Σοβαρές επιπτώσεις έχει φέρει στην ελληνική οικονομία η ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας διαμοιρασμού ακινήτων τα τελευταία χρόνια, όπως προκύπτει από έρευνα της Grant Thornton για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, τα μεγέθη της οικονομίας διαμοιρασμού καταγράφουν ετήσια ποσοστιαία αύξηση κατά 25%, με έσοδα άνω των 1,9 δισ. ευρώ, ποσό που προσεγγίζει το 10% της ετήσιας τουριστικής δαπάνης. Παράλληλα, η μεγάλη ζήτηση για καταλύματα τύπου Airbnb έχει φέρει αύξηση 8,3% στις τιμές των ενοικίων, καθώς και μείωση των δημοσίων εσόδων, που στην τριετία 2016-2018 εκτιμάται στα 300 εκατ. ευρώ. Ακόμη, παρατηρείται απώλεια άνω των 36.000 θέσεων εργασίας, καθώς και 21% μεγαλύτερη επιβάρυνση στη διαχείριση απορριμμάτων.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της έρευνας, σε περιοχές τόσο της Αθήνας όσο και του υπολοίπου της χώρας παρατηρείται μια έντονη ανισορροπία μεταξύ του πλήθους των προσφερόμενων ακινήτων για μακροχρόνια μίσθωση σε σχέση με τη βραχυχρόνια. Συγκεκριμένα, η αναλογία ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης ως προς το σύνολο φτάνει μέχρι το 95%, ενώ η αναλογία των τιμών αγγίζει το 5:1.
Αναλυτικότερα, η έρευνα της Grant Thornton ακτινογραφώντας τις κοινωνικές επιπτώσεις των βραχυχρόνιων μισθώσεων, τόσο σε ποσοτικό όσο και σε ποιοτικό επίπεδο, διαπιστώνει :
- Tην ύπαρξη του φαινόμενου «εκτοπισμού» ακινήτων από τις μακροχρόνιες στις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Παρατηρείται ότι το πλήθος των ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης αναπτύσσεται με μεγαλύτερο ρυθμό από αυτόν των ακινήτων μακροχρόνιας μίσθωσης. Κατά αυτόν τον τρόπο προκαλείται ανισορροπία στην ανάπτυξη του τουριστικού και του υπόλοιπου οικιστικού περιβάλλοντος με αύξηση των τιμών ενοικίασης και επιβάρυνση των οικονομικά ασθενέστερων.
- Η οικονομία διαμοιρασμού διευρύνει το φαινόμενο «εκτοπισμού» και αύξησης τιμών (crowding out and price effect), ενώ ειδικότερα στις κοινωνικές επιπτώσεις σε επίπεδο αγοράς ακινήτων συμπεραίνει ότι: α) στην Αθήνα, 1 ακίνητο στην οικονομία διαμοιρασμού στερεί 2 ακίνητα από τις μακροχρόνιες μισθώσεις, ενώ προκαλείται αύξηση 9,3% στις τιμές των ενοικίων, και, β) σε επίπεδο χώρας, προκαλείται μείωση διαθέσιμων ακινήτων για μακροχρόνια μίσθωση, ενώ την ίδια ώρα διαμορφώνεται ποσοστιαία αύξηση 8,3% στα ενοίκια, με συνακόλουθη επιβάρυνση των οικονομικά αδύναμων ομάδων.
- Τη μείωση των δημοσίων εσόδων (η καθαρή απώλεια δημοσίων εσόδων από την τριετία 2016-2018 εκτιμάται στα 300 εκατ. ευρώ περίπου) και συνακόλουθα τον περιορισμό πόρων κοινωνικής πολιτικής, την απώλεια θέσεων εργασίας (36.560 την τελευταία τριετία), αλλοίωση του εργασιακού μοντέλου με αβέβαιες συνθήκες και δημιουργία της αθέατης εργασίας. (“invisible work”).
- Ακόμη επαυξάνεται το φαινόμενο «υποτροπής» στο περιβάλλον (21% μεγαλύτερη επιβάρυνση στη διαχείριση απορριμμάτων), και προκαλείται κοινωνική αντιμαχία.
- Αρνητικές επιδράσεις σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής με αλλοίωση αστικού περιβάλλοντος, με στρεβλή ανάπτυξη. Τα εμπορικά καταστήματα και οι υπηρεσίες εστίασης αναπροσαρμόζονται και στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των αναγκών των επισκεπτών. Αποτέλεσμα αυτού είναι η περαιτέρω αλλοίωση της φυσιογνωμίας των περιοχών και η μετατροπή τους σε τουριστικά «γκέτο». Τέλος διαπιστώνεται αύξηση δικαστικών διαμαχών, με συνδυαστική πρόκληση ζητημάτων δημόσιας ασφάλειας, Ως εκ τούτου ελλοχεύει άμεσα ο κίνδυνος γενικότερης υποβάθμισης του τουριστικού προϊόντος της χώρας.
Τα αποτελέσματα της μελέτης με τίτλο «Ο κοινωνικός αντίκτυπος της οικονομίας του διαμοιρασμού και προτεινόμενες ρυθμιστικές παρεμβάσεις» παρουσιάστηκαν σε ειδική εκδήλωση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ).
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης ο πρόεδρος του ΞΕΕ, Αλέξανδρος Βασιλικός, τόνισε: «Το ΞΕΕ τοποθετείται πάντα με τεκμηριωμένες θέσεις, συμμετέχοντας υπεύθυνα στο δημόσιο διάλογο. Με τη σφραγίδα της αξιοπιστίας της Grant Thornton, με την οποία συνεχίζουμε την αποδοτική συνεργασία μας, παρουσιάζουμε σήμερα τα ευρήματα της μελέτης που τεκμηριώνουν πέραν πάσης αμφισβήτησης το αρνητικό κοινωνικό αποτύπωμα των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Έχοντας επισημάνει ήδη από το 2012 τις αρνητικές συνέπειες του φαινομένου όταν εξελίσσεται ανεξέλεγκτα, σήμερα καταδεικνύουμε τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται. Δεν είναι τι χάνουν οι ξενοδόχοι, είναι τι χάνει η κοινωνία, όσο η συγκεκριμένη δραστηριότητα παραμένει επί της ουσίας χωρίς ρύθμιση και έλεγχο εφαρμογής των ρυθμίσεων. Η φορολόγηση δεν επιλύει κοινωνικά προβλήματα. Γι’ αυτό και θεωρούμε υποχρέωσή μας να ξεκινήσουμε άμεσα έναν ευρύ κοινωνικό διάλογο με φορείς και συλλογικότητες της κοινωνίας των πολιτών στη βάση των συμπερασμάτων της μελέτης και πολύ σύντομα να καταθέσουμε συγκεκριμένες εφαρμόσιμες προτάσεις, με γνώμονα την κοινωνία και τις ανάγκες της».