνει στη συγκυρία έγκαιρα και αποτελεσματικά, για τη συγκρότηση και λειτουργία των τοπικών και κλαδικών επιτροπών του με βάση τα πραγματικά προβλήματα στους τόπους δουλειάς και κατοικίας. «Στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την επιδίωξη να παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ ρόλο πρωταγωνιστικό στην αντιμετώπιση τόσο των συνεπειών της κρίσης όσο και των αιτίων που τη δημιούργησαν».
Χωριστά κείμενα Θέσεων έχουν καταθέσει, ομάδα στελεχών του ΣΥΝ υπό τον κ. Π. Λαφαζάνη, η Ανανεωτική Πτέρυγα και δεκάδες ακόμη στελέχη, ομαδικά ή ατομικά.
Οι εργασίες της ΚΠΕ θα ολοκληρωθούν αύριο.
Το κείμενο που επεξεργάστηκε η αρμόδια Επιτροπή υπό τον κ. Γ. Δραγασάκη καταγράφει διεξοδικά τη συνολική πορεία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, τα προβλήματα και τις δυνατότητες του κόμματος, ενώ αναλύει από πολιτική και ιδεολογική πλευρά την οικονομικη κρίση και προτείνει λύσεις εξόδου από αυτήν.
Στις θέσεις επισημαίνεται ότι το έκτακτο συνέδριο του Συνασπισμού συγκαλείται σε μια οριακή στιγμή τόσο για την ελληνική κοινωνία συνολικά όσο και για το ίδιο το κόμμα, καθώς η οικονομική κρίση εξακολουθεί να διευρύνεται προς νέες κατευθύνσεις και να βαθαίνει με εντελώς απρόβλεπτη έκβαση. Τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, προστίθεται, όπως αποφασίζονται υπό την ασφυκτική πίεση της ΕΕ, αλλά και υπό αδιατάρακτη σύμπνοια μαζί της σε όσα αφορούν τη στρατηγική αναθεμελίωσης του νεοφιλελευθερισμού, όχι μόνο δεν συγκροτούν αναχώματα στην κρίση, αλλά την εντείνουν και την παροξύνουν μέσα από την κατεδάφιση όλων εκείνων που έχουν απομείνει από το κοινωνικό κράτος, την εργασιακή ασφάλεια και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Στο κείμενο γίνεται η εκτίμηση ότι η κρίση συνδέεται με το μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης που ακολουθεί η χώρα μας, την κρατική σπατάλη (ιδιαίτερα στον τομέα των στρατιωτικών δαπανών), τις ιστορικά διαμορφωμένες πρακτικές του πελατειακού κράτους μέσω της δικομματικής διακυβέρνησης, τη συστηματική διαπλοκή, τη διάχυτη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, τις εισφοροαπαλλαγές, προβλήματα που τείνουν όλα να εκλάβουν διαστάσεις πρωτοφανείς, οδηγώντας σε μια αντίστοιχα πρωτοφανή κρίση πολιτικής και ιδεολογικής νομιμοποίησης του συνόλου των κρατικών και πολιτικών θεσμών, αλλά και των μεγάλων συνδικαλιστικών φορέων.
Στις Θέσεις γίνεται επίσης η εκτίμηση ότι την αναντιστοιχία κοινωνίας και παγιωμένου πολιτικού συστήματος προσπαθούν να συγκαλύψουν με κάθε μέσο τα περισσότερα ΜΜΕ, και ιδιαιτέρως τα τηλεοπτικά, τα οποία τείνουν να αναχθούν σε βασικό πυλώνα και απολογητή όλων των στρεβλώσεων του κοινωνικού και πολιτικού μας συστήματος.
Για την εικόνα που εμφανίζει ο ΣΥΝ αυτή την περίοδο, οι Θέσεις αναφέρουν ότι:
«το κόμμα μας περνά μια βαθιά και παρατεταμένη κρίση, που ξεκίνησε ήδη πριν τις ευρωεκλογές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτή την κατάσταση, που οδηγεί σε προϊούσα απογοήτευση ή ακόμη και αποστράτευση των μελών του κόμματος: η κρίση εμπιστοσύνης στις σχέσεις βάσης και ηγεσίας, η αποδιάρθρωση του οργανωτικού ιστού, η ελλιπέστατη λειτουργία των κεντρικών οργάνων και η παντελής, ουσιαστικά, απουσία οργάνων σχεδιασμού και ανάλυσης, η αδυναμία ελέγχου της εφαρμογής των αποφάσεων, η αυξανόμενη ‘ανεξαρτητοποίηση’ των τάσεων απέναντι στο κοινό κεκτημένο, η κατά βούληση παρουσία στελεχών στα τηλεοπτικά κανάλια και οι επίσης κατά βούληση δηλώσεις τους χωρίς καν την ενημέρωση των αρμόδιων οργάνων, η διγλωσσία ή και πολυγλωσσία που εμφανίζει η δημόσια εικόνα του κόμματος με την αμφισβήτηση βασικών πολιτικών επιλογών του, η αδυναμία του κόμματος να μετατρέψει σε πολιτική πράξη και να επενδύσει σε πολιτικό και ιδεολογικό κύρος συνεκτικές αναλύσεις και προγραμματικές επεξεργασίες που ωστόσο δικαιώθηκαν και δικαιώνονται κατά τρόπο εντυπωσιακό, και τέλος η συνεχιζόμενη ασάφεια ως προς τις σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες τείνουν κάποιες φορές να αποσταθεροποιούν το κοινό εγχείρημα, του απαγορεύουν να πάρει όλες τις πολιτικές πρωτοβουλίες που απαιτούν οι περιστάσεις, αλλά και να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τις εύστοχες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει».
