Skip to main content

Interlife: Από τη Θεσσαλονίκη μέχρι το Χ.Α. - To success story του Γ. Βοτσαρίδη

Η πολύχρονη ιστορία της Interlife που τιμά το επιχειρείν της Θεσσαλονίκης - Η πορεία του δημιουργού και επικεφαλής της εταιρείας Γιάννη Βοτσαρίδη

Θέμα χρόνου -λίγων μηνών, ενδεχομένως λίγων εβδομάδων- είναι πλέον η διαπραγμάτευση των μετοχών της Interlife στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Μετά από πολύ καιρό μία εταιρεία με έδρα τη Θεσσαλονίκη εμφανίζεται δυναμικά στο προσκήνιο της ελληνικής κεφαλαιαγοράς, δικαιώνοντας πανηγυρικά και με αυτό τον τρόπο την αναπτυξιακή της πορεία. Η Interlife διαπραγματεύεται από το 2012 στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου με τρέχουσα χρηματιστηριακή αποτίμηση γύρω στα 46,5 εκατ. ευρώ, όταν τα ίδια κεφάλαιά της ανέρχονταν στις 30 Ιουνίου 2020 στα 95 εκατ. ευρώ. Κατά το πρώτο φετινό εξάμηνο, η εταιρεία παρουσίασε αύξηση παραγωγής κατά 6,5% και η μειωμένη κερδοφορία της (0,9 εκατ. ευρώ) οφειλόταν αποκλειστικά σε συγκυριακούς λόγους, κυρίως στα επενδυτικά αποτελέσματα.

Πέρα απ’ όλα αυτά η Interlife έχει μια ιστορία που τιμά το επιχειρείν της Θεσσαλονίκης. Είναι δε συνυφασμένη με την πορεία του επικεφαλής της μέχρι σήμερα, του Γιάννη Βοτσαρίδη, ο οποίος είναι τυπική περίπτωση αυτοδημιούργητου επιχειρηματία στην σύγχρονη Ελλάδα. Γεννήθηκε το 1951 στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του ήταν επαγγελματίας, άνθρωπος της αγοράς, και η μητέρα του νοικοκυρά. Μεγάλωσε στην Καλαμαριά σε μια εποχή που ακόμη στις γειτονιές υπήρχαν συλλογικά όνειρα, ενώ ταυτόχρονα από μικρός ήρθε σε επαφή με την αγωνία της καθημερινότητας των ανθρώπων. Η έντονη κινητικότητα που είχε από μικρός τον οδήγησε στα γήπεδα και στα γυμναστήρια. Φόρεσε τη φανέλα του Ηρακλή στο μπάσκετ και στο στίβο. Σίγουρα οφείλει στον αθλητισμό την αντοχή στην ανταγωνιστικότητα, κάτι που αποδείχθηκε εξαιρετικά χρήσιμο στη μετέπειτα επιχειρηματική του καριέρα. Μετά το σχολείο βρέθηκε σε σχολή ηλεκτρονικών και συνέχισε στη Ζυρίχη, όπου προσέγγισε το τεχνικό μέρος των ηλεκτρονικών υπολογιστών και τον προγραμματισμό. Αποφοίτησε από το Elektrοnisch, Internationales Technisches Institut, αλλά μετά αποφάσισε να περπατήσει και σε διαφορετικούς δρόμους, οπότε βρέθηκε να φοιτά στην Εμπορική – Οικονομική Σχολή της Ζυρίχης. Αυτή η επιλογή αποδείχθηκε καθοριστική για το επαγγελματικό του μέλλον, αφού άσκησε την πρακτική του σε ασφαλιστική εταιρεία. Άλλωστε η Ελβετία φημίζεται όχι μόνο ως χρηματοπιστωτικό, αλλά και ως ασφαλιστικό κέντρο της Ευρώπης και του κόσμου όλου. Ιδιαίτερα εκείνη την εποχή ήταν ξεκάθαρα στην κορυφή και στην πρωτοπορία. Πέρα όμως από τις επαγγελματικές εμπειρίες, ο νεαρός τότε Γιάννης ζώντας στην ελβετική πόλη κατάλαβε την αξία της οργάνωσης, στις σπουδές, στις δουλειές, στην κοινωνία. Μέχρι σήμερα αυτό το οργανωτικό πνεύμα καθοδηγεί τις κινήσεις του.