Στην εκτενή κριτική που ασκεί προς τα κόμματα εξουσίας και ιδιαίτερα τώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι Θέσεις του ΣΥΝ τονίζουν ότι:
«Για μια ακόμη φορά στην ελληνική ιστορία οι δυνάμεις του συστήματος εξουσίας καταφεύγουν στην πατριδοκαπηλία και στο μύθο της εθνικής ενότητας για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους. Η κατακρεούργηση των μισθών και των συντάξεων παρουσιάζεται ως ‘θυσία’ προς την πατρίδα. Προβάλλεται η ιδέα ενός ‘πατριωτικού μετώπου’ ή μιας ‘εθνικής συναίνεσης’ για την ‘απελευθέρωση’ της χώρας από την ‘επιτήρηση’ της ΕΕ και του ΔΝΤ, τους οποίους ωστόσο οι ίδιοι προσκάλεσαν, ή για την ανάκτηση της ‘εθνικής κυριαρχίας’, που όμως οι ίδιοι παραχώρησαν. Ωστόσο, πίσω από αυτές τις ιδέες κρύβεται η προσπάθεια να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι οικειοθελώς τους όρους και τις απαιτήσεις του χρηματιστικού κεφαλαίου και των κερδοσκοπικών αγορών. Με άλλα λόγια, η περικοπή των μισθών και των συντάξεων εντάσσεται σε μια πολιτική που στόχο έχει να μην αλλάξει το σύστημα που μας οδήγησε στην κρίση και να μη χάσουν τα προνόμιά τους όσοι εκτρέφονται από το σύστημα αυτό. Οι ‘θυσίες’ που ζητούνται είναι θυσίες χωρίς ελπίδα για το λαό και για την πατρίδα, αφού επιδεινώνουν τη θέση όχι μόνο των μισθωτών αλλά και της κοινωνίας συνολικά».
Στην αναλυτική αυτοκριτική που γίνεται όσον αφορά τα όργανα του κόμματος και τη λειτουργία τους οι Θέσεις αναφέρουν μεταξύ άλλων:
«Ο πρόεδρος του κόμματος δεν νοείται να είναι ο επικεφαλής κάποιας τάσης ούτε να λειτουργεί αυτόνομα με τη βοήθεια "συμβούλων". Οφείλει να μετέχει στα όργανα, να δεσμεύεται από τις αποφάσεις τους και εκφράζει προς τα έξω τη συλλογικά επεξεργασμένη γραμμή του κόμματος».
«- Η ΠΓ αποτελεί αποφασιστικό, όχι βουλευόμενο όργανο. Μια παράδοση ετών, σε συνδυασμό με την εκλογή της βάσει της απλής αναλογικής, χωρίς μάλιστα δυνατότητα επικοινωνίας των ψηφοδελτίων, την έχει αναγάγει σε όργανο που απλώς αναπαράγει τις διαφωνίες, αποφασίζοντας τυπικά και όχι ουσιαστικά. Πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε αυτή η κατάσταση να αλλάξει ριζικά.
- Η ΚΠΕ αποτελεί το αποφασιστικό όργανο του κόμματος. Οφείλει να λειτουργεί συχνότερα, με συστηματική προετοιμασία κάθε συνεδρίασης και να συζητά διεξοδικά όχι μόνο θέματα κεντρικής πολιτικής, αλλά και όλα τα μεγάλα θέματα. Κάθε μέλος της ΚΠΕ οφείλει να έχει συγκεκριμένη χρέωση, να λογοδοτεί τακτικά και να ελέγχεται για τον τομέα ευθύνης του».
Τέλος, τονίζεται η ανάγκη κατά το επόμενο διάστημα, ο ΣΥΝ να εργαστεί συστηματικά για την αποκατάσταση ενός κλίματος αλληλεγγύης και συντροφικότητας μεταξύ των συνιστωσών και των ανέντακτων που συναπαρτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, για την κατάκτηση της συλλογικότητας και την εξασφάλιση της πολιτικής λειτουργίας της Γραμματείας του, ώστε αυτή να μπορεί να παρεμβαίνει στη συγκυρία έγκαιρα και αποτελεσματικά, για τη συγκρότηση και λειτουργία των τοπικών και κλαδικών επιτροπών του με βάση τα πραγματικά προβλήματα στους τόπους δουλειάς και κατοικίας. «Στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την επιδίωξη να παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ ρόλο πρωταγωνιστικό στην αντιμετώπιση τόσο των συνεπειών της κρίσης όσο και των αιτίων που τη δημιούργησαν».
Χωριστά κείμενα Θέσεων έχουν καταθέσει, ομάδα στελεχών του ΣΥΝ υπό τον κ. Π. Λαφαζάνη, η Ανανεωτική Πτέρυγα και δεκάδες ακόμη στελέχη, ομαδικά ή ατομικά.
Οι εργασίες της ΚΠΕ θα ολοκληρωθούν αύριο.