 



Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη

Όταν το 1978 ο Γιάννης Βοτσαρίδης επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη έβγαλε την απαιτούμενη επαγγελματική άδεια ασφαλειομεσίτη και ρίχτηκε στη δουλειά με μια τσάντα στο χέρι. Συνεργάστηκε αρχικά με την «Παγκόσμιο Ασφαλιστική», μετά με τη «Διάνα» και σύντομα δημιούργησε το δικό του πρακτορείο, τις Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις Γιάννη Βοτσαρίδη (Interlife Insurance Brokers Ε.Π.Ε.), που μετεξελίχθηκε σε Ανώνυμη Εταιρία και αποτέλεσε τον προπομπό της Interlife Α.A.Ε.Γ.Α., που ιδρύθηκε το 1991 από τον ίδιο και 35 φίλους του. Από την αρχή ο Βοτσαρίδης είδε τις προοπτικές του κλάδου, που τότε -στη δεκαετία του 1980- αναπτύσσονταν δυναμικά, ενώ παράλληλα άλλαζε ο χαρακτήρας του.

Όπως αποδείχθηκε στα 30 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα η ιδέα ήταν σωστή. Τα πράγματα προχώρησαν, η Interlife βρέθηκε το 2012 στο Χρηματιστήριο Κύπρου και -πλέον- έφτασε η ώρα του Χ.Α. Στο ενδιάμεσο ο ίδιος δημιούργησε και άλλες εταιρείες, κυρίως στον κλάδο των Συμβούλων Επιχειρήσεων. Πάντα με έδρα τη Θεσσαλονίκη, κάτι που καθιστά το εγχείρημα ακόμη πιο δύσκολο και σίγουρα πιο δαπανηρό. Ακόμη θυμάται ότι τα πρώτα χρόνια της Interlife, όταν κάποιος από το αρμόδιο για την ασφαλιστική αγορά υπουργείο Εμπορίου ήθελε να του μιλήσει, τον καλούσε με… συνδιάλεξη και από τον ΟΤΕ ρωτούσαν τα γραφεία της Interlife εάν η εταιρεία δέχονταν να χρεωθεί την κλίση! Τα υπεραστικά τηλεφωνήματα στοίχιζαν τότε ακριβά και πολλά στελέχη του δημοσίου δεν είχαν καν τη δυνατότητα να τα κάνουν από το γραφείο τους. Ή θυμάται –κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα- να καλείται από την εκάστοτε εποπτική αρχή για σύσκεψη και να χρειάζεται να ξοδέψει γι’ αυτό μια ολόκληρη ημέρα, ενώ οι συνάδελφοί του από την Αθήνα μόλις μία ώρα. Και το χειρότερο: να αναβάλλεται η σύσκεψη την προηγουμένη κι εκείνος όχι μόνο να έχει πληρώσει το αεροπορικό εισιτήριο, αλλά και να έχει αναβάλλει τα ραντεβού που είχε αφού θα ήταν στην Αθήνα, με αποτέλεσμα η μέρα να μένει κενή και επί της ουσίας αναξιοποίητη.    

Το τοπίο αλλάζει

Όλα αυτά, όμως, ανήκουν στο παρελθόν. Σιγά αλλά σταθερά τα πράγματα αλλάζουν. Βοηθά σ’ αυτό η τεχνολογία. Με το τρόπο της θα βοηθήσει και η κρίση του κορωνοϊού, αφού επιβάλει την πρακτική των τηλεδιασκέψεων. Με το ασφαλιστικό ζήτημα σταθερά στην επικαιρότητα της ελληνικής κοινωνίας –χωρίς αμφιβολία πρόκειται για το αγαπημένο θέμα συζήτησης και ενασχόλησης των Ελλήνων- η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο κομμάτι της υγειονομικής περίθαλψης αναβαθμίζεται. Ο κ. Βοτσαρίδης καταλαβαίνει πως οι εξελίξεις που κυοφορούνται αυτή ακριβώς την περίοδο θα επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα του ασφαλιστικού κλάδου τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε υπάρχει η συσσωρευμένη εδώ και χρόνια στην Ευρώπη εμπειρία τόσο στα επαγγελματικά ταμεία, όσο στην συμμετοχή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στη νοσοκομειακή περίθαλψη, εν αντιθέσει προς την ελληνική πρακτική, να διαχειρίζονται την κοινωνική ασφάλιση άνθρωποι που δεν έχουν ιδιαίτερη γνώση ή επαφή με το θέμα, τουλάχιστον οι περισσότεροι. Ο ίδιος σημειώνει ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει κι έτσι, παρά την πολυετή κρίση, οι ασφαλίσεις στον κλάδο υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αυξάνονται.